Bu aptal yerdeki varlığımı hep sorguladım. Neden buradayım, neden terk edildim her zaman bunları düşündüm. Zihnim o kadar yoğun ki uykuya dalamıyorum. Sessizliğin içinde her geçen gün biraz daha boğuluyor, karanlığın dibine gömülüyorum. İnsanları sevmem, insanlar yerine kitapları ve taze kahveleri tercih ederim. Ben buyum işte, sessiz, umursamaz ve soğuk Luhan. Sınıfta ki en arka sıraya oturan ve sadece kitap okuyan Luhan. Hayallerini müziğin notaları ile şekillendiren fakat hayalleri öldüğü için hayal kurmamaya yemin eden Luhan. Neydi yalnızlığımın sebebi, kitaplarda ki karakterlerin semtimde yaşamıyor oluşu muydu? Yoksa film karakterlerinin gerçek olmayışı mı? Bilmiyorum, bildiğim tek bir şey var oda yıllardır yalnız olmam. Annemin beni terk ettiği günden beri yalnızım ben. Yalnız ama güzel çocuk, yalnız ama güçlü çocuk. Nasıl sıfatlandırırsanız öyleyim işte. *** Aşk sadece 3 harfin arasına sığdırılmış tarifi olmayan bir duygu. Aptal insanlar değil akıllı insanlar aşık olur. Bedenler çürüyüp toprağa karıştığında bile aşk oradadır çünkü aşk sonsuzdur. '' Sadece aptal insanlar aşık olurlar, ben bunun için fazla akıllıyım'' ''Sen fazla akıllı değil hissettiklerini anlayamayacak kadar aptalsın fazlalık.'' *** Uçup giden ve kaybolan hayaller, sonsuz bir aşk ve sevgi nedir bilmeyen iki kişi.Tek bir şey söyleyebilirim; onlar farklı. İntihar etmeyi hobi olarak gören bir çocuk ile yaşama sımsıkı tutunmaya çalışan genç bir adam düşünün. İmkansız görünebilirler fakat Luhan Sehun'un yaşam kaynağı olurken, Sehun ise Luhan'ın ölen hayallerini canlandırcak olan mucizesi olacak. Aşk böyle mücizevi bir şey işte, kimisi aşkın huzurlu kollarında mutluluğa erer, kimisi de aşkın ateş ile alevlendirilmiş pençelerinde kıvranarak acı çeker. Aşk kimine yaşamı bahşeder, kimine ise ölümü. Bakalım a

Alışmalıydım... Benim kalbimden kış, gözlerimden sonbahar asla eksik olmayacaktı. Gözlerimde dolaşan bulutlar yağmur olacak, gözyaşlarım bereket değil çoraklık getirecekti yüreğime. Ruhum kalbimin tipisine kapılıp oradan orada savrulacaktı. Kış gibiydim; kimsenin sevmediği ve arkasını döndüğü mevsimdim. @hunhan1Dx |Tüm hakları saklıdır.

0017: Kore istihbaratı gün gelip hepinizi mezara gömecek ve üzerinize tükürecek. Hatta umarım işerler. Luhan001: Kelimelerinize dikkat edin, Yoksa... 0017: Yoksa ne? Ölecek olan birini ölümle tehdit edemezsiniz. Ve o gün geldiğinde Tanrı'nın katında sizin haline kahkaha atacağım. Tüm hakları saklıdır |@hunhan1Dx For | @harrydraper

Sharpknife: Bazen ölecekmiş gibi hissediyorum. Luhandeer: Pekâlâ... Kim olduğunu bilmiyorum ama öyle hissetmene üzüldüm. Sharpknife: Benimle tanışmak istemezsin. Ölecekmiş gibi hissettiğimde ne yapıyorum biliyor musun? Luhandeer: Ne yapıyorsun? Sharpknife: Tek bir şey yapıyorum... Birilerini öldürüyorum. Tüm hakları saklıdır | @hunhan1Dx @zentommo'ya ithafen.

Sehun, kağıt yığınlarının arasındaki kutuyu aldı ve üzerindeki tozları sildi. Üzerinde siyah mürekkeple yazılan yazıyı okumaya çalıştı. Silik olan harfleri zorlukla birleştirdi. Güzel bir yazıyla isim yazıyordu.... Xiao Luhan. Kutuyu açtı ve içinde bir sürü kağıt parçası ve kasetler vardı. Kasetlerin üzerinde tarihler vardı. En son atılan tarihin üzerinden bir yıl geçmişti. Laboratuvarda duran oynatıcıya ilk tarihi yerleştirdi ve oynattı. Gelip gidip ekranda bir yüz belirdi... Hayatında gördüğü en güzel yüz. Çocuk kameraya bakıp gülümsedi ve konuşmaya başladı. "Merhaba ben, Xiao Luhan... "

Çift: HunHan Yazar: Lu'skitty *TANITIM* ''Hayır.Hayır.Hayır!Yüz kere hayır.Bin kere hayır!Kesinlikle yapamam Chen.Benim panik atağım var biliyorsun bunu nasıl bana teklif edersin?Sahneye çıktığım anda bayılırım ben.Birde şarkı söyleme mi istiyorsun!Cidden delirmişsin'' ''Abartma Luhan.Sesinin çok güzel olduğunu herkes biliyor.Heyecanlanacak bir şey yok.Yapabilirsin.'' ''Yapamam Chen!Baekhyun'a söyle.Hem onun sesi daha güzel'' ''Baekhyun'un gece restoranda çalışması lazımmış'' ''Benim de gece çalışmam lazım'' 'Süper Bahane' ''Yalan söyleme Luhan.Geceleri Alışveriş merkezi açık bile değil ki sinema bölümü açık olsun'' ''Yeni bir iş buldum'' 'Dahiyim ' ''Aiish lanet olsun Luhan! Ne kadar hasta olduğumu görmüyor musun?Tek çarem sensin.Patron yerime başkasını bulamazsam beni işten kovacağını söyledi.Yardım et işte!'' ''Umrumda değil'' ''Arkadaşa bak!Neyse bir de şu yönünden düşün eğer sahneye çıkıp şarkı söylersen bu ay ki maaşımın yarısı senin.'' 'Yarısı mı?Tanrım!Tanrım!Hayır Luhan!Kanma hayır!Yapamazsın inanma.Ah şu çocuk beni nasıl ikna edeceğini biliyor' ''Şöyle bakma Chen!'' ''Nasıl?'' ''Köpek yavrusu gibi'' ''...'' ''Bakma diyorum sana!'' ''...'' ''Ah yeteeer!Tamam.Tamam.Sadece bir gece'' 'Daha fazla dayanamadım' Gözlerimi devirerek söylediğimde Chen'in üzerime atlaması bir olmuştu.Gerçekten iyi bir arkadaş değil mi?Sümüklerini kazağıma bulaştıran çok iyi bir arkadaş.Iyk.İğrenç ''Ama bir şartım var'' Chen'i üzerimden ittiğimde afallamıştı.Şu an vazgeçme ihtimalimin veya isteyeceğim şartın zor olmasının korkusunu gözlerinde görebiliyordum.İfadesi o kadar komik ki birazdan söyleyeceğim şey için beni öldürebileceğine yemin edebilirim. ''Bayılırsam hastane masraflarımı sen ödeyeceksin''