2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yoktu. Ya mutsuzdum ya umutsuz. Ya aydınlıktım ya da tam karanlıktım. İşte ben buydum ya vardım ya da hiç yoktum...

Mazide kalmış bir aşk... Ondan hala vazgeçemeyen bir vampir. Masum,güçlü,düşünceli Julie... Sadık ve duygusal Sebastian. İçine kapanık,gizli duygusal ve gizemli Cast... Bu zamana kadar bir insan olduğunu sanan Julie,başından beridir bir vampir olduğunu öğrenirse? Bir öz ablasının ve gerçek annesinin kim olduğunu bulursa? Bu evrede yanında kim olacak? Yoluna Sebastian'la mı,yoksa Cast ile mi devam edecek? Her şey masum bir aşkla başladı. Bu hikayenin sonu nasıl bitecek? Not: Bu hikaye 15 yaşında deftere yazılmaya başladı. 17'ye ilk girdiğimde buraya yazıp,yayınladım. Acemicedir,ona göre okuyunuz. Düzenlenecek...

"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyordu artık. Bir yandan da İstanbul'a geldiğinde etrafında ilgiyle dolaşan insanlar ve karşısında köle olacak bir beyaz atlı prens hayal ediyordu. Ancak ne yazık ki hayat masallardaki gibi değildi. Zaten "Bir varmış bir yokmuş" yerine "Lanet olsun!" ile başlayan bir masaldan ne beklenirdi ki? Masal, karşısına çıkan, sırlarla dolu, karanlık Rüzgar'ın gizemini çözmeye çalışırken kendini ona âşık buluverecekti. Bu kitap 2015 yılında Epsilon Yayınevi ile raflarda yerini aldı.

Her zamanki haliydi baktığımda. Gözleri yerde,dalgın bir şekilde. Hiçbir şeyi aldırmıyormuşçasına... Dudaklarımdan çıkan sözler onun sigarasını daha da alevlendirdi. "Ağlattılar".dedim sesimin en titrek haliyle. "Boğ." dedi. Sözlerime devam ettim. "Canımı yaktılar." "Aleve ver." dedi sigarasından bir nefes daha çekerken. "Üzdüler." dedim gözyaşlarım elmacıklarıma akarken. "Gül." dedi ifadesizce. Hıçkırıklarım benimle boğuşurken,dudaklarımdan çıkan son söz olmuştu. "Geçmiyor." "İyileşiyormuş gibi yap." Sert Koruyucu Kız adlı hikayenin birinci serisidir.