Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

İstanbul'un Belalı Kız Tayfasıyla tanışmaya hazır mısınız? Özge, Sena, Doğa, Öznur ve Hilal'in çapkınlıkları, manyaklıkları, eğlencesiyle tanışmaya hazır olun. Onlar sadece Ailelerinin yanında hanımefendiler... İstanbul'un Belalı Tayfasıyla tanışın... -BELALI TAYFA İŞ BAŞINDA- Tamamen eğlenceli amaçlı yazılan kendinizden bir parça bulabileceğiniz bir hikaye. Bakmadan geçmeyin... Kızlarımız sizi bekliyor... ©TümHaklarıÇantamdaSaklıdır© + 28.02.2015 + 11.50 +

Havuzun dibine değen ayaklarımla yere oturdum. Bir anda beliren iki hayali gölgeye baktım. Burak ve Doğa'ya. Burak simsiyah bir şekilde sarmıştı mavi bedenimi. Yansımamın gözlerinde izlediğim korkuyla ürperdim. Siyah gölge hayali bedenimi tamamen sardı ve maviyi adeta yutup kendine kattı. Ne mavi ne de siyahtı oluşan kalıntı. Siyahın mavi tonuydu. Belkide en mavi tonu. Burak'ın gözlerinin rengiydi hızla bana doğru gelen renk. Dosdoğru kalbime çarptı. O an tamamen kanaat getirdim. Ölüm, bizim ulaşabileceğimiz tek zaferdi. Onun karanlığında yaşayamayacak kadar umut doluydum ben. Hayattım. Doğa'ydım. Maviydim. Yeniden doğmak için önce ölmeliydim. Bedenimi vahşice saran suyun o hoş tınısı ve ölen umutlarımın acı haykırışları kaybolurken can yakan bir sessizlik kapladı benliğimi. Gözlerim kapandı. Nefesim kesildi. Sustum... ***** ♡Başlangıç: 20.06. 2015 ♡

Gerçekten bir töre hikayesi okumak isterseniz buyrun . Töre , Berdel , Kuma Mardin'in topraklarında hepsine yer vardı da . Aşkı için savaşanlara yer varmıydı.

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

.

Hayatını kardeşine adayan bir genç kız. Kardeşi kanser ve ilik gerekiyor. Ancak uygun ilik bulunamadı. Bir saniye, iliği uyan birisini tanıyorum. O, kızın hayatını değiştirecek. Bir evlilik ne kadar masum olabilir? Ya da ne kadar gizemli? İNTİKAM ? AŞK ? NEFRET ? BELKİ DAHA FAZLASI ... ©《Tüm Hakları Saklıdır》© ❇ 26 Mart 2014 ❇

Beni kendine doğru çekip son kalan iç çamaşırımı da yırttığında artık saklanabilecek bir yerim kalmamıştı.. Bacaklarımı aralayıp üstüme uzandığında sadece fısıldayabildim.. -"Ben hala bakireyim... Lütfen.. Lütfen.." Ama bu sözlerim onu pek etkilememişe benziyordu.. -"O halde en eğlencelisinden başlayalım" dedi ve beni yüz üstü çevirdi.. Çığlıklarım hıçkırıklara dönüşmüş, yalvarışlarım ise fısıltıyla sessizleşmişti..

"İçindeki çocuğu asla öldürme, öldürme ki; her düştüğünde 'Acımadı ki!' diyebilsin." Her kızın ilk aşkı babasıdır. Peki ya çoğu sabah anne ve babanızın kavga sesleriyle uyansanız? Çocukluğunu yaşayamayan ve yaşadıklarının hepsini içine atan bir kızın hikâyesi. Çocukluğunu babasının katlettiğine inanan ve babasından nefret eden bir kızın hikâyesi. Babasından sevgi görmeyen bir kız diğer erkeklere nasıl güvenebilir? Çocukluğunu yaşayamadığı için herkese karşı soğuk duvarlar ören birine bir erkek nasıl aşık olabilir? "Kalbine iyi bak, oraya yaşayamadığım çocukluğumu bıraktım. Koşup düşerse, kaldır. O çocuğu yanaklarından değilde dizlerinin yarasından öp, gelecekteki acılarına teselli olması için." -Yaprak ÖZKAN • "Neden sürekli beyaz giyiyorsun?" dediğimde elini çenesine koyarak düşünme taklidi yaptı. "Belki de hayatın bütün siyahlıklarını beyaz rengiyle kapatmak istediğim içindir." dediğinde şaşkınlıkla gözlerimi kırpıştırdım. Cevabı mantıklıydı. "Sen neden siyah giyiyorsun?" dediğinde onun taklidini yaparcasına elimi çeneme koydum. "Belki de hayatın siyahlıklarını gizlemek istemediğim içindir." ***** 2. SEZONU 2. KİTAP OLARAK DÜŞÜNEBİLİRSİNİZ. Siyahın içinde kaybolan grinin hikâyesi. -20.10.2014 -Kurgu kısmen gerçektir. -Şiddet/Dram içerir. © Tüm hakları saklıdır.