Mühür taşı gerçek mührüne kavuştuğunda kıyamet kopmalıdır. Her kıyametin sonunda, yitirilen hayatlar olur. Bu şeref hangimize ait? •Parmağımı dövmesinin çemberinde dolaştırdım bir tur. "Hissediyor musun?" diye sordum acıyla. "Tam burada kocaman bir işaret var." Cesur konuşsa damga derdi büyük ihtimal. Ya da lanet. "Görmüyorsun ama hissediyorsun. Tam burada. Seni sarıp sarmalayan bir ip." Diğer elim Cesur'un kolundan aşağı kaydı ve parmaklarım parmaklarına dolandı. "Her şeyi birbirine bağlayan bir ağ," dedim dövmesine hayranlıkla bakarken. "Tıpkı benim gibi." • Not: Merhaba! Eğer sağlıklı bir ilişki arıyorsanız bu hikaye size göre değil. Bu hikayede toxic bir ilişkideki iletişimsizliği ve bu iletişimsizliğin sonuçlarını göreceksiniz. Sabrınız için teşekkürler, keyifli okumalar.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

" Acıyı öğrendik, sevmeyi öğrendik. Acıyı sevmeyi de öğreniriz elbet."

Gözlerim şaşkınlıkla aralanmıştı. Gördüğüm bu oda benim için inanılmazdı. Hatta inanılmazdan daha öteydi. Bakışlarım odayı tavaf ederken yanımda ki yüze kısa bir bakış attım. "Bu oda..." konuşacak halim yoktu. Allahım bu bir kabus olmalıydı. "Bu oda ben dolu. " dedim zorlanarak. Duvarlar da yapıştırılmış resim parçaları benim resmimlerimden başkası değildi. Benim en sevdiğim renge boyanmış oda, benim en sevdiğim koku kafayı yiyeceğim. Gözleri gözlerime odaklıyken benim yaptığım tek şey bu saçmalıklara anlam vermekti. İleriye doğru ilerleyip parmağını bir resmin üstüne bastırdı. "Baksana ne güzel sarıldın ona bana da böyle sarılacak mısın?" Başka bir resime geçip "Yüzme dersinden korktuğunu çünkü yüzme bilmediğini..." "En büyük hobinin yıldızları izlemek olduğu..." "Bisiklet kullanırken yüzünde ki o gülümsemeyi... " Söylediği şeyler kesinlikle doğruydu. Şuan beynim durmuştu belkide yanmıştır."Ben seni senden daha iyi tanıyorum."buna şuan inanabilirdim. "Kimsin sen?" dedim. Yanıma gelip elini yanağıma değdirdi. "Benim kim olduğumun bir önemi yok bu saaten sonra sen benimsin." dedi. Korkuyordum ,benim hakında herşeyi bilen bu adam beni korkutuyordu. "Seni istemiyorum." dudaklarından zorlanarak iki kelime çıkmıştı. Gamzeleri ortaya çıkacak şekilde gülümseyip "Seninle birlikte yanacağız ,senin cehennemin benim güzelim benimle yanmaya ne dersin?"

"Eğer olacakları önceden bilebilseydiniz yine de devam eder miydiniz? Yoksa arkanıza bile bakmadan milenyum hızıyla evrenin en ücra köşesine doğru kaçar mıydınız? Ben tercih hakkımı birinci seçenekten yana kullandım. Peki ne mi oldu? Gelin de neler olduğunu birlikte görelim." ☾⋆｡°✩ Sıradan hayatın sıra dışı bir gerçeğe kapılarını araladığı bir serüven... İyinin kötüye, aydınlığın karanlığa olan savaşında filizlenen destansı bir aşk hikayesi. Savaşçı prensesin dünyası keşfedilmeyi bekliyor, Sen de onunla birlikte bilinmezliğin denizlerinde keşfe çık. ☾⋆｡°✩ *Wattpad TR'deki ilk Ay ve Güneş temalı fantastik kitaptır. YILDIZ TOZU EFSANESİ serisi: 1) Ay Taşı, 2) Ay Prensesi ve 3) Ay Tanrıçası (ve İngilizce versiyonu The Stardust Saga: Moonstone) adlı kitaplar tamamen şahsıma ait olmakla beraber tüm hakları saklıdır. Üçlemede bahsi geçen sınırlı sayıdaki mitolojik esas dışındaki tüm kurgu ve karakterler baştan sona özgün olup hayal gücümün ürünüdür. Düşler ülkeme özgün olan içeriğin (bölüm başlıklarının, ırkların, karakterlerin, yerlerin, olay örgülerinin, sahnelerin, repliklerin, uydurma özel isimlerin ve Yıldız Tozu Efsanesi dünyasına özgü fantastik unsurların) serinin içinden seçilip alınması ve çalınması durumunda; veyahut kalemimden dökülen cümlelerin, betimlemelerin ve metaforların izinsiz alıntılanması veya başka dillere çevrilmesi dahilinde; eserlerimi ve içeriğini kopyalayan veya çoğaltan kişiler hakkında avukatım tarafından gerekli makamlarda yasal işlemler başlatılacaktır. İlk yazılma tarihi: 23 Eylül 2014, bir sonbahar ekinoks festivali günü ⋆｡°✩ Wattpad'de ilk yayımlanma tarihi: 4 Mart 2015 ♥ Written in 23 September 2014 and first published in Wattpad in 4 March 2015, the chapters are being republished after receiving official copyright registration for extra protection.

Ben Sofi. Yeraltının prensesi, Hades'in kızıyım. Yani bir zamanlar öyleydim. Kimi kandırıyorum ki Hiç olmadım. Ben Sofi. Gökyüzünün prensesi, Zeus'un kızıyım. Yani öyle olmam gerekiyordu. Kimi kandırıyorum ki Hiç olamayacağım. Fantastik #1 Yunanmitolojisi #1 BU HİKAYEDE PERCY JACKSON DAN ETKİLENİLMİŞTİR.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Tanrılar gibi sonsuz olmak istiyorum. Vay canına, ne korkutucu ama. Eğer yapabilseydim sonsuzluğu iki defa satın alırdım. Böyle konuşmamın ürkütücü olduğunu söylüyorlar. Halbuki sadece içimden geçenleri söylüyorum. Ürkütücü olan ne? Annemin, babamın, amcalarımın hatta çevremdeki herkesin hayatını mahvetmiş tanrılar gibi sonsuz olmak istemem mi? Sonlu duygular içerisinde sonsuzun hikayesini yazmak istiyorum. Unutulmaz olmak istiyorum, sadece kalbinde iz bırakmak istiyorum. Kendim olmak istiyorum. Kendimi bulmak ve kendi içimde kendimi kaybedişlerimi sonlandırmak istiyorum. Hepimiz Immortal olmaya çalışan bir avuç "Mortal" değil miyiz? İşte ben olmaya 'çalışmak' istemiyorum. Bizzat olmak istiyorum. "Anılar zihninde oluşturdukları altın parçacıklarıyla sana güzel dakikalarını tekrar yaşatırlar. Birini sevdiğinde sonunda mutlaka kaybedersin ama o altın parçacıkları asla değerini kaybetmez." Annem bana Lotus ismini verdi. Bu yüzden ben, en dip zamanlarda bile yüze çıkmanın bir yolunu bulurum. Ben kazanmak zorundayım. "Sakın kim olduğumu unutma Electra. Sakın."

"Kaç benden, uzak dur. Ben katilim, Azrail'im. Azrail'in bir insana sunabileceği tek şey ölümdür. Bu yüzden git Beren" "Ben elindeki kandamlaları ile sevdim seni. Gözlerin kararıp, Azrail'e büründüğünde bile sevmeye devam ettim. Atmayı unutan kalbin ile kalbimi un ufak ettiğinde dahi sevdim ve sevmeye devam edeceğim. Ben sen oldum Ares. Her tarafım sen kokuyorken nasıl kaçabilirim? Nasıl gidebilirim senden?"

#Gençkurgu da 1. - 07.03.2017 Ölüm; dört harf, iki hece, içinde sayısız anlam ve acı besleyen, ne zaman, nerede, nasıl geleceği belli olmayan bir olay. Küçük yaşta gözlerinin önünde ailesi katledilen ve bu nedenle hayata siyah bakan Aras Karahanlı ile, çocukken annesini kaybeden ve babası tarafından terk edilen Eylül Avcı'nın yolları bir gece tesadüfen kesiştiğinde, ikisi de başlarına geleceklerden bihaberdi. Aşk, bazen hiç ummadık bir zamanda, olmayacak kişiyle doğar ve bütünleşir. Peki, ölümle bu kadar erken yaşta tanışmış iki genç insanın nasır tutmuş kalpleri, birbirine bağlanabilir mi?