"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

"İyileşmek istiyorum." Diye fısıldadım kafamdaki onca çığlığa rağmen. Benden birkaç adım uzakta durmuş bana bakan Çağrı usulca başını salladı. "Seni iyileştireceğim." Gülümsedim. Ona doğru yürümek yerine geriye doğru bir adım attım. "Zeynep!" Sesi kulağımda çınladı. Bir anda elimden tutup beni kendine çekti. "Ölmene izin vermeyeceğim Butimar Kuş'u." Kollarının arasından kurtulmaya çalıştım, izin vermedi. Yavaşca yere çöktüm. Denizin sesi kulağımda yankılanıyordu. Aynı zamanda Çağrı da konuşmaya başladı. "Butimar, denize olan aşkından ölmüş bir kuştur. Butimar Kuşları tatlı su içemez, tek yaşama kaynakları deniz suyudur. Ama Butimar, denize aşık bir kuştur. Tek bir yudum dahi içse denizinin kuruyacağını zanneden bir kuştur. Sen de böylesin Butimar Kuş'um. Abin senin denizindi. Kaldıramıyorsun farkındayım. Ama sana söz verdim, iyileştireceğim seni."