Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

O gece bir cinayet işlendi, İşlenmemesi gerekiyordu. Hayır, işlenmesi gerekiyordu. Geçmişin kartları geleceğin kumar masasında dağılsın diye.

Tüm insanlık yalan üzerine kurulu. Bastığımız toprak, soluduğumuz nefes. Aldığım her emanet nefes onu anımsatıyor bana. Camın açıkta bıraktığı boşluk kadar görüyordum gök yüzünü. Ayaklanarak odanın çıkışına adımladım. Oturma odasına adım atacaktım ki gördüğüm manzara, emanet olan nefesimi kursağımda bıraktı. Elleri; iki başının arasında, önünde onlarca şarap şişesi. Ve sayıkladığı o öldürücü cümle. "Ben şizofren değilim. Ben şizofren değilim." -Tamamlandı.-

Ben Meriç Kaya. O herkesin dilinde dönüp dolanan Şizofren. Şizofren değilim kafamdakileri açıklayamıyor, dilimin ucuna getiremiyorum. İnsanlar beni anlamıyor ya da anlamak istemiyor. İnsanlara güvenmezdim insanlar da bana güvenmezdi.nAma ben her role kendimi sığdırabilecek bir oyuncuydum. Çünkü yolun sonunda ulaşabileceğim bir nedenim vardı. Bu hedefe ulaşmak için de acı lazımdı. Yoksa siz de mi beni anlamıyorsunuz? Dedim ya; Şizofren değilim. Sadece beni anlamanıza beni hissetmenize ihtiyacım var. Yaptığım, yaşatacağım her şey için bir neden var. Ama olurda benim tarafımdan çekilirseniz o zaman hiç birinizin eline koz bırakmam. Beni anlayamaz yapacaklarımı sorgularsınız. Bu yol boyunca da bana sakın kapılmayın. Unutmayın; Ben kendimi her role sığdırabilecek bir oyuncuyum. Katil #1 /03.07.2020 trajedi #1 / 31.03.2021 Gerilim #1 /01.05.2018 Gizem #1 / 08.11.2019 İntikam #4 / 20.04.2021 A'zel isminde yazılan ilk kitaptır.

• Wattys 2016 "Yazarın İlk Eseri" kategorisi kazananı. • Genç kız Edebiyatı #1 • Başlangıç: 03/06/2016 "Fırtına çıktığında hayatı mahvolan Toprak sürüklendi durdu... Şiddetli bir yağmur topraktaki saflığı çamur haline getirdi. Fakat sonra, gökkuşağı belirdi aniden ve o zaman duru bir umut yeşerdi. Yalanlar sonucunca aptal bir umut, yıldız adama aşık oldu." En yakın arkadaşının terkettiği bebeği sahiplenen Duru, annesiymiş rolü yaparsa nasıl bir hikaye ortaya çıkar? Peki ya genç kız bu role kendini kaptırdığında; hakkını vererek oynadığı bu oyunda rolünü kaybetmemek için mücadele ederken nelerini kaybedebilir? Koca bir yalan sonucu yeşeren aşk ve beraberinde getirdiği yıkım sizi satırlara hapsedecek... • Kapak tasarımı: @hande_gvn

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

"Haklısın. Bu şehir labirent gibi karmaşık ve çıkmaz sokaklarla dolu. Ama ben sende kayboldum Gece. Paramparça ruhunda... Göğüs kafesinin içinde yaralı bir kuş gibi çırpınan kalbinde..." Gece... Adı gibi renkleri soğuran kara gözlerin sahibi. Onarılamayacak kadar parçalanmış. Tedavi edilemeyecek kadar ağır yaralı. Hayat onu Merih'in insafına bırakmış. Merih... Öfkeli kıvılcımların dans ettiği mavi gözlerin sahibi. İntikam için yemin etmiş. O bir yangın. Gece'yi tekrar ve tekrar yakacak. Ta ki genç kız küllerinden yeniden doğana dek. ✴ Gece üvey babası tarafından bir fuhuş çetesine satılmış genç bir kızdır. Hayatı hiçbir zaman mükemmel olmadığı gibi cehenneminin en dibindedir artık. Yaptığı planlar sonucu bir gün çetenin bir açığını yakalar ve bulduğu ilk fırsatta onların elinden kaçmayı başarır. Kaçmasına kaçmıştır fakat kadın tüccarı Mama Sonja'nın ve bu oluşumun içinde bulunan nüfuzlu kimselerin türlü ahlaksızlıklarına şahit olduğu için birçok düşmanı da peşinden sürüklemiştir. Bu noktada hayat Gece'ye küçük bir sürpriz yapar ve genç kızın karşısına Merih'i çıkarır. Merih peşini bırakmayan geçmişi yüzünden çaresiz Gece'ye kayıtsız kalamamıştır. Birbirlerine amansızca çekilen bu iki genç, iki farklı savaşın kesiştiği noktada kaderleriyle baş başadır artık. ❦ 18 ŞUBAT 2018 TARİHİNDE YAZILMAYA BAŞLADI ❦

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.