"Eğlenebileceğin bir oyuncak değilim çocuk." || Gerçek bir connected2.me hikayesidir.||

Bu kitapta jungkookun tepklilerini yazicam ve Belki bazen de jungkook ile hayal et yapa bilirim💋❤️

En sevdiğim anime olan kuroshitsujide bilmedigin gözden kaçırdığın tereddüt ettiğin ve bende biliyordum tam isabet diyeceğin şeyleri yazacağım umarım okurken beğenir ve eğlenirsiniz :)

Tüm hakları saklı mıdır?

bts ile hayallere dalın...

30 in #GENERAL FICTION 28.11.16 *Kitap oldu* Genç kız elindeki kolileri güçlükle taşırken kendisi yaşlarında esmer bir kız ona yaklaştı. "Merhaba, Oya ben. Mahallemize hoş geldin! Anlaşılan yalnızsın?" Anlayışla başını salladı genç kadın. "Memnun oldum Oya. Mahalleniz çok güzelmiş, tıpkı adı gibi," diye mırıldandı kız. Oya içtenlikle gülümsedi. "Merak etme yakında yalnız kalmazsın." Genç kadın şaşırdı. "Neden?" "Çünkü çok eski bir rivayete göre âşıklar mahallesinde oturan hiç kimse bekar olmazmış. Ya mutlu bir evliliği olurmuş yada birbirine âşık, sevgililer. Buraya gelen bütün bekarlar en geç iki seneye evlenmişler. Benim de sevgilim var mesela. Yakında seninde olur. " Böyle şey mi olurdu? Herhalde saçmalıyor diye düşündü genç kadın. "Saçmaladığımı düşünüyorsun değil mi?" Kız, acaba sesli mi düşündüm, diye geçirdi aklından. "O zaman önce kolileri yerleştirmene yardım edeyim sonra da bana geçip yemek yiyelim ve sana birkaç şey anlatayım, tamam mı?" Olumlu anlamda kafasını salladı genç kadın. "Bu arada adın neydi?" Doğru ya, adını söylemeyi unutmuştu. Bu kızın neşesi oldukça bulaşıcıydı. "Adım, Cennet."

.

Bir yaşındayken teyzesine bırakılmış olan Esin 16 yıl boyunca var olan ailesinden ve üvey kardeşinden habersizdi. Ta ki bir yıl başı gecesi teyzesi gerçekleri itiraf edene kadar. Artık ailesiyle yaşamaya başlayan Esin üvey kardeşine de alışmaya çalışıyordu. Zaman geçtikçe bela çoğalıyordu ve bir gün olan olmuş ailesine doyamadan kaybetmişti artık sadece üvey kardeşiyle kalan Esin'i bela yine bırakmayacaktı ve ardı arkası kesilmeyen ihanetler...

Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşkun akışın yön vermesiyle devam etti. Yine seçimim dışında bir yolculuğa devam ediyordum ama en azından gittiğim yön belliydi. Akıntıyı karşı koyma isteğim ise cidden komikti. Bir yaprağın koskoca nehir karşısındaki şansı nedir ki? Belki de benim hayatla ilgili, herkesin kendi hayatında dönüm noktası dediği ilahî mesajım bu zor yolla gelmişti. Mesaj... Evet, her şey bir mesajla başlamıştı zaten. O gün gelen ve aptal bir gençlik heyecanıyla ardını hiç sorgulamadan cevapladığım bir mesaj... Kadir, kız arkadaşından gelen mesaj üzerine onun istediği yere gider ancak içine çekildiği şey beklediği gibi romantik bir buluşma olmayacaktır. Çünkü gittiği yerde onu bekleyen kişi sevgilisi değil Aslı'dır. Herkesin Deli Kız diye bildiği Aslı...