The world had gone to hell long ago, taken over by the vampire race. In order to keep some sort of peace in our land, the Vampire Lords made a consecutive agreement. The rich and powerful humans could survive just as they had been, untouched by the vampires save for the occasional blood collections, or so they thought In reality, we were all under their control. Castles spread out throughout our land, one landing in each city. Each castle varied in the number of vampires residing there, but all of them carried a Lord. The Lords were the ones in charge in every city, whether we liked it or not. The vampires often roam through the city, making sure that everyone was in order and no one stepped out of line. If you stepped out of line, you died, end of story. Even if the rich were still under their control, their lives were still better than the poor. The poorest lives held a much worse fate. The men were to be put to work as slaves, whether that meant serving a specific vampire, or just building their castles, they were slaves. The women were to be pets. Pets were the lowest rank you could have. They were forced into cages that were too small to stand in with collars around their necks. They spent their lives in pet shops, just waiting for the dreadful day that they'll be bought. They were treated like animals, trained into what their master wanted, and punished if they misbehaved. Those who were lucky enough to live through that, we're to be slaughtered for their blood at age twenty-five in an act to make sure that our population would stay steady. I was born into this world. Born into this world full of blood-sucking monsters. Except, I was one of the lucky ones. Was. It all ended for me when I was 12, when I was taken away from the last bit of hope and family that I had left. Ever since then, I've lived in a cage, just rotting away, waiting, dreading for the day that some monster would make me his. This is my life. I am a pet. ~~~ Cover by: @mshacake

"Love is a loosing game Μου είχες πει.Θυμάσαι; Τότε ήμουν αρκετά δειλός για να μιλήσω άλλα να ξέρεις...Λατρεύω να χάνω μαζί σου" ψυθίρησε στον λαιμό μου και έπειτα ένιωσα τα δόντια του να ακουμπάνε ελαφρά πάνω μου.Χαμογελούσε...

Δεν ήξερε τη ιστορία μου αλλά παρ' όλα αυτά με έκρινε. Δεν ήξερα την ιστορία του και ούτε ποτέ είχα ενδιαφερθεί να τη μάθω...μέχρι τώρα. Και καθώς προσπαθούσα να τον γνωρίσω, τον ερωτεύτηκα, έτσι όπως σε παίρνει ο ύπνος. Πρώτα αργά, ύστερα απότομα και ολοκληρωτικά #4 in εφηβική φαντασία 26/10/17 #3 in εφηβική φαντασία 2/11/17 #2 in εφηβικη φαντασία 3/11/17 #1 in εφηβικη φαντασία 9/11/17 ΟΛΕ ΟΛΕ ΟΛΕ

[ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ] Και ενω έφευγα για αλλη μια φορα μακριά του ένιωθα πως εκανα το καλύτερο και για τους δυο μας.Μπορει να τον έβλεπα μετα απο τέσσερα χρονια αλλα αυτο δεν σήμαινε πως θα κατέστρεφα την ζωή μου για εκείνον. 'Δεν σε ξέχασα.'φωναξε κανοντας με να σταματήσω το βήμα μου. 'Ποτέ μου δεν σε ξέχασα,δεν μπορούσα.Προσπαθησα,προσπάθησα πολλές φορές γαμωτο αλλά κάθε φορά η ανάμνηση σου γινόταν όλο και πιο έντονη στο μυαλό μου.'ελεγε ενώ ερχόταν ολο και πιο κοντα μου.Οταν η ανάσα του,που μύριζε τσιγάρο,έπεσε στον ώμο μου έκανα την δικιά μου να σταματήσει. Warning!:Θα πρέπει να έχετε διαβάσει το 10 Ways To Get A Boyfriend για να καταλάβετε αυτη την ιστορια. 31/10/16- © All rights reserved Please don't copy the story

*Η συνέχεια του βιβλίου Ένας Αναρχικός *περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου. |Το δεύτερο μέρος θα είναι ακόμα πιο ανατρεπτικό, απολαυστικό και πλούσιο σε συναισθήματα από το πρώτο. Η συγγραφέας υπόσχεται πως θα κάνει τις καρδιές σας να χτυπαν πιο δυνατά καθώς διαβάζετε το κάθε κεφάλαιο| ©Copyright 2016 |ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΆΨΕΤΕ| By: Demy

[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ]-ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με κοιτούσε υποτιμητικά και με εκανε να αισθάνομαι ακομη πιο άβολα.Ειναι η στιγμή να του πω αυτο που ηθελα εξαρχής; Μετα απο πολυ σκέψη πηρα το θάρρος να του μιλησω ξανά και να του προτείνω αυτο που ειχα βάλει στο μυαλό μου απο την ώρα που το σκέφτηκα. 'Αυτο π-που ηθελα ν-να σου π-πω...'το τραύλισμα μου δεν βοηθούσε καθολου!Με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω και αρχισε να προχωράει κοντα μου κανοντας μου νόημα να συνεχισω. 'Χ-χρειάζομαι την β-βοηθεια σου.'τραυλισα πηγαίνοντας ολο και πιο πισω καθως η στενή επαφή επισης δεν με βοηθούσε καθολου. 'Και εγω γιατι πρεπει να στην δωσω;'ρωτησε σηκώνοντας το φρυδι του και εχοντας το γνωστό του μισο χαμογελο στο υπέροχο προσωπο του. 'Και οι δυο ξ-ξερουμε το γιατι.'απαντησα χτυπώντας στον τοιχο και κοιταξα τα καταγάλανα σαν την θάλασσα ματια του,έντονα. 7/1/16-31/10/16 © All rights reserved Please don't copy the story

"Και αν χάσεις..."πλησίασε και άλλο κοντά μου , μικραινοντας την απόσταση μεταξυ μας. "Τι θα γίνει τότε?"ρώτησα σηκώνοντας ειρωνικά το φρύδι μου , προς το μέρος του. "Δεν θες να μάθεις."ψιθύρισε αισθησιακα μηδενιζοντας το κενό που μας χώριζε. Cover : me All rights reserved.Please don't copy.