Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Aşağıda neler olduğundan habersiz bir kız, Odasında, Dışarıda yağan yağmuru izliyor... Aşağıda kızın evinin eşyalarını çalan bir hırsız, Amacı çalıp gitmekti, Taki kız aşağıya inip onu görene kadar... - Yutkunup dilimle dudağımı ıslattım ve merdivenlerin olduğu yere doğru ilerleyip aşağıya bakmaya çalıştım. Ama sadece çalıştım. Çünkü merdivenlerden salon görünmüyordu. Bir kaç basamak inip kafamı sarkıtmamla maskeli bir yüz olduğunu görmem ve dilimin tutulması saniyelerimi aldı. Bu annem değildi. Bu bir hırsızdı... Napacağımı şaşırırken odama deparlayayım derken ayağım kaydı ve elimdeki bardak yere düşerek küçük parçalara ayrıldı. Parkelere düşen bardağın çığlık gibi sesi evde yankılandı. Kapak için KubraSisman1'e teşekkürler. ❕ Tüm Hakları Saklıdır.

Sana demlenen şiirler var

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."