Tehlike ve tutkunun, gizem ve aşkın iç içe geçtiği bir hikaye... Claire, bilinmeyen geçmişiyle bugün arasında, sıkışıp kalmış bir kız. Okurken etkilenecek asla onun yerinde olmak istemeyeceksiniz, çünkü aşkın ve gerçeklerin sınırlarını zorlayan bu yolculukta, Claire ile birlikte keşfedeceğiniz sırlar sizi derinden etkileyecek.

Hiç istenmediğiniz bir yerde olduğunuzu hissettiniz mi? O, daha annesinin karnındayken istenmiyordu. Yaşadığı her saat, onun için bir tehdit oluşturuyordu. Güvendiği her şey 19 yaşında iken alt üst olmuş, tehlike altında olduğu orman ise onun evi haline gelmişti. Hiçbir şeye inancı kalmamışken tanıştığı yabancı, hayatını tehlikeye atıp ormanda kalmasına değecek miydi? İki kabile arasındaki çatışmada hayatta kalmaya çalışan Violet'ın hikayesini okuyun.

✤ Fırtına mı daha sert eserse yaprağı düşürür? Yoksa yaprak mı daha güçlü tutunursa fırtınayı yıldırır? Başını suratıma eğdi ve lafına devam etti. "Bende sana ilgi çekici şeyler gösterebilirim." dudaklarıma doğru fısıldadı kelimelerini. Sıcak nefesinin suratıma çarpmasıyla gözlerimi yumdum. Üzerimde bıraktığı bu etkiyi farkettiğinde geri çekildi ve iç tırmalayıcı bir tınıyla gülmeye başladı. "Titriyorsun." dedi dudakları zevkle yukarı kıvrılmışken. "Yaprak gibi. Fırtınanın ortasındaki bir yaprak. Bunu sevdim." Tüm hakları saklıdır. İletişim için; Instagram: zeynep_bozik Twitter: zeynep_bozik Snapchat: bozikzeynep

"Asıl sen kendine bak Julie Thompson! En başından beri ben kandıran sendin!" Julie hiç de suçlu görünmeyerek Alex'e alayla gülümsedi. "Sen aptalsan benim suçum ne? Bir de zekiyim diye geçinirsin." Julie'nin bu alaycı tavrı karşısında iyice çileden çıkan Alex gözleri sinirden giderek koyulaşırken dişlerinin arasından konuşmaya başladı. "Beni kandırmanın cezasını çekeceksin Julie, hem de sana öyle çok acı çektireceğim ki, bir daha asla değil beni kandırmayı düşünmek, bana saati söylerken bile korkacaksın!" Julie, bu tehdit karşısında bir nebze bile etkilenmediğini belirtircesine alayla kaşlarını kaldırdı ve aynı sert tavırla cevap verdi Alex'e. "Sen öyle san Alex Cavendish! Asıl sen bir gün benim önümde öyle bir diz çökeceksin ki, o gün sana tepeden bakıp o acınası haline gülecek olan kişi ben olacağım!"