İlgilenenlere çalma listesi: spotify:playlist:3mCAtBjxFBReSqRj85o8HT ♠️ Şirket sahibi Jongin ve bölgenin en büyük mafya organizasyonunun ilk varisi Kai. Tek bedenin oluşturduğu iki ayrı kişi. Bir de bu şirkette çalışan, ne hobisi ne fobisi ne de büyük meselelerin adamı olan, herkesin andığı ama kimsenin tanımadığı Sehun. Birleşecekti bir şekilde yolları, olacaktı bir tane çöpçatanları. Haberleri bile olmadan yürüdükleri yollar serilecekti bir diğerinin önüne. Adımlayacaklardı o yolları, yine haberleri olmadan.

Tür: Yaoi, Angst, Gizem Çiftler: SeKai Yardımcı Karakterler: Suho, Tao, Luhan Tanıtım bölümü alıntıdır* Efsaneler insanlık tarihinden bu yana her zaman hayatın bir parçası olmuştu. Dilden dile aktarılmış, abartılıp insanları etkilemişti. Peki bu anlatılanların doğruluk payı neydi? Gerçekliği var mıydı yoksa sadece duyumlardan ibaret miydi? Kai ve Sehun. Cennetten kaçmış ile terk edilmişin hikayesi. Onların büyük bir efsaneden doğan hikayeleri gerçek miydi?

"Çirkin!" "Evlat olsa sevilmez..." "Yüzüne bakamıyorum." "Şunun tipe bak, şeytan çarpmış!" "Sidikli seni." "Aptal!" "Bu çirkinlik doğuştan mı?" "Kıçım bile senden güzel!" Her gün, her yerde, herkesten ve her zaman bu kelimeleri işiten bendim. Yüzüm yüzünden arkadaşlarım olmayan bendim. Kimsenin çirkin olduğu için yanına gelmediği bendim. Peki benim suçum neydi, çirkin olmak mı? Hayır, benim suçum bu yüz ile normal bir hayat yaşamak istememdi. Herkes benimle dalga geçerken, tek başıma kendimi savunabileceğimi sanmaktı. Ne de olsa ben kimdim ki?

Kim Kai: Söyle o sevgiline, sevgilimden uzak dursun. [Crossing Lines] 21.06.19 Kaihun #1, Sekai #4

Kim Jongin, başındaki bu tatlı belayla ne yapacağını hiç bilmiyordu.

Oh Sehun sıradan bir lise öğrencisiydi. Bir sürünün alfası tarafından kaçırılıncaya dek... @liariss 'e itafen yazılmıştır. Şiddet içerir!

Kim Jongin gitarına aşık birisiydi. Oh Sehun ise onu gitar çalarken izlemeyi seven bir aşık.

DÜZENLENDİ! "Basat..." diye inlerken ellerimi tam başının olduğu noktada tişörtümün üzerine koydum. Başını kalbimin üzerine koyduğunda altında kıpırdandım. Karnımdan garipten sesler gelmeye başlamıştı. Bedenim çöküyordu sanki. Tüm uzuvlarım uyuşurken kalbim isyan ediyor, bunu kaldıramadığını bağırıyordu. Sanki Basat'ı itmek ister gibi, hızlı hızlı çarpıyor, göğüs kafesimi delme pahasına yukarı doğru sertçe vuruyordu. Beynim ise düşünmeyi bırakmış, sıcak başın keyfini çıkartmaya başlamıştı. "Basat..." diye mırıldandım tekrar. İki gözümden birden iri taneler yuvarlandı, kulaklarımı sıyırıp yastığa döküldüler. Bir öpücük daha indi kalbim üzerine. Hıçkırdım. "Şşş..." Sıcak nefesi tenimi kavurdu. Başını tişörtümün yakasından çıkarttığında tişörtüm göğsüme kadar açılmıştı zaten. Yüzü yüzümün hizasına geldi, eli önce gözlerimdeki yaşları nazikçe sildi, sonra saçlarım arasına daldı. "Özür dilerim." diye mırıldandı. Şimdi ikimizin kalbinin atışları birbirine karışmıştı sanki. Sol tarafımda kendi kalbimin çarpıntıları, sağ tarafımda göğsüme baskı yapan onun kalp atışları... Ağzımı açtığımda lafları ağzıma tıktı. "Çok, çok özür dilerim." Burnunu burnumun yanına, alnını alnıma yaslayıp gözlerini gözlerime dikti. Titreyen dudakları çok ufaktan dudaklarıma temas edince gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. Onu durdurmak istedim ama konuşamadım. Kendini kasa kasa, dünyanın en güzel bahçesine doğru çekti beni. Şimdi dudaklarımdan biri dudakları arasındaydı. Kısa sürdü ama mükemmeldi. Çekti dudaklarını, gözlerini araladı. Usulca fısıldadı. "Yeniden benim kibritim ol. Bir daha asla sönmene izin vermeyeceğim. Söz veriyorum, Barış."

"umarım birgün yollarımız kesişir ve bir kutu yoğurdu paylaşabiliriz." //mary and max//

Park Jinyoung... Beni kendinden uzak tutmak için ateşe bürünüyorsun. Benim yanmaktan korkmadığımı bilmeden. (22 Şubat 2018 - ?)