Bir kitap gibidir hayat. Her sayfasında, her cümlesinde bir gizilik vardır. Bizim geleceğimizi değiştirecek kadar güçlüdür bu cümleler. Tabi herkesin hayatı farklıdır. Bazıları bu yalancı hayatta mutlu mesut yaşarken, bazıları kaderlerine razı olup mutsuzlukları ile hapis olur bir ömür boyu... Bu adaletsizlik falan değil aslında. Sadece bizim sınavımız. Sanki bir kağıt ve bir kalem üzerinde olan sınav... Eğer bu sınavda güzel sonuçlar alırsak, belki şans bize de gülecek, bizim de kapımızı çalacak fakat kötü bir sonuç gelirse hapis olduğumuz küre ve aynı hayat bizi bekliyor olacak. İşte herkesin bir sınavı var bu hayatta. Şevval'in, Azad'ın, Armina'nın sınavı da bu işte. Birisinin çocuğu olmazken, diğeri ise sevdiği adamın kardeşine kuma olarak gidiyor. Azad ise dengede tutmaya çalıştığı bir terazide eşitliği sağlamak için tüm gayretini gösteriyor. İster başarılı olsun, ister başarısız... Peki bu hikayenin mutlu bir anı, mutlu bir güne başlangıcı, mutluluklarla gülümsemeleri olacak mı? Bu hikaye de mutlu bir son olacak mı? Eğer mutlu bir sonun olup olmayacağını merak ediyorsan, hadi durma Kuma kitabı senin onu okuman için sabırsızlıkla seni bekliyor... KEYİFLİ OKUMALAR....

Raflarda

Alexandria ve Aiden'dan sonra yeni bir dönem. Kurallar sil baştan yazıldı. Herşey değişti ve şimdi Mia annesinin ve babasının yok ettiği ırk kastının devamını isteyenlere karşı savaş açacak. Ancak ailesinin değiştiremediği tek kuralla başı dertte: Safkanlar ve Melezler arasında ilişki yasak, ve Mia bir safkana fena aşık. Tek sorun bu da değil. Daha büyük bir sorunla karşı karşıylar ve şimdi Mia kalbiyle, mantığı arasında bir seçimle baş başa. (Bu hikâye Melez Sözleşmeleri serisinden uyarlanmış bir hikâyedir ancak Melez Sözleşmelerini okumayanlarda rahatça anlayabilirler.)

Sağlam ve sıradışı bir hikaye okumak ister misin? Cevabın evetse bu hikaye tam sana göre. **** Tertemiz bir hayatı olmasına rağmen feci halde bela arayan asi bir kız. Çünkü yaşadığını hissetmesi lazım. Belalı bir hayatı olmasına rağmen tertemiz bir hayatın hayalini kuran bir çocuk. Çünkü uğruna çabaladığı şeyler var. Peki bu ikisinin yolları kesişirse neler olacak? ***küfür ve olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar içerebilir***

ŞİMDİ EPSİLON YAYINEVİ KATKILARIYLA TÜM KİTAPÇILARDA... ------- "Biz, aynı rengin iki farklı tonuyduk. Bir yanda soğuk bir gecenin üzerine dökülen ay ışığı, diğer yanda kar yağarken bile parıldayan bir güneş... O ve ben, birbirinden uzak ama aslında bir o kadar yakın iki kişiydik. O ateş, ben baruttum. Temasımız son derece yakıcı olabilirdi ve birbirimizden uzak durma ihtimalimiz, bir buzulun ortasında can çekişen kıvılcım kadar yetersizdi. Kimisi buna kader diyebilirdi, kimisi tesadüf... Ne söylendiğinin önemi yoktu; şu noktada önemli olan tek şey ateşin kuvvetiydi."

Derin kötü huylu bir kız. Deniz ise iyi huylu ikiz. Ama Deniz,Derin 'in kötü düşüncelerine uymak zorunda. Sadece bela ikizler.. Ama bu hikayede yalnızca kötü kızlar yok. Belalı erkeklerde burada dört geziyor. Ulaş,Derin kadar gizemli,asi ve kötü. Aybars ise gecelerin sert çocuğu. Ulaş,Derin 'in karanlığında boğulmak isterken ; Aybars 'sa Deniz 'in maviliklerinde boğulmak istiyor.. Aralarında ki bu şey aşkın melodisi mi Yoksa belanın duyulan acı uyarısı mı?

-Kesit- -burda ne yapıyosun küçük -şey okula yeni geldim de -tamam çekil önümden -ahh sen kendini sert mi sanıyosun --sanmıyorum Öyleyim şimdi çekil - sen sertsen bende sertim -sınırlarını zorlama küçük benim okulum benim kurallarım ben ne dersem o

2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yoktu. Ya mutsuzdum ya umutsuz. Ya aydınlıktım ya da tam karanlıktım. İşte ben buydum ya vardım ya da hiç yoktum...