" Dokun bana, " dedi Sumru bunu yapmamak için kendini zor tuttuğunda. " Sumru.." " Sen sus, elin konuşsun Kutay. Dudakların, ellerin...sadece onları istiyorum. " Kutay bu emri bekliyormuş gibi ellerini kızın beline koyarak onu kendine çekti. Artık istese de duramazdı, bunun farkındaydı. Yetişkin içerik içerir, rahatsız olacaklar okumasın.

"Beni özlediğini biliyorum, hala beni istediğini biliyorum Ömür. Duruşun değişmiş, gülüşün ve kelimelerin... Ama gözlerin... Onlar hala aynılar ve sen ne kadar itiraz edersen et, onlar hala beni sevdiğini söylüyorlar..." *** Erez Gündoğdu o serseri gülüşü, alaylı sözleri ve kobalt mavisi bakışlarıyla dünyaca ünlü bir ressam ve fotoğraf sanatçısıydı. Biraz uçarı, biraz delidoluydu ama bir kış günü fitili ateşleyen o yeşil bakışlara vurulduğunda durulmuştu. Ömür Göktepe ise; ailesinin baskısı altında yaşayan ve 19. doğum gününe dek bunları hiç sorgulamayan ürkek, çekingen bir genç kızdı. Ancak ilk kez doğum gününde kuralları çiğnemeye karar verdiğinde ve kendini yeni bir maceraya attığında ölümün kıyısından döneceğini ve bir yabancının kollarında aşkı tadacağını hiç düşünmemişti. Ve ansızın o kollardan kopup yıllar sonra bir kış günü onları buluşturan kar taneleri yeniden şehre yağdığında artık her şey değişmişti ve aşk, bu kez kar tanelerinin değil nefretin ve pişmanlığın altında ezilmişti... *** Nar Bülbülü ve Sevda Çiçeği hikayelerinde tanıdığınız Erez Gündoğdu'nun hikayesidir. Seriler birbirinden bağımsız oldukları için ayrı ayrı okunabilir. Sevgiler, KadifeKelimeler... *** Hikayelerim isim haklarıyla birlikte noterde adıma kayıtlıdır. Çalıntı ya da izinsiz kullanmak durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Beni iyice tezgâha yaslayarak "Gülden," dediğinde "Bitti," diye tekrar ettim. "Unuttun mu? Aramızdaki her şey bitti?.." "O yüzden mi gözlerime öyle bakıyorsun?" diye sataştı bana. "O yüzden mi beni kıskandırmaya çalışıyorsun? O yüzden mi delirtiyorsun beni? O yüzden mi geceleri hayalimle orgazm oluyorsun?" "Sen..." "Söylesene Gülden, yetiyor mu?" Dudaklarını çenemde hissettiğimde gözlerim sessizce kapandı. "Söylesene," diye fısıldadı. "Söylesene Gülden, yetinebiliyor musun?" *** Alparslan Gündoğdu, karısını ve dört yaşındaki kızını bir yangında kaybetmiş ve yıllar sonra yeni bir başlangıç için her şeyi geride bırakarak İstanbul'a yerleşmişti. Geçmişin kötü hatıralarından kaçmak ve unutmak istiyordu ama kendini ansızın saçları ateşten bir güzele tutulurken bulmuştu. Gülden Seçkin, yemyeşil bakışları ve beyaz tenini çevreleyen kızıl saçlarıyla eşsiz bir güzellikti. Bazen sakar, bazen delidolu biriydi ve kendi sıradan hayatında her şey yolundaydı, ta ki sevgilisi tarafından aldatılana ve hiç ummadığı bir gece Alparslan Gündoğdu'yla karşılaşana dek... Kendini hiç tanımadığı bir adamın kollarına atarken bunun delilik olduğunu biliyordu, yine de o bakışlara karşı koyamayarak ona teslim olmuş ve işte o gece, her şey mahvolmuştu...

🎼 "Cehennemin benim..." Diye fısıldadı. "Cennetin bu altın zincir... Cennet ile cehennem arasına sıkışıp kalan bu nota sensin." Bileklik olduğunu düşündüğüm zinciri eline alarak usulca oturduğu yerden ayaklandı. Bakışlarım merakla hareketlerini takip etti. Hemen ayak ucuma gelerek diz çöktü. "Bu senin," dedi, ayak bileğimi hafif bir dokunuşla kendine çekerek. "Cennet ile cehennem arasında sallanmalı sağlayacak küçük bir hediye." Zincirin klipslerini açarak bileğimin etrafına sardı. "Her adımında ayak bileğinde sarsılacak ve en sonunda olmak istediğin yeri sana gösterecek." Halhalı ayak bileğimin etrafına dolayarak başını öne eğdi. Dudaklarını bileğimin üzerine bastırdı. Boğuk bir ses yankılandı dudaklarından ama kelimelerini seçemedim. "Cennetini bul." ❥ Kapak tasarımı: E-Rabbit

Hep öfkeli ve savunmasını asla bırakmayan bir adamın koynuna düştü. Sevginin ne olduğunu bilmeyen bir kız çocuğuydu, onunla öğrendi. Gözlerine bakarken titredi, kendini unuttu ve en acısı kendinden vaz geçti. Yürüdüğü yolda çiğnediği toprak değil küçük Alaca'ydı ve onu çoktan öldürmüştü. Harap ona titreyerek bakan küçük kızı kendine saklamayı seçti. Harap Uras değişiyordu, değişmişti. Altın saçlı bir kız uğruna... | "Hayalin bile güzel." Dudaklarımı aralık kalın dudaklara düşünmeden bastırdım, ellerim yanaklarına tutunurken ne yaptığımı ben bile bilmiyordum. Hayalini mi öpüyordum, rüyada mıydım? Arabaya yaslanan bedenimin üstüne çullandı, elleri belimi sıkıca sararken yanaklarındaki ellerim saçlarına kaydı. Onun altında kaybolan bedenim dudaklarının darbeleriyle daha çok eridi. "Kimse tenine dokunmaz." Dudaklarını dudaklarımdan çekmezken bir elini belimden ayırıp beni tamamiyle arabaya yasladı. Elleri bu sefer ellerimi bulurken sıkıca tuttu. Ellerimizi kenetledi, öpüşleri sertleşmişti. "Parmak aralarının kuytusuda benim, tırnak uçlarında." "Senin." Diye fısıldadım, dudaklarımız birbirinin üstünden çekilmiyordu. Soluklanırken konuşuyorduk. "Yüreğimde senin."

Kapıyı açıp geçmem için yol verdiğinde gülümseyerek içeriye girdim, karanlık evde yürümeye başladığımda "Kimse yok galiba..." diyerek ona döndüm. Döner dönmez dudakları dudaklarıma kapandı, elleri belimdeki yerini bulduğunda beklemeden arkamdaki duvara yasladı bedenimi. Kalbimde hissettiğim o sızı karnımdan kasıklarıma doğru yol alıyordu. Belimdeki elleri kalçamı kavradığında alt dudağımı ısırdı, dudaklarımdan firar eden çığlığım onun dudaklarının arasında kaybolmuştu. İçimdeki volkan gittikçe büyüdü. Şaşkınlıktan havada kalan ellerimi boynuna dolayarak onu kendime daha çok çektim. Bunu bekliyor gibi bedenini bedenime tamamen yasladığında dudaklarımı ondan ayırarak sert bir nefes aldım. Geceye gölge olan uzun kirpiklerini açtığında gözleri gözlerimle buluştu. "Sen..." Dudaklarıma kısa ve sert bir öpücük kondurduktan sonra geri çekildi. "Sen benim en büyük yangınımsın!" Kalçamda duran ellerini çekerek iki yanımdan duvara dayadı. Dudaklarımızın buluşmasına santimler kala durduğunda elini sağ bacağımın iç kısmından yukarıya doğru kaydırmaya başladı. Tam o noktaya parmaklarını dokundurduğunda gözlerim kendiliğinden kapandı. Hareket etmeyi kesti ve dudaklarıma doğru fısıldayarak konuştu. "Senin tek yangının ben olacağım!" ^^^^^ 19.4.20 Duvar #1

"Ben seni istiyorum Almira Tanyel, sen anlamaktan kaçsanda ben bağırmaktan çekinmeyeceğim." Yüzü yüzüme eğilirken tuttuğu bileklerimi başımın üstünde sabitledi. Yüreğim yerinden çıkacak gibiydi, sanki rüyaların en güzelindeydim. Aklımsa benden nefret ediyordu çünkü büyük bir ihanetin pençesine atlamıştım. "Benimle olmanı istiyorum, her saniye yanımda olmanı istiyorum." Dudakları yüzüme dokundu, çenemi öptü. Burnu boynumda kendine küçük bir çizgi oluşturdu. "Hiçbir şeyi bu kadar istemedim." * *İlk birkaç bölümü dışında texting değildir.

Bol +18 olcaktır. 18 yaşından küçükler ve rahatsız olanlar okumasın. #2 - Henrycavill

Genç Kız Edebiyatı - #1 Daddy Issues - #1 Romantizm - #10 "Seni hep asi bir kız çocuğu olarak hatırlayacağım." •Fikir hırsızlığı gibi durumlarda hukuki yollara başvuracağım.• Not: Daddy kink değildir. Yaş farkı içerir.

+18 ve üzeri içindir.