İçinden atamadığın gerçekleri gizliyorsan kalbinde. Geçmeyecek sanıp acıyı büyütüyorsan gözünde. Geçmişini bırakamıyorsan gerinde. Umutlarından bir parça kalmamışsa. Gerçek olmayan gerçekleri kendi benliğinde bulmak istiyorsan. Ve benimle hayallere kapılmayı göze alıyorsan. Gel benimle kendi benliğine. Okuyup beğenmeniz dileğiyle...

Rüyayla gerçeğin arasındaki çizgi. Sevgiyle nefretin kararsızlığı. Ayın batışıyla güneşin doğuşunun denk gelişi. MutsuZ olduğun anda aldığın mutlu haber gibi. Pes edecekken umudunun yenilenmesi ama tekrar acının merhaba deyişi. Araftayken çırpınıp doğru yolu bulmaya çalışmak ve yaşamak için çabalyıp son Nefesinle ciğerlerini doldurmak. Hayata yeniden tutunacak dalı bulmak. Araftaki Nefes sonların başlangıcı ve umutların doğuşudur. Unutma her son yeni bir başlangıçtır. Hayallerime ortak olup gerçek benliginizi bulmanız ümidiyle. Okuyup begenmeniz dileğiyle...

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...