Cierpi. Cierpi, bo zabrano jej kawałek duszy, bo zabrali jej jedną z najważniejszych osób w jej życiu. A jednak podejmuje zadanie. Pisze. "Książka czasami jest bardziej prawdziwa, niż najlepszy przyjaciel." [One shot] 23.11.2017

Rachel Clark to siedemnastoletnia dziewczyna, która od małego, uczyła się Karate, niestety nie tej dobrej walki z zasadami, tylko brutalności i bycia bezlitosnym. Kiedy na jednej z nielegalnych walk, ma za zadanie znokautować już i tak prawie nieprzytomnego przeciwnika, buntuje się i porzuca swój klub. Dziewczyna, jednak postanawia poznać karate od tej dobrej strony, dlatego zapisuje się do przyjemnego Dojo, gdzie udaje, że nie ma pojęcia o tak dobrze znanej jej sztuce walki. Sensei przydziela jej do pomocy przy opanowaniu podstaw, chłopaka, którego od początku zaczyna nienawidzić, zresztą ze wzajemnością. Ona ma go za denerwującego dupka, a Harry Styes uważa, że dziewczyna jest lalunią, która nigdy nie nauczy się walczyć. Niemiłe docinki są u tej dwójki na porządku dziennym. Niestety nic nie potoczy się po myśli Rachel, gdy tylko jej starzy koledzy z bezlitosnego klubu Czarnych Węży, postanowią nie pozwolić jej tak łatwo o sobie zapomnieć. ------------ Opowiadanie napisałam sama. Wszelkie podobieństwo do innych prac jest przypadkowe. Proszę o przestrzeganie praw autorskich.

Stella Moore w starej szkole, była bardzo popularną dziewczyną, lecz po przeprowadzce przeistoczyła się w największego kujona, w dziejach. Od czterech miesięcy ubierała się w niemodne, zakrywające i oszpecające ją ciuchy. Czuła, że tak jest lepiej, wolała gdy nikt jej nie zauważał. Nienawidziła, tak zwanych ''popularsów'', a wręcz gardziła nimi. Nie spodziewała się, że jej życie wywróci się o sto osiemdziesiąt stopni, kiedy nieświadomi niczego rodzice wyślą ją do pracy w jednym z wielu Sex Shopów należących do ojca najpopularniejszego, najbardziej bezczelnego i przystojnego chłopaka w szkole. Miała nauczyć się wartości pieniądza, a czeka ją lekcja życia jakiej nigdy nie zapomnij. -------------- Opowiadanie napisałam sama. Wszelkie podobieństwo do innych dzieł jest przypadkowe. Proszę o przestrzeganie praw autorskich.

Co, jak dwoje nastolatków o buntowniczym i łamiącym wszelkie prawa zachowaniu - zamieszkają razem? Chciałabym ZAZNACZYĆ, że w tym opowiadaniu znajdują się liczne błędy, jak i w pozostałej serii Mój mały chłopczyk - Kochamy siebie. Pisała to zbuntowana 16-latka, której na tamten moment w głowie była tylko zabawa. Mimo że teraz patrzę na to z zażenowaniem, jest to cudowne wspomnienie mojej młodości. Zdecydowałam pozostawić wszystkie powieści w oryginalnej wersji, ponieważ są częścią mojej przygody z pisaniem. I z tego miejsca chciałabym Ci życzyć, abyś się nigdy nie poddawał. * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ○ Opowiadanie zawiera sceny erotyczne oraz liczne ilości wulgaryzmy Najwyższe notowane #1 w Romans - 14.10.2016 ♥

W trakcie poprawy treści. Mogą wystąpić drobne luki lub różnice w fabule za które przepraszam. Życie nastoletniej Camilli było normalne. Ot zwyczajna nastolatka, może nie do końca z normalnymi problemami, ale trzeba się mierzyć z tym co dają, nie? Za sprawą dyrektora swojego liceum nastolatka trafia do rządowego projektu. O co w nim chodzi? Władze chcą sprawdzić, czy jeśli uzdolnionych informatycznie i sportowo adeptów już od liceum zacznie się szkolić w kierunku dowództwa policji, to uda się zwalczyć rosnącą przestępczość w USA. Pomysł niby dobry, ale czy na pewno skuteczny? Kto w wieku szesnastu lat, wie jaką życiową karierę chce obrać? Wszystko idzie gładko i idealnie, ale jak to w życiu zawsze się musi coś zjebać. Grupa uczniów State ma pomóc w schwytaniu największej grupy przestępczej w całych Stanach. Fajnie, mogą się wykazać i udowodnić, że projekt był dobrym pomysłem, ale nic nigdy nie idzie zgodnie z planem. Walka z gangiem niesie też za sobą konsekwencje i niebezpieczeństwo. Jak sobie z tym poradzi siedemnastolatka? Czy podpadnie gangsterom? Jak potoczą się jej losy? "Słyszeliście kiedyś o tym, że czas zmienia ludzi? Zaskoczę was, ale to nie jest prawda. Z upływem czasu zmieniają się ludzie, z którymi spędzamy czas, a zmieniając towarzystwo, zmieniamy się my sami. Na pewno pamiętacie, jak wasi rodzice, dziadkowie, rodzeństwo, czy nauczyciele powtarzali "nie wpadajcie w złe towarzystwo", ale czy to w ogóle możliwe? Na jakiś sposób każdy jest zły. Jedni bardziej, drudzy mniej, ale jeśli my byśmy byli całkowicie dobrzy, to nawet złe towarzystwo by nas nie zmieniło, a jeśli się zmieniliśmy to znaczy że nigdy tak na prawdę nie byliśmy dobrzy." Uczestnik konkursów: *"Skrzydlate słowa" ~najwięcej głosów w wyborze czytelników - Akcja *"Ailes aword" ~pierwsze miejsce w wyborze czytelników - Akcja 1 miejsce w akcji od maja 2017 do marca 2018 Okładka autorstwa @ir