"Çok güzel gözleri vardı içinde kaybolabileceğim türden ve sanırım kayboldum." ~Başlama tarihi: 15.05.16~

Kalbinde kocaman bir hapishane inşaa etti insan. Acılarından birer tuğla yapıp, surlarla çevreledi etrafını. Kalbinin yargıcı ilan etti öylece kendini. Umutlarına attı önce tüm suçu. Hiçbirini sorgulamadan sonsuza dek zifiri karanlığa boğup kilitledi hisleri kadar ağır olan kapıyı. Anahtarı ise kapının altından atarak son verdi yaşamlarına tek tek. Hançer gibi sapladı keskin düşüncelerini yine kendine. Yaşar gibi hissederek bağımlı kıldı kendini birine. Koca bir yara açtı umutlar mabedinde. Kahroluşa adım adım yaklaşırken, puslu bir hava hapsoldu bedenlere. Kafesin içindeki aciz kuşlar... Ne kaçabilecek kadar güçlü ne de uçabilecek kadar özgür. KAFES KUŞU... Bir kanat çırpışın hikayesi. "Sen ki kafes kuşu... Ne kaçabilecek kadar güçlü, ne de uçabilecek kadar özgür..." **** Kapak için Furkan Yavuz'a teşekkürler.

Karanlık ruhlarını bilinmezliğe adayan, geçmiş gibi geleceklerinin de kaybolduğu odalarda yaşamını devam ettiren iki yaralı ruh.

Sıkı sıkıya sarılmanız gereken insanlar var. Ölüm var, yanlızlık var.. Onların kapısını çalan ölüm bir pişmanlık hikayesine dönüşüyor. Zamanınız varken ders çıkaracağınız bir kurgu. Keyifli okumalar. Ölüm var,sarılın. ❤

17 yaşındaki Nehir'in hikayesi...

Küçücük bir çocukken bile yalnız olanlar vardır elbette. Onların minik kalbinin kocaman dünyasının hikayesi. Kendi içlerinde yarattığı kocaman dünyanın hikayesi. En güzelide bir araya gelip hayata daha güzel bakanların hikayesi. Gökyüzündeki milyonlarca yıldızların ayrı ayrı hikayelerinden ortak kurdukları hayatın hikayesi. Penceremin aldığı kadar olan yıldızlardan bir tanesi...

İyi Geceler hiç susmayan sarkilardaki gizli özneler . İyi Geceler sabirsizca büyümeyi bekleyen çocuklar.İyi Geceler durmadan ertelenen hayaller. Iyi geceler limon kokulu geceler.. *SAHIDEN İYİMİYDİ GECELER?*

KEMERLERİNİZİ SIKI BAĞLAYIN! MİZAH YOLCULUĞUNA BAŞLIYORUZ. "Hayırlı teskereler" dedi sevgili eski erkek arkadaşım. Hilal babaannesi tarafından büyütülmüş zeki bir tıp öğrencisidir. Babaannesinin zaman geçtikçe hastalıkları artmış ve en sonunda şizofreni hastası olmuştur. Hastalığı ilerledikçe Hilal'i ölen erkek torunu sanmaya başlamıştır. Bu da yetmezmiş gibi onu askere yollamak istiyordur. Hilal istenileni yapar, tabi işe önce saçlarını kesmeye başlayarak. Atıldığı macerada tek dileği kimliğini kimse öğrenmeden altı ay süresince askerliği bitirebilmektir. *Mizah *#72 20.12.2016* *#59 10.01.2017* *#55 11.05.2018 *#6 17.05.2018

Hava akımları arasında oluşan sıcaklık farkı, büyük hortumlara meydan açar. Beklenmedik bir şekilde ortaya çıkan bu hortumlar, dev canavarlar gibi her şeyi yok etmeye başlar. Ve insan son anlarında yaptıkları ya da yapmadıkları yüzünden oluşan pişmanlıklarını hatırlarlar... Yatağımdan ani halde kalkmıştım. Gördüğüm rüya değil kabustu. Ne olduğunu anlamam biraz uzun sürmüştü. Yavaş yavaş olanlar tekrar canlanıyordu hafızamda. Hayatımın en büyük pişmanlığı, rüyalarımdan çıkmak bilmiyordu. Yine aynı kâbusu yaşamıştım. Gördüğüm kâbusun etkisiyle, çok uzun sürmeyen şokun ardından yavaş yavaş kendime gelmeye başladım. Uyku sersemliği de üstüne eklenince, ne yapacağım hakkında pek bir düşüncem yoktu... Hiç ilgisi bulunmayan bir olay neticesinde, kendisi ve en yakın arkadaşları, artık bir seri katilin pençesindedir. Canlarını kurtaracak olan dostluk ve umutsuzca geç gelen ani aşk mı; yoksa, sadece kendilerini düşünme sonucunda gelecek olan sonuçlar mı kötülüğün karşısında üstün gelecek? Serhat ve arkadaşlarının amansız mücadelesi sizlerle...

"Durduramadığımız zamanın akıntısında süzülüp gidiyoruz ve bazen sert kayalar bizi yaralıyor. İşte bu bazen benim gibilerin hayatı için hepti. İçimde doğan umutla olabilir diye düşünmüştüm. Eğer istersem kim beni zorlayabilir? Yeni, yalnız bir yaşama ben hazırken kim karışabilirdi? Ancak bunun bir film olmadığını buranın buram buram gerçekler dünyası olduğunu ben ve Emre unutmuştuk. Ve şimdi bir kurban verilmesi gerekiyordu? Ve Emre ve beni hatamızın bedelini ödememiz gerekecekti. "