Bilim Kurgu #1 Tenlerinde duyguların işaretlerini taşıyan Okuyucular, zorda kaldıklarında insanlara dokunarak duygusal yoğunluklarını azaltabilen varlıklardır. Peki ya Okuyucular kilitlendiğinde, onlara yardım edecek olan kimlerdir? Rüzgar ve Yekta düştükleri ümitsizlik çukurundan onları bir Kilitkıranın kurtaracağına inanmış ve dünyaya gelen son Kilitkıranı aramaya koyulmuşlardır. Amansız arayışlarında ümitsizliğe düşmeye başalamışken, organizasyonun dışarıya açılan kapısı olan Özbey Üniversitesi, Rüzgar'ın Güneş'i keşfetmesine neden olmuştur. Her şeyden habersiz olan Güneş tanımadığı bir adam tarafından kaçırılmış, işlevinden habersiz olduğu bir dizi teste sokulmuştur. Peki, Güneş'in kararı ne olacaktır. Kuyu misali derin siyahi gözlerde kaybolmak mı, neşe kaynağı olan buz mavisine tutulmak mı? Acemisi olduğu bu keşmekeşten, yolunu kaybetmeden çıkabilecek midir? Güneş insanlar için bu denli aydınlatıcı olduğunu hiç fark etmemişti. Zorla getirildiği bu yerde kendinin bile bilmediği yeteneklerinin olduğunu öğreniyordu. Peki cevap neydi: Kalmak mı, gitmek mi; yardım etmek mi, kaçmak mı? En derin yaralarımızı ruhumuzdan almaz mıyız? Serinin 1.Kitabı Sonun Başlangıcı ve 2.Kitap Gün Doğumu tamamlanmıştır. Her ikisi de Ruh Okuyucular başlığı altında yayınlanmaktadır. Telif belgeleri sahiplen.com üzerinden alınmıştır. Tüm hakları saklıdır. Esinlenme durumunda yasal haklara başvurulacaktır.

Her şey tanrının planıyla başladı. Melek tanrıya ihanet etti, tanrı onu cehenneme hapsederek cezalandırdı. Sonra insan tanrıya ihanet etti, tanrı onları cennetinden kovup, dünyaya gönderdi. Sonra insan oğlunun ilk çocuklarından biri, yer yüzündeki ilk katil oldu. Tanrı, onu dünyada cehennemini yaşamaya mahkum etti. *** Adam elindeki anahtarı usulca sapladı, kadının kalbinden akan kan yerleri kızıla boyadı. Adam gülümsedi. "Gitme vakti geldi." Ve kadının bedeni yere yığıldı. 'Herkes bir şekilde, kendi cehennemini tadacaktır. Kimi kendinden eksilenlerle, kimi gözünün önünde yitirdikleriyle.' ￠TÜM HAKLARI SAKLIDIR!

Kadının ruhu karanlıkla kutsandı, ve aşık olduğu adamın binlerce yıllık günahkar ruhuna ortak oldu. Artık, ruhları ve kendileri eşti. Bundan böyle karanlık kulları, ateş ise yaradanlarıydı. Korku, fantastik, ve gerilim kategorilerinde #1'e taşıyan herkese çok teşekkürler. Uyarı: İlk yazıma fanfic olmakla başlanıp, sonradan normale çevrilmiştir. Tamamen hayal ve acemilik ürünüdür.

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Başlayış .25.07.2016 #2016 İki aynı karakterde genç. Yolları bir sınıfta çakışıyor. İkisi de hayattan bir beklentisi olmayan insanlar. Ta ki birbirlerine ait olana kadar. Ne gülmeyi ne de insanlarla muhattap olmayı sevmeyen gençler. Birbirlerinin fark etmeden birbirlerinin her şeyi olacaklar. İlk başta aşktan uzak durmaya çalışırken birbirlerinden çok uzaklaşırlar ama ne kadar uğraşsalar da hayat onlara birbirlerinin olması için bir çok şans verir. Tabi bir çokta engel koyar. Hayat önlerine Nisa'nın babası ve okulun diğer kötü çocuğu olan Kerem'i engel olarak çıkartır. Ama bilmezler ki bu iki genç her şeylerini kaybettikten sonra birbirlerinin her şeyleri olacak. Hiç bir zaman hayattan kopmayın çünkü zamanı geldiğinde karşınıza sizi hayata tekrar bağlayacak insanlar çıkacaktır. Doğruluk senin kalkanın olacak bu hayatta.Doğru sözünde kılıcın sadakatinde zırhın.(Nisa Dinç)

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Kanı bitene kadar içti dudaklarımı. Kanım bitene kadar içtim dudaklarını. Omuzlarından göğsüne doğru inen avuç içlerim tenindeki yaraların kabarıklıklarına çarpıyor, parmak uçlarımdan bir zehir gibi akarak zihnimin içine sızıp canımı yakıyordu. Güney dudaklarımızı ayırdığı an belimdeki elini gevşetti fakat beni bırakmadı. Aralık ağzından sızan nefesi tenime çarmaya başlamıştı. "Eğer bir gün beni buna pişman edersen..." derken gözlerindeki vahşet ağır bir şekilde önüme serildi. Oralar şimdi hep yangın yeriydi. "Önce dudaklarımızı, sonra kalplerimizi söküp atarım." Bu bana söylediği bir sözden ziyade kendine ettiği apaçık bir yemindi. "Bizden geriye ne bir iz, ne de mühürler kalır..."

Klasik FaMir hikayesi değildir 2 zengin aile ortaklık ve şirketin geleceği için 2 inatçı keçiyi evlendirirse ne olur? Peki bu evlilik aşka dönüşe bilir mi?

"Geçmişin izleri yüzünden sevgiye ve aşka inanmayan bir adamla en büyük hayali gerçek bir aşk yaşamak olan genç bir kızın,sırlarla dolu hikâyesi.'' Melisa, 17 yaşında bir lise öğrencisidir. Zorluğa dair hiçbir şey bilmeyen, bu yaşına dek el bebek gül bebek büyütülen, içinde kötülüğe dair hiçbir şey olmayan Melisa'nın hayatı sürekli ev ve okul arasında geçmektedir. Ta ki beklemediği bir anda, tesadüf eseri karşılaştığı bir adam tarafından hayatı tamamen değişene dek. Kendini en büyük hayalinin gerçek olacağı bir masalın içinde sanan Melisa, yaşadıklarının aslında bir rüya olduğunu çok geç olmadan fark edecektir. Ateş, 23 yaşında sert mizaçlı bir adamdır. Zoru çok iyi bilen, bu yaşına dek bir şeyleri kazanmak için çabalayan, dünya üzerinde sevgi diye bir kavramın olmadığına inanan soğukkanlı biridir. Kendi geçmişini unutmaya çalışıp yaşadığı izleri hafızasından silmeye çalışırken karşısına çıkan geveze bir kız tüm duygularını altüst eder. Birbirine bu denli zıt iki karakter. Onlar Ateş ve Su. Biri yakmak için var. Bir diğeri söndürmek için. Peki bu savaşı hangisi kazanacak? Ya da zoru başarıp, birlikte kazanabilecekler mi? "Sana en başında bana göre olmadığını söylemiştim ufaklık.''