Sana demlenen şiirler var

Üzerine uzun uzun düşünme fırsatı bulamadan bir çırpıda okuyup; Acaba nasıl bitecek? Daha başka ne olabilir ki? E bu kadarıda olmaz artık! Diyeceğiniz bir serüvene hoşgeldiniz... Issız bir ormanda işlenen bir cinayet... Cinayetle birlikte hayatı değişen bir polis... Cinayetin tek görgü tanığı olup kafaları karıştıran bir kız... Ve eşi benzeri görülmemiş bir AŞK... Volkan Aslı'nın kusursuzluğu karşısında kendini kaybederken; Aslı Volkan'ın kusursuzluğunda kendini bulmuştu. ~01.09.2016~

"Keşke bir buhar olsaydım bu hayatta. Belki acını hissetmezdim o zaman." "Belki."

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

ELEŞTİRİ KİTABIDIR

Gökkuşağı Yağmurdan Sonra Çıkar

Bilemiyorum. Tek bildiğim şey canımın yandığı.Hissettiğim bu acı duygusu bir zehir gibi bütün vücudumu kapladı. Senin acınla uyanıyorum sabaha.Benim için sabah Gün aydın olmuyor. Senin karanlığında boğuluyorum.Çaresizce çırpınıp duruyorum olduğum yerde. Bu sabah yine yerden kalbimin kırılmış parçalarını topluyorum. Akşam ise gökyüzüne bakıp adını koymadığımız bir şeyleri fısıldıyorum yıldızlara. Adını koymadığımız derken adını koyamadağımız. Sonra gözlerimi kapıyorum ve bir de ne göreyim,rüyalarımı süsleyen adam yine rüyamda. Uyanmak istemiyorum. Sonra zehir oluyor bana rüya.Senin öldüğün o an geliyor aklıma. Herkes ağlıyor ama ben duruyorum.Sebepsizce duruyorum. "Bari gitmeden önce sen de söyleseydin sevdiğini.Zormuydu bu kadar ha.Gururun için mi söylemedin"diyorum. Sonra aniden uyanıyorum. Ağlıyorum,ağlıyorum. Kendi gözyaşlarımda boğuluyorum. Benim yaşam döngüm bu. Ya sen n'apıyorsun oralarda.Beni özlüyormusun. Beni görüyor ve duyuyorsun değilmi?

İstekleriniz için buradayım. Kapaklar için ücret talep etmiyorum. Kurallar ilk bölümde ayrıntılı bir şekilde açıklandı.

" Oysa ki ben sevmiştim seni. " dedi ve birkaç damla gözyaşı, yanaklarından aşağı doğru süzülmeye başladı. Ardından birkaç cümle daha ekledi ve bulunduğumuz ortamdan ayrıldı. " Ama olsun. Senin mutlu olduğunu görmek yetiyor bana. " ~ Seçim Serisi 1 ~