Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

Muazzam bir güzelliğin, içinde yarattığı o nahoş parıltı ve anın paha biçilmez değeri, gözlerindeki şahane kahverenginin, başlangıcı olacağınız bilemezdi.. Bu onların hikayesi.. Umutların tekrar doğduğu Yetkin bir aşk hikayesi..

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Gurur Özdemir, uzun zamandır uzaktan izlediği kıza sırılsıklam aşıktı. Her gün aynı saatte köşesine çekilir, okul kapısından içeri girdiği anın hasretiyle onun gelmesini beklerdi. Yalnızca uzaktan görmek ona yetiyordu. Daha fazla yaklaşmaya cesareti yoktu. Duru Çelik, 19 yaşında ve hukuk öğrencisidir. Ayrıca bölümünün 1.si. Arkadaşları tarafından 'İnek' diye adlandırılan genç kızın tek derdi, okulunu bitirmek ve ailesinin geleceğini kurtarmaktı. Aşka zamanı yoktu. Üstelik gerçek aşka rastlayacak kadar şanslı olduğuna da inanmıyordu. İkisinin kaderini birleştiren şey ise bir kazadan ibaret ve bir de intikam isteği. Gurur sevdiği kıza yaklaşma cesaretini gösterdiğinde, saklanılan gerçeğin ortaya çıkmasına engel olamayacağını biliyordu. Sonunda mahvolacağını da. Ama umurunda değildi. ** Bu hikaye 2013 yılında yazılmaya başlanmış olup, facebook sayfasında yalnızca iki bölüm yayınlanmıştır. @Tüm hakları saklıdır.

Şarap rengi yalnızlığın içinde siyah bir boşluktayım, oturuyorum. Gözlerimin mavisi soluk. Dudaklarımda kan tadı var, emdikçe kokusunu da alıyorum. Uzuvlarım kımıldamak için gün batıracakken, güneş batmamak için ay taklidi yapıyor. Dünya bana ters dönüyor. Hep ters mi döneceksin Dünya, yoksa bir güneş batımında hayatıma yeni bir yön verebilecek misin? Rotayı sen mi çizeceksin, elçin mi çizecek? ••• 'Ağlayınca gözlerin kızarıyor, gün batıyor. Yine de ağlama. Gerekirse yakarım dünyayı. Hiçbir şey senin gözlerinden daha güzel batıramaz güneşi.'