Taşlı patikadan ayaklarındaki zarif babetleri sürüyerek geçti ve gayet gizemli görünen tapınak kapısına doğru yürüdü. İçeriye doğru yavaş adımlar attı. Bir yandan da etrafı inceliyordu. Mağaraya benzer tapınağın içinde yürümeye başladı. İçeri girdi ve biraz ilerledi. İlerledikçe çok uzaktan gelen bir tutam ışık artıyo...
Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim...