İstanbul dışında bulunan Ölü Ova alev alev yandı. Olayın soruşturması açıldı. Yanan Dede Çalısı ise İstanbul'un manevi bir mirasıydı. Dede Çalısı'nın yandığını gören köylüler göz yaşlarını tutamadı. "Kendimi bildim bileli buradaydı. Çocuklarımı bile bu ağacın dallarındaki salıncaklarda büyüttüm. Birinin kundakladığına eminiz." *** Dede Çalısı hiçbir zaman yanmamış gibi eski haline dönmüş bir halde bulundu. Bilim insanları bunun imkansız olduğunu söylüyor. Tüm köylüler endişeli ve korkmuş halde. "Bu asla olamaz. İmkansız." "Bilim henüz bunu çözebilecek kapasiteye gelemedi." *** Dede Çalısı'nı ve Ölü Ova'yı kundaklayan suçlunun kim olduğu belirlendi. İstanbul Emniyet Müdürlüğü; "İlerleyen günlerde nerede olduğunu bulacağız. Köylüler endişelenmesin." *** Dede Çalısı'nı kundaklayan suçlu Dede Çalısı'nda kendini asmış olarak bulundu. Köylüler büyük şehirlere taşınmaya başladılar. İstanbul Emniyet Müdürlüğü; "Kendini Dede Çalısı'nın en yüksek dalına asabilmesi imkansız. Bu olay bilim ile yorulamaz. Bu olay paranormal bir olaydır. Herhangi bir açıklama getiremiyoruz." "Bu olay paranormal bir olaydır. Yakında Ölü Ova'ya giriş çıkışlar kapatılacaktır." ***** (Bu kitap gizem, gerilim, korku ve çok az da olsa mizah içerir. Hikayede kanıtlanmış kineziler ve özel yetenekler bulunmaktadır.)

"Hissediyor musun ölümün nefesini?"diye sorduğunda ılık nefesi köprücük kemiğimin çukurunda uğulduyordu. "Hayır. "diye geveledim ağzımın içinde. Korkuyla birlikte tenim karanlığın avucunda geriliyor,göğüs iniş çıkışlarım saniyeler geçtikçe derinleşiyordu. Bekledi. Biraz daha. Ve biraz daha. Bu kısa bekleyişin ardından güzel dudaklarının arasından fısıltıyla çıkan kelimeler kulağımın içinde yankılandı ve canımı acıttı. "Ben hissediyorum..."dediğinde geri çekilerek kaba parmaklarını uzun boynuna doladı ve tamamını çevreledi. "Tamda.. ."diye devam ettiğinde ise sesi ortamda hapsoluyormuşcasına kırık ve cansızdı. Bir şeylere son vermek ister gibi parmaklarını, doladığı boynunda iz bırakacak kadar sıktı ve sağ gözünden akan bir yaş çenesini keşfetti. "Şahdamarımın üzerinde. " Hikayeye dair her şey bizzat noterden üzerime zimmetlidir.

Lacivert ve gri... Farklı kalemlere ait, birbirlerinin zıttı iki mürekkebin rengi. Bu renkler kader adı verilen defterde çakışıp birbirlerine karışmışlardı, ansızın ve habersizce. Artık ikisi de bir olup farklı iki hayatı değil, aynı hayatın satırlarında dans etmeye; kelimeleri ilmek ilmek işlemeye başlamışlardı. Baskınlıkları akrebin ilerleyişine göre değişen iki rengin hikâyesini okumaya hazır mısınız? Onlar ara renklerdi. Onlar arafın rengiydi. Onlar birdi. Onlar hiçti. Ve hiçliğe karışıp sayfalarda yok olma yolculuğunda birbirlerinin kader ortaklarıydılar. Haydi, sayfaları çevirin ve kelimelerin birbirleriyle valsını izlemeye başlayın. K&K

Acının binlerce farklı şekli can buluyorken, sessizce siyaha bulanmaya hazır ruhlar silsilesi birbiri ardında küf kokan bedenlerde can buluyordu adeta. Her cümle, yanlış bir hareket ve sonunda acı verici bir ölüm... Derinlerde acının diriliş macerası kol geziyordu. Her bedeni yutmak için pusuya yatmış bekliyordu adeta. Bir kadın, acılarla beslenmiş hayatını cesaretle yaşamayla adamış. Bir adam aşkın en masum halinde yüreğini bir genç kıza kaptırmış, Ve birçok karakter, yiğit yürekleriyle destanlara yazmış. Kayıp vardı bu hikayede, acı vardı, aşk vardı... Vicdan vardı, vicdandan yoksun adamlar vardı. Çaresizlik vardı, umut vardı, kan vardı... BÜTÜN YAŞANANLAR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEKLİKLE ALAKASI YOKTUR. EN İYİ BAŞARISI AKSİYON #15