-Dupek - chłopak odwrócił się ze wściekłością. -Przepraszam mówiłaś coś do mnie? -Nie widziałeś, że mnie potrąciłeś? - powiedziałam wkurzona, zbierając z podłogi wszystkie notatki, które dała mi nauczycielka. -A za kogo się uważasz, że w ogóle do mnie się odzywasz? -Lepsze jest pytanie, kim ty jesteś, myśląc, że jesteś ważniejszy od innych? - spytałam, wstając z podłogi. Chłopak podszedł do mnie, zabijając mnie wzrokiem. Miałam wrażenie, że zaraz mnie uderzy. Jednak on przypatrywał mi się nadal z nutą ciekawości i intrygi. Zacisnął usta w wąską linię. -Lepiej się pilnuj. Rodzice Rosie mają dobrze płatną pracę, jedyne co musieli robić to co jakiś czas przeprowadzać się. Kiedy przeprowadzili się do Seattle, Rosie po raz kolejny musiała zmierzyć się z nową szkołą. Już pierwszego dnia staje się tą, która postawiła się szkolnej gwieździe futbolu, czyli Nathanowi, obiektowi pożądań. W rzeczywistości się nienawidzą, ale inne okoliczności, w których się poznają, zupełnie zmienią ich oboje. Czy wyjdzie to im obojgu na korzyść?

Właśnie skończyłam lekcje i szłam do domu. Jednak ja to ja i musiałam odpisać mojemu nowemu znajomemu. Jeśli mogę go tak nazwać. Szybko chciałam odpisać, ale nie spostrzegłam, ze na kogoś wpadłam. -Kendall, jak ty łazisz ty idiotko! - krzyknął Brian, jeden z najprzystojniejszych, ale i zarazem największych dupków ze szkoły. -No chyba jak ty łazisz psie. -Jeszcze raz tak do mnie powiesz to ci łep urwę. - wyszydził. -No to dawaj piesku, pokaż jak bijesz dziewczyny. Ze szyderczym uśmiechem popatrzyłam na niego. -A idź w diabli. - powiedział i zniknął za starym murem fabryki. Mówiłam już, że go nie nienawidzę? Książka jest w trakcie poprawiania :) Okładkę wykonała prześwietna @xhazy_dreamsx <3 Zapraszam do niej ;* ~~~~~~~ Witam w mojej drugiej książce pt. ,,Będziemy razem, zobaczysz''. Cos mnie wzięło ostatnio na nową książkę, zacząć od nowa, bo moją pierwszą książkę ,,Miłość, uczucie które szukam'' nie wyszło tak, jak teraz bym chciała. Będę go nadal pisała, ale szybko skończę. Będę się teraz poświęcać bardziej temu opowiadaniu. :) #5 ~02.02.2016 #4 ~12.03.2016 #2 ~19.03.2016 #1 ~26.03.2016

"Czekałam na twoją wiadomość. Każdego dnia łudziłam się, że napiszesz, ale tak się nie stało." Druga część 'Będziesz tylko moja' © PatriciaHoodless 2k16

Czy przez SMS'y można sobie wszystko wyjaśnić? Czy małe, a nawet dla niektórych mało znaczące słowa i tak samo krótkie odpowiedzi mogą zmienić coś w ich życiu? Czy otworzą im oczy? Czy mimo pisania smsów zdołają ze sobą porozmawiać? Przecież nic nie jest pewne. --------------- Okładkę wykonała: chabeerek 28.04.2016r - #62 in Dla nastolatków 04.05.2016r - #56 in Dla nastolatków

Jej 160 centymetrów i cięty język wyróżniał ją w tłumie, ale była tylko taka, gdy ktoś jej nadepnął na nogę. Inaczej była miła i spokojna. Taka była Rose. Chris był inny. Cieszył się popularnością w całej szkole, nie tylko przez to, że był kapitanem drużyny koszykarskiej, ale także przez to, że był przystojnym blondynem, który ma 190 cm. Niby tacy niedostępni, a jednak. © PatriciaHoodless 2k16

Ona wraca do domku na drzewie... On był tam przed nią... Ona zostawiła tam pamiętnik... A On go przeczytał... Czy Ona powinna zacząć się go bać? [Zakończone - ✔] ____________________________ Wszelkie prawa zastrzeżone! Zabronione jest kopiowanie treści bez zgody autora! Okładka mojego autorstwa. © awenaqueen 2015

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!

Część druga opowiadania; „ZŁAMALIŚMY ZASADY". Nie miałam pojęcia czy sobie bez Ciebie poradzę. Nie miałam pojęcia czy nie umrę z tęsknoty po Twoim odejściu. Nie miałam pojęcia gdzie jesteś i co robisz. Nie miałam pojęcia czy jesteś szczęśliwy. Nie miałam pojęcia czy jeszcze o mnie pamiętasz. Nie miałam pojęcia czy jeszcze mnie kochasz i czy w ogóle żyjesz. Nie byłam pewna prawie niczego. Ale wiedziałam jedno: kochałam Cię na tyle mocno, że pozwoliłam Ci odejść. [Fikcja literacka: placówki, miejsca oraz ich położenia geograficzne nie pokrywające się z informacjami rzeczywistymi]

Vivian znajduje się na wymianie studenckiej w Anglii. Zostaje zatrudniona jako pomoc kucharza w pałacu, gdzie poznaje sekrety i grzeszki rodziny królewskiej, w tym rozkapryszonego następcy tronu, którego ulubioną rozrywką jest robienie na złość władczej, surowej matce. I część Trylogii Royal

opowiadanie o dwójce ludzi, którym się wydaje, że się nienawidzą. © hazashton