Ölümsüzlerin kanıyla yazılan bir efsaneydi Detrokma. Evrenin oluşumu ve beraberinde gelen fedakarlıkları konu alan bu kutsal kitap, inananları eşliğinde bir din olarak yükselmiş ve yaratılışın kadim zamanlarını anlatmaktaydı... Sonsuz boşlukta Zaman tarafından yaratılmıştı Letra. Kendisine ilk yaratılan Tanrı denmesi ile beraber o düzenin, aydınlığı ve iyiliğin Tanrısıydı. Bir evren oluşturmak istiyordu ve bunu gerçekleştirmişti. Fakat işler yolunda gitmeyecekti. Bir nevi kendi yarattığı Kaos Tanrısı Zeq ona karşı çıkacak ve büyük savaşlar verilecekti. Bu savaşta ilk yaratıklar ve ilk tanrılar birbirleri arasında yıllarca dilegelen mücadeleler sürdürülecekti. Kaosun, kötülüğün ve karanlığın karşısında düzenin, iyiliğin ve aydınlığı orduları karşı karşıya gelecekti. Kadim ilk savaşın sonucunda ise... Devamı hikayede. Başarılı sıralamalar: 02/05/2022 #1 sıralama - İyi 02/05/2022 #6 sıralama - Roman 14/05/2022 #1 sıralama - Yaratılış Görevler/Hedefler: Başlangıç Hedefi 🎯 1000 Okunma ✅✅ Sıradaki 🎯 5 bin Okunma (Hedef 🔱)

Sürpriz yumurtaların paketini sıyırırsan altından çikolata çıkacağı bellidir ama çikolatanın altındaki plastik yumurtadan ne çıkacağı belirsizdir. İstediğin, beklemediğin ya da hiç düşünemediğin bir oyuncak çıkabilir. Eiffel Equinox'a sürpriz yumurtadan kriz çıkmıştı. Oyuncak tasarımcısı olarak çalıştığı Toyegg isimli sürpriz yumurta markası düşmekte olan satışlar nedeniyle iflasın eşiğindeydi. Markanın ayakta kalması ve çocukların sürprizlerden mahrum kalmaması, istifa eden insanlar nedeniyle Eiffel'in sorumluluğundaydı.

Çalışıyorsun, çalışıyorsun, çalışıyorsun. Uyanıkken çalışıyorsun uyurken çalışıyorsun. Sınavlara giriyorsun, yüksek not almalısın ki ebeveynlerinin sana duyduğu beklentiyi taşıyabilmeye devam et. Ters bir şey söylemek değil, düşünmüyorsun bile. Ters bir şey söylemek nedir ki? İnsanlık tarihinin en büyük felaketlerinin birinin gölgesinden kurulmuş Opus devletinin vatandaşı olarak yapman gerekenler çok basit ve basitliğin tersi zorluktur, Opus sana kolaylıklar sağlıyorken neden zorluğu tercih edersin ki? Çalış, söz dinle ve çalış, kurallara uy ve çalış, itaat et. Sen kendini Opus'a adarsan Opus kendini insanlığa adayacak ve o karanlık çağdaki halimize asla dönmeyeceğiz. Korkarsan, biz sana öğretmeyi başaramamışız demektir ve biz bunu başaramadıysak nedeni sen kendini yeterince adamadığın içindir. Korkma, kafanı çevirme ve göz kırpma. Eksiğini tamamla, geleceğine tamamla. -Kitabın adı gelecekte değişebilir-

Her düzen içinde kaos barındırır. Kendini dünyanın hakimi ilan eden kaotların fatihi Reladrion, gökyüzü kalesinde kendi öz oğullarını katlederken aralarından bir tanesini elinden kaçırmasıyla arayış başlar. Tüm dünya çocuğu aramaktadır. Kimileri onu "yeni bir umut" olarak görür, kimileri ise yok edilmesi gereken tehlikeli bir potansiyel... Dünya büyük bir savaştan sonra evrensel yönetime geçmiş, bütün ülke sınırları ve duvarlar yıkılmıştır. Evrensel dil, evrensel para ve evrensel topluluk ilkeleri altında gelenekler ve kültürler yozlaşmaya terk edilmiş ütopik bir dünyada kaotlar ve insanların tarihini anlatan fantastik bir kurgudur.

Elimi uzattığım yollar karanlık çıktı. Sevdiğim insanlar hain, gelecek bir uçurum oldu. Gittikçe o uçuruma düşecektim. Koca bir çırpınışta geçmişe ışık yolladım. Bu benim en büyük çabam, tek çıkışımdı. Ya o ışık geleceği mi aydınlatacaktı, yada alacakaranlık yapacaktı. İç çektim, sevmediğim duvar oldum, hayat oldum ve ben artık ben olmadım. Ben, sadece ben değildim. Ben bizdim, ailemdim ve arkadaşlarımdım. Şimdi ise sadece gelecek için çalışır oldum. Şuan için yaşayan ben mecbur bırakıldım! Bunu kimse yapamadı, yine ben yaptım. Sadece benim kendimle oyunum, kaderin oyunuydu. Çırpınmak zor geldi, düşerken elimi karanlık kavradı. Bir hışımla kendine çekti. Ya ben karanlıkta ışık olacaktım, yada karanlık beni içine çekecekti. Derince nefes aldım ve herkesin yolunu takip ettim. Bu nasıl mı mümkün oldu, çünkü ben sadece bugünü düşünerek yaşadığımı biliyor. Kimse artık geleceği düşündüğümü göremiyor. Sessizce bir yılana dönüştüm, kimse sorgulama gereği duymadı. Yada olmuştur, belki de karşılıklı çehrelerimizi ezberlemiş birer senorya yazıyoruzdur. Ya benim kalemim iz bırakacak, yada bizim senoryomuz oynayacak. Karşılıklı dans eder gibi kıvrak vücut ve ritimle bir kötülük, bir iyilikle uyum sağladım. Sıcak nefesleri içimi yakarken , ateş püskürmek istedim. Hepsine haddini bildirmek istedim ama onlar sadece bugün de yaşarken nasıl yarının hesabını sorabilirdim? Ben kahinliğin en büyük adımını yarın atarken, bugüne yansıdı ve gözlerim kamaştı. Bilmiyorum geleceğin ışığını tamamını mı eve almak gerekir, yoksa pencere mi açmak gerekir. Perdesiz pencere de olmazdı. Güneş de bana isyan etmeyecek miydi? İndir şu perdeleri bırak ben doğunca sende hisset, uyan sadece bana uyan Alex! Demez mi? Ateşe karşı da buz olamam ki? Buz olsam da elbet eririm. Bu alacakaranlık o kadar çıkmaz ki..

İhtimaller uğruna hayatlarını değiştirmeye bile razılardı. Yeter ki artık ne olacaksa olsundu. Beklemekten çok sıkılmışlardı. Utku ve Mirza ailelerini daha çok küçükken kaybetmiş,amcalarının desteğiyle büyümüş ve akademik anlamda çok başarılı olmuş iki kardeştir.Yaşadıkları travmaları beraber atlatmaya çalışırken birbirlerine inanılmaz bağlanmışlardır. Her şey böyle sürüp giderken bir gece evlerine giren bir hırsız yüzünden bir anda hayatları değişir.Bu olayın sadece bir hırsızın işi olmadığını anlamak ise zor olmamıştır. "Bana güveniyor musun?" "Evet. Peki ya sen, tüm olanlara rağmen bana güvenebilir misin?" "Sana kendimden çok güveniyorum zaten. İnadına, umuduna ve vicdanına..." Bütün gizem,aksiyon,mutluluk,neşe ve hüznüyle Kaza şimdi yayında!

AY MAĞARASI I IV. AY TANRIÇASI'nın hikayesi. Her 100 yılda bir, Uzay Diyarında meydana gelen Samanyolu tutulmasında ortaya çıkan; bir saf güneş özünden, on elmaslı ay parçasından oluşan Ay Tanrıçası doğuyordu. Solup giden, geçmiş Ay Tanrıçaları yeni doğan asilzade soyu olan bu ruhun en kökünde filizleniyordu. Kehanet kitabında geçen, efsaneleşmiş olan kader; IV. Ay Tanrıçasının içinde tekerrür edecekti. Peki, bu kader nasıl örülmüştü? *** Kamer, tüm ışığıyla saçlarını savurarak tav etti sessizliğine bürünen yıldızları. Burcu; kainatı buram buram sarmıştı. Semaya yükselen tavrıyla göz dağı vermişti gezegenlere. Dik duruşuyla ağır ağır yerküreye yaklaşırken asi bakışlarını kendinden üstün olanlara dikti, göz dağı vermeye her daim hazırdı. Her bir ölümlünün dileği; yıldızların intihar edişine denk düşüyordu.