°Bir kıza aşık olduğunuzda öleceğinizi bile bile bunu ona söylermisiniz? Ya da öldürmek için beklermisiniz? °Aşk mı, yoksa güç mü kazanacak? °Aksiyon, gerilim ve aşk dolu bu kitabı elinizden bırakmadan okuyacaksınız. Kapının önüne geldiğimde bahçe kapısını açık unuttuğumu anladım ama geri dönüp kapatmaya erindim. Ceketimin sağ cebindeki anahtarları çıkardım. Anahtarların birbirlerine çarpıp çıkardıkları ses hoşuma gidiyordu. Birden nedense anlam veremediğim bir his arkamda bir şeyin olduğunu söylüyordu bahçemin kapısını kapatmalıydım diye düşündüm. Dolunay, Bran, parçalanmış Viktorun cesedi gözümün önüne geldi heyecandan anahtarlar ellerimin arasından kaydı. Kalp atışlarım ve nefes alışım hızlandı. Ellerimi pantolonumun cep hizasına kadar yavaşça indirdim. Birden kalp atışlarım daha da hızlandı nefes almakta zorluk çekiyordum. Tüm cesaretimi toplayıp yavaşca belimi arkaya doğru çevirdim. Bu oydu siyahlara bürünmüş bir şekilde karşımda duruyordu

Ne sen Leyla'sın ne de ben Mecnun. Ne sen yorgun ne ben yorgun. Kederli bir akşam içmişiz hepsi bu. Adam şair gibiydi kız anlamadı. Kız yaralıydı adam anlamadı. Böyle başladı onların hikayesi. İkiside anlamadı birbirlerini ama sevdiler. Hep sonradan geldi akılları başlarına. Canları yandıkça, aşkları alevlendi. Ya çok erken ya da çok geç kaldılar. Kız toprağa düştüğü an ilkbahar gelirdi ama kız sonbahara aşıktı. Birden kendini onun evinde bulsan nasıl olurdu ? Ya da peşinden devamli senin hayatını mahfedecek notlar yazılı çiçekler gönderen birisi ? Hasta olduğunu bile senden önce öğrenen bir kişi ? Ya bu engamede aşık olursan ? Ya ona aşık olduğunu çok geç fark edersen ? Bize bunların cevabını sadece Cemre verebilir. Cemre ürkek, yaralı, ve ölümcül bir hastalıklı. Payiz ise onun kahramanı. Ya çok güvendikleri daha bebekken onun hayatını mahfettiyse? Ay ilk dördünlebaşlar son dördünle biter. PEKİ YA SON DÖRDÜNE GELİNCE ? Daha mı güzel gelir gözüne yoksa daha ürkütücü mü ? Bunun kararı size kalmış. İyi okumalar

"Bir arayışla başlamıştı herşey, mum ışığı kadar az bir ümitle çıktım bu karanlık, bir o kadar da engebeli yola. Mum ışığı kadar az olsa da ümidim, karanlık geçmişimde yol göstericimdi. Düşe kalka da olsa ilerledim bu engebeli, bir o kadar da karanlık yolu. Mumun erimesiyle, yani tüm ümidimi kaybetmemle karanlık yolda tek ve çaresiz kaldım. Ta ki karşımda süzülen gün ışığını farkedinceye kadar. Işığa doğru ilerledim ve karanlık yolun sonunda akla hayale sığmayacak güzelliklerle karşılaştım. Girdiğim bu karanlık yol hayattı, gün ışığı ise kur'an-ı kerim, yolun sonu ise cennet. Bir mum ışığıyla başlamıştı bu yolculuğum, gün ışığı kadar yüce bir ışığın rehberiyle son bulmuştu."