Çok tehlikeli, ama o kadar da ukala. Ne hissettiğini anlayamayacağın kadar gizemli, bir o kadar da sevilmeye Muhtaç... Geçmişin karanlığına sıkı bir duvar örüp, artık kimseye güvenmeyeceğine yemin eden küçük bir erkek çocuk büyüdüğünde tüm bunların intikamını almaya ant içmiştir. Ta ki çok sevinceye kadar. "Önemli olan çok sevmek değil, güzel sevmek !" ** "Çok sevmek önemli değil, güzel sevmek önemli be güzelim. Ben güzel sevemedim, kabul. Canını yaktım, oradan oraya sürükledim, ağlattım. Peki güzel seven ağlatır mı ?" Dedi artık bana bakarken. "Sevilmek nedir ben ilk senden öğreniyorum, Masal. İlk defa bir insana güvendiğimde beni yüzüstü bırakmıyor, ilk defa bu kadar çok sevildiğimi hissediyorum. Ilk defa bu kadar çok seviyorum." Dedi ve sanki yerde gülünecek birşey varmış gibi başını yere indirip ruhsuzca Güldü. "Beni bırakma, senin sevgine muhtacım."

Bir şarkı yarışması..Bütün dengeleri değiştirebilecek kadar önemli miydi?