Selin, yirmi beş yaşında bir genç kızdı. Hayatla ilgili sorunları vardı. Bir gece telefonu çaldı. Arayan altı yaşlarındaki bir erkek çocuğuydu. Ona "anne" diyordu. Oysa Selin hayatında hiç anne olmamıştı. Dahası Selin'in hiç kimseyle ilişkisi olmamıştı. Bu kötü bir şaka olmalıydı.

Hangisi daha kötü? En yakın arkadaşlarının ölümünü görmek mi? İçinizden birinin katil olduğunu bilmek mi? SEÇİM SİZİN...

Bir hastalık ansızın sizi uykuda yakalayıp öylece yaşamınızı anlamsızlığa boğabilir miydi? Peki anlamsızlıkta anlam aramak bir denizin dibindeki kum taneleri arasında ufacık bir boncuk aramayla ne kadar eş değerdi? Mira 20 yaşında uykuya dalıp 26'sında uyandığında tüm bu soruların ana kahramanı haline gelmiş,evli ve bir çocuk sahibiydi. İşin en sinir bozucu yanı, hafızası sadece 6 yıl öncesini hatırlıyor ve bu yeni uyandığı hayatına bir yabancıydı. Kapak Tasarımı: @bsudeee Başlama Tarihi : 09.11.2016 Genel Kurgu #30: 24.12.2016

Hayata, dertlere, sıkıntılara kısa bir mola! Azıcık gülmek isteyenler buraya :)

İslam, aşk, mizah ve aksiyon dolu bir kitap... "Hayır! Lütfen kelepçe takmayın! Ben kaçmam zaten, lütfen takmayın." "Sana uzat elini dedim!" diye sert şekilde tekrar etti memur. Onun tekrarına karşı bende tekrar rica edip takmamasını istedim ama dinletemedim. Çaresizce uzattım bileklerimi, elim titriyordu, ama korkudan değil, üzüntüden... Memur kelepçeyi bileklerime geçirip kilitledi. Okulun birincisi olduğumu öğrendiğim bu günde ödülü mü alıp zafer kürsüsünde konuşma yapmam gerekirken, kelepçemi takıp sanık kürsüsünde hakime savunma konuşmamı yapmaya gidiyordum... ____________ İnstagram : _elakalem_

Bulabileceğiniz en iyi tavsiyeler desem, fazla mı iddialı olur? En iyisi buna siz karar verin. İlk kitaba profilimden ulaşabilirsiniz.

Wattpad, okumayı ve yazmayı sevenler için harika bir uygulama. Peki, nasıl daha güzel yazarız? Bu kitapta kendimce bu sorunun cevabını vermeye çalıştım. Umarım tavsiyelerim size yol gösterebilir! *Wattpad'de Yazmak 2 adlı çalışmama profilimden ulaşabilirsiniz.

"Büyüyünce seninle evleneceğim" dedi bana. Şaşırmıştım. "Gerçekte var olmayan biriyle nasıl evlenebilirim ki" "Gerçeğim ben!" "Oh! william ! hadi ama kabul et, sen hayal gücümün bir ürünüsün" "Gerçeğim dedim sana" "Kanıtla" Dedim, alaycı bakışlarımla. Elimi tuttu. Ellerinin soğukluğunu hissettim. Gerçekti. Öyleyse neden onu bir tek ben görebiliyordum? *düzenlendi

'Hey Suskun.' diye seslendi Yeni. Hala yürümeye devam ediyordum. Açıkçası söyleyeceği hiç bir şey umurumda değildi artık. Beni düşürdüğü durumu illa ki ona ödetecektim. Ama her şeyin bir zamanı var. Yavaşça ve sakince o zamanın gelmesini bekleyecektim. 'Sana diyorum Efrah.' diyerek kolumdan çektiğinde yüzüm çenesine çarptı. İlk defa bana adımla seslenmişti. Sakin kalmayı umut ederek acıyan alnımı ovaladım. Sızlıyordu. Ellerimi alnımdan çektiğimde gözlerinin üzerimde olduğunu hissediyordum. Hala ona bakmıyordum. Ondan nefret eden duygularım ben daha bir şey hissedemeden yerlerini almışlardı. Hadi ama, onu önemsemiyorken ondan nefret etmem doğru değil. 'Bu kadar üzüleceğini düşünmemiştim.' dedi tıslayarak. Ne demek düşünmemişti. Eski anılarıma geri dönüp, onların içinde kaybolmuştum ben. Tam bir geri zekalı! Her zaman yaptığım gibi söylediklerine cevap vermeden arkamı dönmek için bir hamlede bulundum. Ama bileğimi sıkması buna engel oldu. Ve ardından ekledi 'Bu sefer susmayacaksın Efrah. Bu sefer konuşacaksın.'