"Όχι όμως όπως το θέλεις εσύ Μελίνα"

Η Σελίν είναι αποφασισμένη να διασχίσει την οροσειρά και να ψάξει για τον πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ. Αλλά όπως το παρελθόν την έχει διδάξει, μερικές φορές αυτό που βρίσκεις δεν είναι αυτό που περιμένεις. Η Νερίσσα Ντρόγκομιρ γνωρίζει καλά από οικογενειακά δράματα. Όταν όμως ένα μυστικό από το παρελθόν έρχεται για να καταρρίψει όλα όσα πίστευε για την οικογένεια της η νεαρή αρχόντισσα έχει δυο επιλογές: να το αντιμετωπίσει ή να κλείσει τα μάτια όσο ο κόσμος της καταρρέει γύρω της.

Η Λία, η οποία εργάζεται σε μια μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία σαν το δεξί χέρι του CEO, μεταβαίνει στο Παρίσι εκπροσωπώντας την εταιρεία της σε ένα συνέδριο που αφορά στις προκλήσεις και τις αντιξοότητες του κλάδου. Εκεί, βιώνει μια ξέφρενη κατάσταση που την οδηγεί στο να διακπλητιστεί έντονα με τον υπερόπτη, ειρωνικό και αγενή τύπο που κάθεται δίπλα της και σχεδόν να τινάξει το συνέδριο στον αέρα, θέτοντας σε κίνδυνο τη θέση εργασίας της. Πιστεύοντας ότι θα πάρει την προαγωγή που τόσο καιρό περίμενε επιστρέφοντας στην Αθήνα, ο διευθυντής της ανακοινώνει σε όλους πως αποχωρεί, λόγω συνταξιοδότησης, και πως τη θέση του αναλαμβάνει ένα ανερχόμενο αστέρι στον τομέα του μάνατζεμεντ που, όπως ακούγεται, έχει στόχο να προβεί σε σοβαρές οργανωτικές αλλαγές! Η Λία σοκαρισμένη, συνειδητοποιεί πως ο νέος της διευθυντής είναι ο τύπος που τσακώθηκε μαζι του στο Παρίσι και επιδιώκοντας να του αλλάξει την αρνητική γνώμη που έχει σχηματίσει για εκείνη και να αποδείξει την αξία της, το μόνο που κατορθώνει είναι να κάνει τη μια γκάφα μετά την άλλη, προκαλώντας την οργή του, ώσπου...

Ο Κάρλος τη διέκοψε απότομα, σηκώνοντας το χέρι του κι η Κριστίν νόμισε προς στιγμή ότι θα τη χτυπούσε και πισωπάτησε. Εκείνος αναστέναξε βαριά κι όταν μίλησε η φωνή του ακούστηκε ακόμα πιο βραχνή απ΄ό,τι ήταν και...ραγισμένη. Ακούστηκε σαν ξεκούρδιστο γραμμόφωνο, ένα κουβάρι από νότες, σαν άναρχη μελωδία που κάποιος άσχετος με τη μουσική είχε αραδιάσει σ΄ένα πεντάγραμμο. Η φράση που ξεστόμισε έκανε την Κριστίν να σωριαστεί στον καναπέ. Ήταν σα να έπεσε κεραυνός στο διαμέρισμα, όλα γύρω τους έγιναν χίλια κομμάτια, φώτα και σκοτάδι έγιναν ένα και μια αλήθεια σήκωσε ανάμεσά τους ένα τείχος, που άφησε τον καθένα τους μόνο του απέναντι στην δική του αλήθεια, τα δικά του μυστικά και ψέμματα, τις δικές του ενοχές.

Την ημέρα του γάμου ο Οδυσσέας δεν εμφανίστηκε στην εκκλησία. Οι ανασφάλειες του χτύπησαν κόκκινο και τον παρακίνησαν σε μια επιπόλαια πράξη την οποία θα πρέπει να επανορθώσει με χρόνο και κόπο. Πλήγωσε την Αντιγόνη, η οποία αισθάνθηκε προδομένη από τον έρωτα της ζωής της ο οποίος δεν δίστασε να την παρατήσει μόνη και απροστάτευτη στα σκαλιά της εκκλησίας, την ημέρα του γάμου τους μπροστά σε τόσο κόσμο ο οποίος την σχολίαζε. Όταν ξανά έρθουν αντιμέτωποι έχουν πολλή δουλειά να κάνουν ώστε όλα όσα είχαν να ορθοποδήσουν. Η εμπιστοσύνη, ο διάλογος, η επικοινωνία θα παίξουν βασικό ρόλο στη ''νέα'' αρχή που θα θελήσουν να κάνουν... νέα τοίχοι τα οποία θα πρέπει να έχουν σωστά θεμέλια για να κρατήσουν μακροχρόνια και ποιος ξέρει ίσως και μέχρι τα γεράματα. Όσον αφορά ύστερα την αγάπη... αυτή μεταξύ τους είναι αυτονόητη! © 2016 - DON'T COPY THE STORY. ✔

Εκδίκηση. Η μόνη λέξη που του ερχόταν στο μυαλό του όταν την έβλεπε. Δεν ήξερε όμως ότι οι μεγαλύτεροι έρωτες ξεκίνησαν με μίσος...

Ένας ορειβάτης χάνεται μέσα στην κακοκαιρία και ανακαλύπτει ένα μέρος που κανένας χάρτης δεν ανέφερε την ύπαρξή του. Η Κασσάνδρα μεγαλώνει σε μια απομονωμένη αυτάρκη κοινωνία που δεν έχει καμία σχέση με την εξέλιξη. Στην κοινότητά που ζει όλοι την βλέπουν σαν την διάδοχο της μητέρας της που είναι η αρχηγός, όμως στην πραγματικότητα η αποστολή της είναι άλλη. Η Κασσάνδρα χωρίς να το ξέρει η ίδια γεννήθηκε για να γίνει η ελπίδα για έναν κόσμο που εξαφανίζεται. Είναι αυτή που πρέπει να φέρει σε επαφή τους δύο κόσμους κρύβοντας τις δυνάμεις της. ** Όλα τα δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή του συνόλου του έργου, χωρίς την έγκρισή μου.

Η Ζωή, μια νέα κοπέλα, σπουδάζει εδώ και λίγο καιρό σε μια μεγάλη πόλη. Η ζωή της είναι ήρεμη μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει τον Μάρκο. Όμορφος, άκρως επικίνδυνος και ο μεγαλύτερος φόβος όλων, κανείς δεν τόλμησε να του αντισταθεί. Κανείς... Εκτός από τη Ζωή. Ανακοίνωση: έχουν γίνει αλλαγές στα κεφάλαια, λόγω γερής δόσης cringe που έλαβε η συγγραφέας όταν τη ξανά διάβασε μετά από 10 χρόνια.

Τα μάτια έχουν ένα προορισμό... Να κοιτάνε ...έτσι λένε. Μα όλο αυτό, είναι απλά ένα λάθος... Γιατί; Γιατί τα μάτια γελάνε... Τα μάτια κλαίνε... Τα μάτια μιλάνε... Λένε όσα η ψυχή φοβάται να ξεστομίσει και όσα το κορμί απαγορεύεται να νιώθει. Λένε ιστορίες. Λένε επιθυμίες και εμφανίζουν τέρατα... Πονάνε, γεννάνε και παλεύουν μετέπειτα. Τα μάτια ψιθυρίζουν... Ουρλιάζουν... Το πιο τρομακτικό όμως από όλα, είναι η σιωπή τους... Όταν τα μάτια σωπαίνουν τότε φοβάσαι πραγματικά. Τότε ξέρεις... Ξέρεις πως το λάθος έχει ήδη γίνει και δεν υπάρχει γυρισμος... All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

Ήταν αθώα . Κι εκείνος την εκπαίδευσε. Σε όλα.