Bir cinayet. İki görgü tanığı. Ve tıpkı kâbuslar gibi bitmek bilmeyen olaylar. Karanlıktan çıkmak istiyorlar ama karanlık üstlerine çökmüş, ruhlarıyla harmanlanıp vahşi bir hayvan gibi kemiriyor zaten tükenmekte olan aydınlığı. Bu hikayede sorulması gereken asıl soru şu; Karanlık bir gün aydınlığa çıkabilir mi ?

"Çünkü geçmiş yaralarla doludur. Kimileri inkar etse de vardır herkesin geçmişinde kabuk bağlayıp kapanmamış bir yara. Eğer yaranı ısrarla deşersen onu kanatırsın. ***** Peki neden Savaş 'gerçek değil.' dediğinde içim burkulmuştu, gerçek olmasını isteyecek kadar aptal olamazdım herhalde. İnsan aşık olmadığı biriyle neden böyle bir yalanı devam ettirmek isterdi ki? ***** Hafızasındaki 3 yılı kaybeden Kumsal ve her daim Kumsal'ın yanında duran Savaş. Peki ya Kumsal'ın karnındaki bebeğin babası kim ve Savaş sorgusuz sualsiz neden Kumsal'ın yanında dersiniz? Yalancı bir evlilik ve bir bebekten nasıl gerçek aşk doğar?

Şarap rengi yalnızlığın içinde siyah bir boşluktayım, oturuyorum. Gözlerimin mavisi soluk. Dudaklarımda kan tadı var, emdikçe kokusunu da alıyorum. Uzuvlarım kımıldamak için gün batıracakken, güneş batmamak için ay taklidi yapıyor. Dünya bana ters dönüyor. Hep ters mi döneceksin Dünya, yoksa bir güneş batımında hayatıma yeni bir yön verebilecek misin? Rotayı sen mi çizeceksin, elçin mi çizecek? ••• 'Ağlayınca gözlerin kızarıyor, gün batıyor. Yine de ağlama. Gerekirse yakarım dünyayı. Hiçbir şey senin gözlerinden daha güzel batıramaz güneşi.'