Bir Nightfall Romanır! 09.01.16 Efsane şöyle başlıyordu... Dengenin sembolüydü o. İnsanlarla diğerlerinin - vampirler, kurtadamlar, şekildeğiştirenler... - arasındaki ince çizgi olacak geçişleri kontrol edecek kişi. Dünyayı yaşanır hale getirecekti. Onları duyacaktı. İnsanların sessiz çığlıklarına çare bulmaya adayacaktı kendini. Rüyalara girecek, çığlıklarını susturmalarına yardım edecekti. O her şeyden biraz olacaktı. O herkes, herkes o olacaktı. Herkesin içinde bir Nightfall vardır. Ve o tüm Nightfall'ların karşılığıdır. Karanlığın içinde oluşmuştu bir beden. Teni yıldızlarla kaplı. Gözleri ateşten. Kalbi kristalden. Tek bir duygu vardı kristal kalbinde. Nefret. Tehlike barındırıyordu Nightfall. Her ırk en güçlüsünü kurban etti ona. Kanlar aktı vücuduna. Duygular eklendi kalbine. Sevgi sızdı içeriye. Korumaya adadı kendini Nightfall. Sevgi kontrolü altına aldı onu. Dünya onun sonu oldu. O dünyanın sonu oldu.

Ruveyda! Mavi gözlerinin ardına sakladığı acılar ve yüzüne yerleştirdiği sahte gulumsemesi ile hayatını sürdürmeye çalışan kırılgan bir kalp.. Umutlarını bağladığı kişilerden aldığı darbeler ile hayata küsen gözler.. Kime güveneceğini şaşıran yorulmus bir yürek..Tam kızgın çöllerde yapayalnız kaldığını sanırken aniden çıkan asi bir gölge.. Ya bu çölde ölecekti.. Yada gölgeyi kabul edecekti.. Eymen! Nefret ateşinin esir aldığı vücudu tek bir şeye açtı.. İntikam! Öfkenin boyadığı o gözler sadece o gözleri görünce aşkın tanımını yapabilmisti.. Mavi gözleri korumak ile kör etmek arasinda bocalayan kalbi hangi yolu seçecekti? Intikam mi daha tatliydi yoksa aşk mi ? Ruveyda geceydi.. Eymen ise gölge.. Gecenin gölgeliğini yapan asi siyahlar aşktan nefret ederken kaderine karşı gelebilecekmiydi? ...Belki de aşk sevgiliyi kazanmayı değil, onda kendini kaybetmeyi gerektirirdi... 13 ocak 2016

Dilime dolanmış kırmızıya bulanmış bir aşk şiiri ... Kirpik uçlarıma kadar titreten soğuk sevda nâmeleri.. Gelmeyecek olanı beklemek mi ? Görmeyecek olana maviyi anlatmak mı ? Bilmek istediklerim, söyleyemediklerime hapsoldu yine ... Gelmek istedim, karanlığınla birlikte sevmek istedim.. Belki bugün belkide yarın, fısıldarsa aşk bize 'Hoşgeldin' diye başlarız güz güllerinde sevda şiirlerine..

Sevilmeden seven kızın gizli defteri bu kitap. Sevmeyen birini seven ve kavuşmayı bekleyen kızın defteri. Bu kitap derinden seven kızın defteri. Belki de mutlu olamayacak ama umutsuz olmayacak kızın defteri... 10.06.2016~

Kahramanlara inanmak da bir umut değil midir? Belki de salaklık, en azından bazılarına göre... Ama bana soracak olursanız günümüz gibi kirli bir dönemde sokakta, avmde, okulda vs. hırsız veya sapığa falan denk geldiğinizde o korkuyla gökyüzüne bakıp onun aniden yanına gelip seni kurtarmasını beklemek içine girdiğin o karanlıkta kibrit kadar da olsa bir ışık olmaz mı? Tamam biraz salakça olabilir ama bence yine de bir umut... Umudunuzu kaybetmeyin..

Dünya üzerinde sevgiden hiç eser kalmamışken yalanlar üzerine kurulu bu dünyada insanların birbirine karşı olan dostluğundan vazgeçip kardeşim dediği insanı para için satmaktan utanmadığı bu insanların dünyasında KIZIL'ın yani ÖLÜM MELEĞİ' nin dünyası başlar...

Bu bir hayâl değil belki de benim tek gerçeğim ilham perim ve inanıyorum gelecek ve bekliyorum gelecek ve seviyorum gelecek...

DİĞER HİKAYELERİME GÖZ ATABİLİRSİNİZ. 14.02.2016 da yazılmaya başlanmıştır. İletişim için. İnstagram @nida.__y

Bu bir siyah beyaz hikayesi değil. Bu bir mavi beyaz hikayesi. Bora. Beyaz. Saf kalbi onu ele geçirdi. Kimse görmesede Mavi bunun her zaman farkında. Kendini 'siyah sanan beyaza' aşık olan bir Mavi... Azra. Mavi. Hayatında ki boşluğu siyah sansada onun Mavi'sini gören Beyaz. 'Mavi'ye sürgün' olan Beyaz... Ve Mavi Beyaz'a aşık olur. Beyaz Mavi'de kaybolur.

O cennetin ta kendisiydi, Fakat cenneti cehenneme çevirende ondan başkası değildi.