Kullanılan program: Cs3 / Cs6 Oluşturma tarihi: 27.11.2016 02.12.2016 Kurgu Olmayan'da #39 06.12.2016 Kurgu Olmayan'da #35 08.12.2016 Rastgele'de #181 (07.12.2016 tarihinde rastgele kategorisine alınmıştır.)

"Senin kim olduğun hangimizin umrunda Cecilia?" Saraya attığı ilk adımlarında işitti bu kelamları Cecilia. Prensesler gibi büyütülmüştü, köle olmak; üstelik de satılmak onu çileden çıkarmaya yetiyordu. Sultanın Sarayı dediler onun cehennemine. Bab-ül Selam'dan girdiği ilk anlarda anladı kaçışın olmadığını, geçmişine bir sünger çekip kaderine razı gelmek zorunda olduğunu. Alışmıştı saray hengamelerine bir şekilde. Bir gün çıktı Hürrem Sultan'ın huzuruna, o artık Cecilia değildi, Nurbanu'ydu. Adı gibi kaderi de değişti, Şehzade Selim'e hediye edildi. Günler geçti, aylar geçti, yıllar geçti... Cehennem dediği bu saray onun evi, yuvası oldu. Bir yanında biricik aşkı Şehzade Selim, diğer yanında evlatları ile yürümeye başladı zorlu taht yolunda... "Ya bir köle olup sarayın kanlı duvarları arasında unutulacaktım, ya da Sultan olup o duvarlara sürecektim kanımı! Kabullendim kaderimi, öldürdüm Cecilia'yı! Ben artık Nurbanu'yum! Afife Nurbanu Sultan!"

''İntikam ve ihtiras ile harmanlanmış bir aşk hikayesi'' Bu göz kamaştıran bir hayatın kanla kirlenmiş hali! Bu paha biçilmez bir hayatın hazin öyküsü! Bu en acımasızların en masumlardan doğduğunun kanıtı! Bu acımasız kaderin Anastasia'ya çektirdikleri değil, Anastasia'nın Kösem olup kaderi değiştirdiği hikaye! Kendi kaderini yazdığı hikaye! Kaçırdılar onu, kopardılar vatanından. Getirip oturtturdular kurtlar sofrasına. Bu sofranın tek bir kuralı vardı: ya güçlü olup yiyecektin; veyahut zayıf olup yenilecektin. Yaptı Anastasia seçimini; güçlü olmayı ve dahi güçlülerin güçlüsü, acımasızların acımasızı Kösem olmayı seçti. Kösem geçte olsa anladı, bu sarayın köklerindeki zehirli sırlar vardı. Bundan sonra tek bir hedefi vardı; onun canını yakanı pişman edecek, onu kıranı parçalayacaktı. Bir bir buldu kadim sırları, saçtı ortaya. Ezdi düşmanlarının başlarını bir bir, bertaraf etti karşısına duranları. Hiç kimse dayanamadı Kösem'in karşısında. Bir gün geldi Kösem arkasına dönüp baktı, gördüğü şey düşmanlarının kanından, onların aciz bedenlerinden başka bir şey değildi. Lâkin unuttuğu bir şey vardı, kan eteklerine bulaşmış, attığı her adımı kirletmişti. *Kapağın, multimedyaların ve olay örgüsünün hakları tarafımca saklıdır.

"Aşk, zehirlerin en tesirlisidir." Küçük bir nar tohumunun kanlı topraklardaki hazin hikâyesiydi Felicia'nınki. Kilit altında geçen sekiz koca yılın ardından teyzesi Cerise'nin bir emriyle apar topar getirildiği Kan Sarayı'nda hayatta kalmak hiç de kolay olmayacaktır Felicia için. Aslanlı tahtın uğruna dökülen oluk oluk kan ile bembeyaz mermerleri kan kırmızı olmuştu bu sarayın, tıpkı barındırdığı asilzadelerin günaha bulanmış ruhları gibi. Attığı her adımda bu kanlı izlerle karşılaşan Felicia artık bir karar vermek zorundadır; ya karanlığa dalıp onunla bir olacak, ya da bir mum olup o karanlığı peyderpey dağıtıp ışığıyla umut olacaktır. Seçimi çok nettir Felicia'nın, bir mum olmayı seçecektir amansız karanlığı aydınlatmak için. Peki ya bu mum karanlığa bir nebze dahi karışmadan yanabilecek mi? "Geliyorum... Kendi hikayemi yazmaya ve bu güne dek yazılanları bozmaya!" 21 Temmuz 2016 / Tüm Hakları Saklıdır © ___ NOTERDEN ONAYLANDI. TÜM HAKLARI KORUMA ALTINDADIR, KOPYALANMASI, ESİNLENİLMESİ VEYA ÇALINMASI DURUMUNDA TÜM HAKLARIMI SONUNDA KADAR KULLANIRIM.