Öncelikle herkese merhaba. Ölmeden önce yapılması gereken bazı mallıklar ve çılgınlıkları yazdım. Bazılarını kendimde yaptım ve onaylıyorum. Sizde yaparsanız ne mutlu size *-*

Tek bir hedefim var: Zengin koca! Her hedefin bir başlangıç noktası, bir sebebi, oluşum nedeni vardır. Hayatın getirdikleri, bizleri bazı kararlar almaya iter ve bazen bu durum tüm hayatımızı değiştirecek olsa da bu riske girmeye karar veririz. Kimisi buna mecburdur... Kimisi de bunu kurtuluşu yolunda tek çare olarak görür... Bende bir karar aldım. Bir hedefim var: Zengin koca. Şımarık diyebilirsiniz... Ya da paragöz olduğumu düşünebilirsiniz... Değilsem de sebep ne o zaman diyebilirsiniz... Neden böyle bir karar verdiğimi anlamanız için beni tanımanız gerekiyor. Neden böyle bir hedef seçtim? Birçok şey sayabilirim bunun için. Elbette şimdi hepsini sıralayıp canınızı sıkmayacağım. Zamanla tanıyın beni, bu çıktığım yolda kendimi bende yeniden tanırken, yeni şeyler keşfederken her anıma tanık olun... Ama baştan uyarayım! Bağımlılık yaparım. ☺

Kendisi bile ileride olabilecekleri tahmin edemezken;kader onun hesaba katmadığı oyunlarla başını döndürmüştü oysa ki. Bir zamanlar onun "beni kurtarın" diye haykırışına şahit olan duvarlar şimdi onun iktidarının ortağı olmuştu aslında.Bir yuva misali,ortaklık etmişti yaşadıklarına... Ona yapılan her kötülüğün hesabını verebilirdi Alexandra.Ona düşmanlık edenler,onun gözyaşlarıda boğulacaktı,ona dostluk edenler ise bu oyunun kazananları olacaktı; o bu oyunda yalnızdı,ona eşlik edenler ise sadece evlatlarıydı.Arkasında duran gücü de unutmamak gerekir aslında; bir cihan sultanı;Sultan Süleyman... Peki ya bu bir oyunsa; kimler kuralına göre oynuyordu?Kuralına göre oynayan mı kazanıyordu?Hangisi daha acıydı?Kanlı bir savaşın ortasında kalan şehzadeler mi?Yoksa bir annenin haykırışları mı?