"Her gece dökülen göz yaşlarım onun içindi. Sinir ve ağlama krizlerim, çektiğim acılar, haftalarca odamdan çıkmayışım onun içindi. Bu yüzden ondan nefret ediyordum. Ne olursa olsun yanında hiç kimsenin yanında olmadığımdan daha harika hissettiğim için, bana verdiği sarılış ve o mükemmel gülüş benim paramparça kalbimi...
Sessizliğin başladığı noktada fırtına gibi dönecek acı, Sonbaharda düşen sararmış yaprak gibi oradan oraya sürüklenecek aşk! Dünya dönmeye devam edecek sarsılmaz olduğunu sana ispatlamak için, Son kez esecek rüzgar seni bu şehirden uzaklaştıracak kadar... -"Shawn Mendes."
"Babam bizi terkettiğinde 10 yaşındaydım. Yokluğuna alışmam çok zor oldu. Ve şimdi de annemi kaybettim. Beni hiçbir zaman yalnız bırakmayacağını söyleyen annemi... Her geçen gün kalbimin derinliklerinde oluşan yaralarım büyüyor. Ve en sonunda kalbimin iki parçaya ayrılmasından korkuyorum. Eğer olur da bir gün kalbim...