Hilal o sabaha babasının ve annesinin yolunu gözleyerek uyanmıştı, evinden ve memleketinden koparılıp, hiç bilmediği bir şehre esir düşeceğini nereden bilebilirdi? Leon'un bugüne dek tek gayesi babasını gururlandırmak, onun gözüne girmekti. Fakat Atina'ya savaş esiri olarak gelen bir kıza neden bu denli ilgi duyar ol...
Savaşda nişanlısı Kemalettin'i kaybeden Hilal Yunan askerlerine saf bir kin besler. Askeri hastaneye gelen Esir teğmen Leon tüm ön yargılarını yerle bir edecektir... Bu hikayedeki kişi ve olaylar kurgu ve hayal ürünüdür.
"...Başımı kaldırıp göğe baktığımda orada bizi görüyorum Leon, seni ve beni. Ancak parlayan ay ışığının altında tatlı bir hülyalar alemine yolculuk edebiliyor ve bundan gün içerisinde zararlı çıksam da, bilhassa gecenin ayazında ziyadesiyle keyif alıyorum..."
"Ne fark eder? Ha boynuma urgan geçmiş, ha parmağıma yüzük... ikisi de hayatımın ellerimden akıp gitmesine sebebiyet veriyor. Bu yolun bir çıkışı yok, teğmen. Her iki hususta da, ben zaten ölüyüm."