trochę o gorzkiej, pierwszej miłości wymieszanej ze smakiem malinowej herbaty

𝘛𝘺 𝘪 𝘫𝘢 𝘱𝘳𝘻𝘦𝘤𝘪𝘸𝘬𝘰 𝘤𝘢ł𝘦𝘮𝘶 ś𝘸𝘪𝘢𝘵𝘶. Teraz została tylko ona. I cały świat przeciwko niej.

[ WOLNO PISANE ] gdy adriena agresta, najbardziej znanego modela w paryżu, budzi blask szpitalnej lampy oraz cztery zwariowane kobiety, każda podająca się za jego narzeczoną, media wiedzą, że to będzie największy szwingiel tego roku. [ za fabułę dziękuję @visally, zajrzyjcie na jej profil i do plot shopu! ]

"Tak, jestem potworem. Potworem, z którym musisz walczyć. Ale ja nie zrobię ci krzywdy. Jestem powodem, dla którego mogłaś wrócić. I będę powodem, dla którego będziesz mogła zostać. Nie pozwolę ci się pokonać. Bez magicznego jo-jo nie jesteś w stanie się odczarować. Już zawsze zostaniesz tutaj, ze mną, w tej postaci... " *** Co by było, gdyby Biedronka źle zinterpretowała wskazówkę Szczęśliwego Trafu? Tego feralnego dnia, jedna pomyłka przesądza o życiu wielu Paryżan. Biedronka traci status uwielbianej i kochanej superbohaterki, a Władca Ciem przybliża się do realizacji swojego mrocznego marzenia. Marinette, również jako Biedronka, musi zmierzyć się z konsekwencjami swoich czynów. Jednak mimo wsparcia ze strony swoich przyjaciół, staje na granicy własnej wytrzymałości - zarówno fizycznej, jak i psychicznej. Jak potoczą się losy przyjaciół? Czy Władca Ciem wreszcie spełni swoje marzenie? I czy Biedronka zdoła przywrócić status uwielbianej superbohaterki Paryża? Zapraszam do czytania! Przed Wami naprawdę sporych wielkości opowiadanie, którego akcja ulokowana jest w okolicach drugiego odcinka sezonu #3. Stąd też może okazać się, że niektóre fakty oraz supermoce bohaterów będą nieco rozbieżne w stosunku do oryginału. Proszę o wyrozumiałość! :) Dziękuję za uwagę, życzę mile spędzonego czasu przy "Kryzysie Bohatera"! .TidBeat

❝Paryż jest miastem miłości, delikatnych serc przepełnionych nadzieją i uczuć ─ zarówno tych przemijających i towarzyszących nam do końca. Na końcu Paryż zostanie też miastem przemijania i zbyt wielu wylanych łez. A połamane nadzieje i obietnice zawsze ciągną za sobą konsekwencje i wnioski. A jednym z najważniejszych jest świadomość, że tak jak po deszczu świeci słońce, po cudownym dniu trzeba oczekiwać burzy. I, że kiedy jesteś pesymistą nic cię nie rozczaruje.❞ ─────────────── Miraculous Ladybug Fanfiction

każdego dnia jej serce rozbijało się od nowa.

Adrien pierwszy raz od dawna zmuszony jest świętować Boże Narodzenie samotnie, otoczony jedynie przez przytłaczający go ogrom willi, którą pozostawiono pod jego okiem. Marinette natomiast nie ma u swego boku nikogo, za własnym życzeniem. Tuż przed Świętami zostawiła bowiem nieznośną rodzinę w małym rodzinnym miasteczku, by wyjechać i spędzić je samotnie w stolicy. Ich ścieżki jednak krzyżują się, a magia Świąt nie śmie nie wtrącić się w życie tej dwójki.

Wszyscy jesteśmy aktorami. Jednak to, jaką rolę przyjmujemy nie zależy tylko od nas - od tego, co czujemy, przeżyliśmy, pragniemy i do czego zmuszają nas inni odtwórcy ról, z którymi gramy ramię w ramię na deskach teatru świata. Moim marzeniem jest porzucić już swoją rolę. Zbuntować się. Pokazać światu prawdziwą mnie. Nie zaciskać szczęki, gdy pragnę powiedzieć coś, co teoretycznie do mnie nie pasuje. Czysto teoretycznie. Nie wiem, czy przyjdzie taki czas. Nie wiem, czy kiedykolwiek będę w stanie pokazać prawdziwe oblicze, które tak bardzo różni się od tego, co sobą reprezentuję. Wykrzyczeć wszystko, co czułam przez l a t a mojego życia. I, co już jest chyba naprawdę nierealne, przekonać j ą, że Chloé Bourgeois jednak ma serce.

*Brudnopis "Kwiatu agawy" pisany w trakcie NaNoWriMo2018. Historia jest niedokończona; praca nad nią przerwana. OPIS: Plagg bliski był zapomnienia o istnieniu Paryża. Pasienie kóz na polach Wysp Kanaryjskich było znacznie bardziej przejmujące, niż jakieś tam najsławniejsze miasto świata. Kiedy jednak okazało się, iż jest on jedynym lekarstwem na nawiedzające Paryż tragedie, został zmuszony do powrotu w miejsce, przed którym uciekał przez ponad dwieście lat. Z kocimi uszami, schowanymi pod czarną beanie stanął więc z powrotem na ziemi, która niegdyś go napiętnowała, by zmierzyć się z czyhającym tam na niego złem i przemożnym lękiem przed zakochaniem się. UWAGI: fluff; angst; Kwami jako człowiek; fulff romance; neko boy; walka ze złem; brzydkie słowa; mogą występować brutalne sceny © by wombari

"Kochać to stracić. Jeśli pokochasz, stracisz wszystko. Miłość jest dla ludzi głupich. Zapamiętaj to, Adrienie." Życie każdego przeciętnego nastolatka to długi spacer po polu minowym. Jednego dnia ktoś złamie ci serce, drugiego los pokaże ci środkowy palec, a trzeciego Chloe Bourgeois podstawi ci nogę na korytarzu. Krótko mówiąc: bycie licealistą nie jest proste. Szczególnie, jeśli po godzinach biegasz w masce po dachach, sprzątasz bałagan po nemezis spod ciemnej gwiazdy i, co najgorsze, znosisz kiepskie żarty kolesia w gumowych uszach. Ladybug potrafi uratować każdego. Każdego, prócz siebie samej. Marinette i Adrien już dawno pogodzili się z niezwykłą rzeczywistością i każdego dnia znikają pod maskami, by kolejny raz ocalić Paryż. Okazuje się, że trudniejsze od uratowania świata jest zdefiniowanie własnych uczuć, które nasilają się coraz bardziej. Z biegiem czasu tajemnice skrywane pod skrzydłami Miasta Miłości wychodzą na światło dzienne. Przeszłość opuszcza Dom Cieni i kawałek po kawałku ujawnia historię, o której Gabriel za wszelką cenę próbował zapomnieć. *** "Twoje opowiadanie jest wspaniałe. Wielokrotnie na przemian płakałam i się śmiałam. Niewiele książek potrafi coś takiego zdziałać." "Ta książka wycisnęła ze mnie tyle łez, że mogłabyś porównać to do deszczu w lasach równikowych." "Jest w tej opowieści coś, co mnie do niej z niesamowitą siłą przyciąga. Nie wiem, czy to cudowne poczucie humoru, czy idealnie oddane uczucia, czy cokolwiek innego, czy wszystko razem." "Traktuje to opowiadanie inaczej niż jakieś randomowe ff w internetach. Jest wyjątkowe i niepowtarzalne - to jego największy minus, bo nie przeżyje takich wrażeń i nie doświadczę tych samych uczuć drugi raz przy żadnym innym... " "Dla mnie to największy skarb na wattpadzie, który każdy musi odkopać."