Çok sevmiştim onu tüm benligimle.Allaha olan inancimla. Başörtümle.Beni bu hayata olan bagliligimi artırmıştı. Keşke o da sevseydi.Ama günahti başkasına ait olanı sevmek elimde deildiki benim .ona çok baglanmistim. Okuduğu Kura-an kıldığı namaza her zerresine aşıktım. Beni kendine çeken koyu kahve gozlerine aşıktım

"Genç kadının yüzü tahmin ettiğinden de güzeldi. İri gözleri, akşam kadar siyahtı. Dudakları bir çift kırmızı gül yaprağıydı. Saçları cehennemin tutkulu alevleriydi." Sanem Destina sırlarla dolu bir kadındır. Ne olduğunu bilemeyiz. Ama onu severiz. Sanem anlatılamaz. O'nu kendiniz keşfetmeniz lazım. O'nun hakkında ne söylesem de güvenmeyin bana. Ben sadece gördüklerimi aktarırım, fakat Sanem, gördüklerimden fazlasıdır. Günah Ve Ödül, benliği oluşturma süreci ile bir sanat eserini yaratma süreci arasındaki ilişki üzerine karmaşık ve derin bir tefekkürün ifadesidir. Sanatın felsefeye, felsefenin sanata dönüştürüldüğü bir romandır. Ruhun aşk olarak adlandırdığı hastalığın bütün evrelerinin detaylı bir raporunu içerir. Sanatsal açıdan mükemmel ve acayip bir öyküdür. Hoş bir estetik yolculuktur. Bordo renkte bir çalışmadır Günah Ve Ödül; tutkunun kırmızısı ve melankolinin siyahıyla yoğrulmuştur. Bu romanı okurken; gerçek ile yanılsama arasındaki farkı göremeyecek kadar aklınız karışacak. Şiirsel bir yolculukta; erdem, ahlak ve iyilik kavramlarını sorgulayacaksınız.

"Bu söylediklerine inanmıyorum, hepsi deli saçması! Hafızamı kaybettim diye benden faydalanmaya çalışıyorsun! Ben asla seninle birlikte olmadım!" "Ne derler bilirsin; 'Asla, asla dememek lazım.'" Karşımda durmuş yüzünde o nefret ettiğim ukala gülümsemesiyle bakarken bütün vücudum öfkeyle cayır cayır yanıyor. O ise bu halimden memnun kalarak yüzündeki sırıtışı büyütmekle meşgul. Tamam, o gülümseme birçok kızın aklını başından alacak kadar muhteşem olabilir, ara sıra bende dalıp gitmiyor değildim ama onun kim olduğunu biliyordum. Kendini beğenmiş, küçük dağları ben yarattım tavırlarından da nefret ediyordum. Bu yüzden söylediklerinin uydurma olduğundan yüzde yüz eminim, hafızam benden son 4 yılı çalmış olabilir ama kendimi tanıyordum. Bu ukala çocukla birlikte olacağıma ölürdüm daha iyi! Bu kadar büyük konuşmamam gerektiğini öğrendiğimde her şeyin için çok geç olmuştu. *** Bu hikaye bana aittir. İzinsiz kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.

Mira aksoy orta halli bir ailenin kızıdır. Babasının işlerinin daha iyi olması için ankaraya taşınırlar mahalledeki devlet okuluna kayıt olur. Devamı için lütfen okuyunuz...

Arkani dönsen uçurum, İleri yürüyeyim desen; kanatların kırık. Oldugun yerde ona kadar sayarsin Işte budur yalnizlik...

2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yoktu. Ya mutsuzdum ya umutsuz. Ya aydınlıktım ya da tam karanlıktım. İşte ben buydum ya vardım ya da hiç yoktum...