'Και από εδώ ο γιος μου ο Στέφανος! Εύχομαι να τα πάτε καλά αυτούς τους τρεις μήνες.' γυρίζω το κεφάλι μου με περιέργεια προς τις ξύλινες σκάλες για να δω το αγόρι που τις κατεβαίνει. 'Δεν είναι δυνατόν.."λέω τρομοκρατημένα σχεδόν από μέσα μου για να μην με καταλάβουν.Κάποιο κρύο αστείο πρέπει να είναι. Ναι ένα αστείο. Η Αριάδνη, μαθήτρια της β' λυκείου και κορίτσι με σχεδόν ανύπαρκτη κοινωνική ζωή αναγκάζεται να φιλοξενηθεί προσωρινά από οικογενειακούς γνωστούς εξαιτίας των επαγγελματικών υποχρεώσεων της μητέρας της. Η κατάσταση γίνεται γίνεται ακόμα χειρότερη όταν συνειδητοποιεί πως θα ζει κάτω από την ίδια στέγη μαζί με τον Στέφανο, το κακό αγόρι του σχολείου που αγνοεί την ύπαρξη της. Αυτή και το bad boy σε μια ιδιαίτερη συγκατοίκηση για τρεις ολόκληρους μήνες. Σε εμάς ακούγεται δελεαστικό, για αυτήν όμως είναι εφιάλτης. Λένε ότι τα ετερώνυμα έλκονται. Ισχύει στην περίπτωση τους; All rights reserved Ⓒ Trust me, you don't want to copy my story ;)

*Η συνέχεια του βιβλίου Ένας Αναρχικός *περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου. |Το δεύτερο μέρος θα είναι ακόμα πιο ανατρεπτικό, απολαυστικό και πλούσιο σε συναισθήματα από το πρώτο. Η συγγραφέας υπόσχεται πως θα κάνει τις καρδιές σας να χτυπαν πιο δυνατά καθώς διαβάζετε το κάθε κεφάλαιο| ©Copyright 2016 |ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΆΨΕΤΕ| By: Demy

Η Καμέλια, είναι μια μετρημένη κοπέλα, αριστούχα μαθήτρια και έχει τα πάντα προγραμματισμένα στην ζωή της. Όλα αλλάζουν όταν γνωρίζει τον αναρχικό Άλεξ, σε μια πορεία όπου της σώζει την ζωή. Τι θα γίνει όταν οι δύο διαφορετικοί κόσμοι τους, θα θελήσουν να ενωθούν; ''Μην φοβάσαι, θα σε προστατέψω. Ξέρεις ότι πάντα το κάνω'', λέει ενώ είμαι ξαπλωμένη στην αγκαλιά του, έχοντας το κεφάλι μου επάνω στο στήθος του. ''Σε εμπιστεύομαι'', του λέω και μετακινώ το σώμα μου, προς τα πάνω, για να φτάσω τα χείλη του και να τον φιλήσω.

[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ] Με σήκωσε στην αγκαλιά του και κοκάλωσα απο την επαφή των σωμάτων μας. Ξαφνικά, χωρίς να το περιμένω, με πέταξε μέσα στη θάλασσα. Όταν βγήκα στην επιφάνεια, τον κοίταξα. Έδειχνε πιο ξέγνοιαστος. Δεν συμπεριφερόταν όπως όταν βρισκόμασταν στο σπίτι. Μου άρεσε αυτή η πλευρά του. Ξάπλωσα στην επιφάνεια του νερού. Κάθε ίχνος ντροπής είχε εξαφανιστεί από μέσα μου. «Τελικά είχες δίκιο» ,είπα. «Σε πιο πράγμα;» με ρώτησε όταν ήρθε δίπλα μου. «Είναι όντως ωραία». Μια περιγραφή στο πρώτο κεφάλαιο... Cover made by UnicornandGalaxy ⚠Do not copy this story⚠