Matagal nang hindi naniniwala si Lovely Heart Ardiente sa pag-ibig. Her past left her bruised-paulit-ulit siyang nasaktan, iniwan, pinangakuan at binigo. Sa kanyang relasyon, parang nauubos siya. Bukod pa ro'n, araw-araw siyang kinokontrol ng expectations ng ina niyang laging gustong maging "perfect" siya. She was tired, pagod magpaliwanag, pagod maghintay, pagod na umasang may mananatili. Para sa kanya, love became nothing more than a cruel illusion, something na hindi na niya gustong habulin. Klent Shemuel Sollano. A man who made her feel seen, na parang sapat siya kahit hindi siya perpekto. With his patience and steady love, unti-unting binuo nito ang pusong winasak ng nakaraan. For the first time, Lovely let herself believe again. Pero hindi rin pala sapat ang pagmamahal kung ang dulo nito ay sakit. What started as something beautiful, steady, and safe, unti-unting naging sanhi ng mas matinding sugat. She didn't notice it at first, pero dumating ang araw na ang dating nakakapagpagaan ng mundo niya, siya na rin palang nagpapabigat nito. The man who once made her feel whole began to make her feel small. And as everything collapsed before her eyes, she realized this was their sweetest pain, isang pag-ibig na sobrang ganda, pero hindi itinadhana. A love that gave her hope, only to leave her aching in ways she never thought possible.

Bata pa lang ay ulila na si Mikko. Pagkatapos mabuntis ang ina ay iniwan ito ng kanyang amang Koreano. Siyam na taon ay namatay naman sa aksidente ang kanyang ina. Napunta siya sa isang pamilya na hindi niya kadugo na ang buhay ay isang kahig, isang tuka. Sa murang isip at murang edad ay marami na siyang napagdaanan. Hindi niya nasubukan ang mamuhay ng normal bilang bata. Naging madamot sa kanya ang mundo. Ngunit sa kabila nito, nabiyayaan naman siya ng mapagmahal na mga tao na handa siyang alagaan at protektahan. Pero ang buhay sa mundo ay parang isang malaking palaruan. Maglaro ka man ng patas o hindi, susubukin man kung hanggang saan ang kaya mo, kailangan mo pa ring maglaro upang manalo. Sa laro ng buhay ay bawal ang mga mahihina. Kapag pinairal mo ang iyong kahinaan, siguradong katapusan na para sayo. Sinubukan man ni Mikko ang lumaban, sa huli, kahit anong gawin niya ay palagi siyang umuuwing talunan. Kahit ilang beses na siyang bumabangon, pagkadapa pa rin ang nagiging resulta ng lahat. Pagkaitan man ng lahat, hindi nawawala para kay Mikko ang salitang katatagan. Kahit anong hamon ay kinakaya niyang harapin kahit halos sumuko na siya. Palagi niyang iniisip na kapag susuko siya, sa huli ay magiging talunan siya at ayaw niyang mangayari 'yon kahit patuloy siyang sirain ng isang instrumento na ginamit ng mundo upang subukin siya. Siya si Yvo Rain Jontaciergo. Ang taong susubok sa katatagan niya. Ang taong walang konsensyang natitira sa katawan. The assh*le and the heartless jerk he ever met in his entire life. *** Date started: January 09, 2018 Date finished: (On-going)