Sessizliğe haps olmuştu kadının ruhu ve o, kadının sessizliğine bile ölen, ruhunu sevdasıyla iyileştiren bir adamdı. Fakat aşka giden yol dikenliydi, ayaklar kan revan içinde kalmıştı, yol uzundu ama yürek yine de pes etmiyordu. Aşk, kadının adıyla, adamın dudaklarının arasından kalpten bir sesle dile geldi. "Arya 'm," dedi adam. Sanki kadının adını söylerken bile tüm aşkını haykırır gibiydi. "Sessizliğine öldüğüm kadın," diye devam etti. ...................... Başlangıç tarihi: 07. 07.2017

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

"O da mutlu değil bu halinden. Sen onun yerinde olsan mutlu olabilecek miydin?" Annem derin bir iç çekti. "Tabii ki mutlu olmazdım. Metin... Ben diyorum ki; bir yardımcı tutalım. Böyle engellilerle ilgilenen kişiler var ya... İlgilenir, ilaçlarını verir. Hem ben de artık dinlenir, biraz kendime bakarım." Boğazıma yutkunamayacağım bir yumru oturmuştu. Sandalyeyi hareket ettirip yanlarına doğru sürdüğümde çıkan seslerden sonra bana baktılar. "Madem bu kadar fazla geliyorum koyun beni kapının önüne! Ne gerek var bir yardımcıya para ödemeye!" Annem ayağa kalkarak yanıma doğru yürümeye başladı. Her gün olduğu gibi yine bir tartışmanın fitili ateşlenmeye hazırlanıyordu. ☆ °Kapak için Wattpad Üçüzlerin Kapak Sayfası'na teşekkürler... Mahkum diye nitelendirdiği bedenini hapsetmişti bir odaya. Hem bedenini, hem özgürlüğünü... Koskoca 3 yılı gitmişti birden ellerinden. Şimdi yalnız, öfkeli, mutsuz bir adam. Kime dokunsa ateş, çığ... Özgürlük bedende değil, ruhtaydı. Özgürlük bedende değil, yürekteydi. Özgürlük bedende değil, zihindeydi. Peki sen?

"Biz; seninle, neyiz biliyor musun, Hediye?" Diye mırıldandı, kirpiklerine geceyi astığım adam. Omurgasının altında ruhumun zevahirini taşıyan, ihtilâlim. Sertçe yutkunup, biraz daha sokuldum gecemin sıcak sinesine. Hemen sardı bedenimi sanki bunu bekliyormuş gibi. Yüzünü anlamsızca irdelediğimde, kızıl dudakları sinsi bir yılan gibi kıvrıldı. Zehir bütün bedenime ilmek ilmek işlendi. Kafasını hafifçe eğip; alnını, alnıma yasladı. Alnında atan nabzı kendi tenimde hissettim. O atan nabzı, bir kez daha tenime kazıdım. Cehennem kapıları aralandığın da sıcak nefesini dudaklarıma nakşetti. "Biz, seninle; cennetin, cehennemin yüreğinde hayat bulmuş hâliyiz." İlk yayımlanma tarihi: 20 ocak 2018 Bitiş Tarihi: 16 Nisan 2019

'' Dolunay...'' diye fısıldadı Okyanus, gözleri gözlerimde gölgelenirken. '' Yakamozum olur musun? ------------------------------ Okyanus Aslan; deniz gözlü gece adam. Kısa bir sürede hayatımda kocaman yer edinmiş olan, ancak bunu bana bile fark ettirmeden yapan, yalın ve bir o kadar karmaşık olan; doğru ve bir o kadar da yanlış olan adam. Merhametli bir şeytan gibi içime işleyen, nakışlarının izini ise tenime kazıyan; şiir adam. Satırları atlarken nefes almayan, noktalarını çoktan ünleme çevirmiş olan; cesareti yüreğinden taşan, şair adam. Yokluğu rüzgârın nefesi olan, varlığımın en derinlerine esen; soğuk adam. Varlığıyla her bir duvarı yakabilecek olan, külleri korlandırabilecek kadar sıcak; ateş adam. Gri adam ve mavi adam. Siyah adam ve beyaz adam. Okyanus kadar derin ve bir o kadar berrak olan adam. Okyanus kadar tehlikeli ve bir o kadar huzur veren adam. Okyanusun ruhu olan adam. Bir yüzü gerçek olamayacak kadar rüya; diğer yüzü rüya olamayacak kadar kabus olan adam. Varlığıyla titreten, yokluğuyla inciten, inleten adam. İçinde yüzlerce Dolunay Görkem taşıyan ve bundan habersiz olan; tüm gürültüsünün içinde sessiz adam. Okyanus Aslan... Cennetine yükselmek için önce cehennemiyle dost olmayı gerektiren ve cehennemi de en az cenneti kadar çekici olan adam... (YAKAMOZ'UN TÜM HAKLARI TARAFIMCA SAKLIDIR. HERHANGİ KOPYALAMA VEYA BENZETME İBARELERİNDE YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR!) 01.02.2015

İZMİR... Üç,dört apartmandan oluşan bir küçük marketi olan İzmir'in en ücra köşesindeki mahalle. Cinayet, uyuşturucu satımı, taciz ve daha bir çok illegal olay bu mahallede. Ve mahalleye yeni taşınan iki güzel boksör kız. Kızlardan birisi çıktığı bir maçında dövüştüğü adamla evlenmek zorunda. Peki ya şimdi ne olucak? Hep beraber öğrenelim... ****** 08.08.2018 - Trap (2) 08.08.2018 - Rap (4) 30.08.2018 - Zoraki koca (2) https://youtu.be/m1f40ciGQv4 Hikayenin tanıtım videosu. busra__oz35 =İnstagram yagmur_korkmz35=İnstagram

"Haklısın. Bu şehir labirent gibi karmaşık ve çıkmaz sokaklarla dolu. Ama ben sende kayboldum Gece. Paramparça ruhunda... Göğüs kafesinin içinde yaralı bir kuş gibi çırpınan kalbinde..." Gece... Adı gibi renkleri soğuran kara gözlerin sahibi. Onarılamayacak kadar parçalanmış. Tedavi edilemeyecek kadar ağır yaralı. Hayat onu Merih'in insafına bırakmış. Merih... Öfkeli kıvılcımların dans ettiği mavi gözlerin sahibi. İntikam için yemin etmiş. O bir yangın. Gece'yi tekrar ve tekrar yakacak. Ta ki genç kız küllerinden yeniden doğana dek. ✴ Gece üvey babası tarafından bir fuhuş çetesine satılmış genç bir kızdır. Hayatı hiçbir zaman mükemmel olmadığı gibi cehenneminin en dibindedir artık. Yaptığı planlar sonucu bir gün çetenin bir açığını yakalar ve bulduğu ilk fırsatta onların elinden kaçmayı başarır. Kaçmasına kaçmıştır fakat kadın tüccarı Mama Sonja'nın ve bu oluşumun içinde bulunan nüfuzlu kimselerin türlü ahlaksızlıklarına şahit olduğu için birçok düşmanı da peşinden sürüklemiştir. Bu noktada hayat Gece'ye küçük bir sürpriz yapar ve genç kızın karşısına Merih'i çıkarır. Merih peşini bırakmayan geçmişi yüzünden çaresiz Gece'ye kayıtsız kalamamıştır. Birbirlerine amansızca çekilen bu iki genç, iki farklı savaşın kesiştiği noktada kaderleriyle baş başadır artık. ❦ 18 ŞUBAT 2018 TARİHİNDE YAZILMAYA BAŞLADI ❦

[tamamlandı] Uyanacaktı. Başını oynatıp yatış pozisyonunu değiştirdi. Sanırım gitme vaktim gelmişti. Ona son kez bakıp odasının açık kapısından koridora çıktım. Ses çıkarmamaya özen göstererek aşağı kata indikten sonra çıkış kapısına doğru adımladım. Çok az kalmıştı. Artık karşısına çıkmam gerekiyordu ve zamanı gelmişti. Bunun bilinciyle istemsizce kendi kendime mırıldanmama engel olamamıştım. "Çok yakında bebeğim...çok yakında!" ➰ Salona kısa bir göz gezdirirken birden kahkaha atmasıyla kaşlarımı çattım. Karşısındaki televizyona dikkatli dikkatli bakıyor, arada da kahkahalarla gülüyordu. Korkmaya başlıyordum. Bana televizyonu işaret ederek "Görüyor musun Perri? Kadın kayak yaparken düştü ve kocası da onu kurtarmaya çalışırken kara bulandı. Bu televizyonda bu kadar komik şeyler olduğunu tahmin etmiyordum," dedi. Tamam, bu sefer gerçekten korkmalıydım. Sorun şu ki; televizyon açık değildi ve burada ikimizden başka hiçbir kimse yoktu.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."