- Dopiero tu przyjechałaś, a już chcesz się rządzić? - Poczułam na twarzy zapach mięty połączonej z papierosami. Dobrze, że nie zauważył jak mocno wciągnęłam powietrze. Chciałam poczuć go jeszcze bliżej i mocniej. Nie potrafiłam wyrwać się spod tego chłodnego świdrującego spojrzenia. Wiedziałam, że jeśli się nie odsunę, on może mi zrobić krzywdę. Jednak co z tego, skoro potrzebowałam jego bliskości bardziej niż bezpieczeństwa? ~okładkę wykonała wspaniała @yenneferslut

- Myślę, że ktoś za mną chodzi - wyszeptałam przyciskając drżącą dłonią telefon do swojego ucha. Obejrzałam się przez ramię widząc jak tajemniczy cień w ostatnim momencie znika wśród rosnących gęsto drzew. Przełknęłam ślinę próbując zapanować nad lękiem, by nie dać przejąć mu władzy nad swoim ciałem i czynami. Podążałam wciąż przed siebie nie spuszczając wzroku z cienia włóczącego się za mną. - To na pewno tylko Twoja wyobraźnia. - usłyszałam głos po drugiej stronie. - Ni- nie dane było mi dokończyć, ponieważ kiedy tylko odwróciłam głowę spoglądając przed siebie napotkałam ciemną postać w kapturze. Wyrosła tak po prostu. Znieruchomiałam powoli opuszczając dłoń z telefonem wzdłuż swojego ciała i właśnie wtedy zrobił krok w moją stronę. Poczułam jak moje serce bije coraz mocniej, a oddech staje się płytki i bardzo nierównomierny. Miałam ochotę uciec podczas, kiedy moje ciało wydawało się być poza moją kontrolą. Moje usta rozchyliły się chcąc wypuścić z siebie zasadnicze pytanie, ale właśnie wtedy znikąd pojawił się samochód rzucający smugę światła na mojego prześladowcę. Ten najwidoczniej bojąc się, że jego tożsamość wyjdzie na jaw rzucił się biegiem w stronę drzew, w których widziałam ukrywający się cień chwilę temu. Na jego nieszczęście kaptur zsunął się z jego głowy, a ja dostrzegłam parę anielskich skrzydeł wytatuowanych na jego szyi. © Copyright watalukrowa

Justin i Lizzie nigdy za sobą nie przepadali. On jest kapitanem drużyny piłki nożnej, która niedawno dostała się do półfinału krajowego. W związku, iż Liz pracuje w redakcji gazetki szkolnej w dziale sportowym - musi zrobić projekt o kapitanie, zapisywać notatki i nakręcić "project 98". Będzie musiała pokazać na nim jak chłopak osiąga tak dobre wyniki w sporcie, jego codzienne życie, czym się żywi podczas lunchów. Justin niechętnie się zgadza, ale dopiero potem orientuje się, że to co robi na co dzień, na przykład dzikie imprezy, dziewczyny, jaranie i chamskie zachowanie może zostać ukazane na filmie oraz musi znosić częste towarzystwo nielubianej przez niego Lizzie. ▪▪▪▪▪▪▪▪▪ @bieburtay 2015/2016 #6 in fanfiction; 16.09.2017r #project98ff project98-ff.blogspot.com ask.fm/ihoransome

- jesteś jak superbohater. - tak? - tak, ale jest jeden problem. - jaki? - superbohaterzy po wykonaniu zadania odchodzą.

"They don't call him Danger for nothing."

Osoby, do których najtrudniej się zbliżyć, okazują się najbardziej warte tego, żeby je poznać. KOREKTA OPOWIADANIA NIEBAWEM!

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!