"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Yüzünü görmeyeli, kokusunu ciğerlerime doldurmayalı, bal rengi gözlerinde erimeyeli dört gün olmuştu. Dört yüz yıl gibi gelen dört gün... Bakışları kırgın, bakışları hüzünlü, bakışları özlem dolu... Hüznü silip, kırgınlığı onaracak bir cümle kurmak istedim, başaramadım. Kalbim, kalbine kavuşmak istercesine deli gibi atarken tek yapabildiğim nemli gözlerimle ona bakmaktı. Acımızı hafifletebilecek ne söyleyebilirdim ki? Başka adamın tohumları karnımda büyürken ben seni seviyorum, mu? Sevgim, acısını, acımızı silip götürebilecek miydi? Gözlerimizi aynı hizaya getirmek adına diz çöktü. Ellerini dizlerime koyup bana bakarken bende ellerimi hasret kaldığım sakallarına götürdüm. Gözlerini kapattığında derin bir nefes alarak kokusuna divane olan ciğerlerime kokusunu hapsettim. 'Sakallarım bile özledi seni...' diye mırıldandı. Elinin altında titreyen dizlerime baktı. Başını yavaşça eğip diz kapaklarıma birer öpücük kondurdu. 'Yaralısın, parçalanmışsın. Kanıyorsun. Yaralarından, acılarından, kanayan yerlerinden, tüm düşmüşlüklerinden öpüyorum.'

Sahte Masal artık dijital bir okuma programı olan HitReads uygulamasında yüklü olduğu için burada sadece ilk üç bölümü bulunuyor. Uygulamaya Google Play'dan ulaşıp kolayca indirebilirsiniz. Türkçe ve kullanımı kolay bir program olduğu için de zorlanmadan Sahte Masal ve başka birçok kitaba ulaşabilirsiniz. SiyahLotus_ ''Gittiler. Artık kafanı göğsümden çıkarabilirsin küçük kız.'' dedi eğlenir gibi bir üslupla. Evet kafamı oradan çıkarabilirdim ama onun yüzüne nasıl bakacaktım. Eminim yüzüm de, elbisem kadar kırmızıydı. Utançtan ve öfkeden ağlamak üzere olan gözlerimi yere indirip, başımı göğsünden kaldırdım. Konuşmaya başladığımda hala yüzüne bakamıyordum ve sesim utançtan titriyordu. ''Özür dilerim. Ben...'' dedim ama hem utançtan, hem de öfkeden gerisini getiremedim. Cümlemin kalanını o tamamladı, ''Sen, az önce sahte bir masaldan uyandırıldın prenses.'' dedi manidar bir sesle. Bu Lal ve Koray'ın bir anlaşmayla başlayan hikayesi... Bu Kırmızı Leydi'nin sahte masalının, gerçek hikayesi...

Onların aşkı bedel istedi. Su gibi yatağında degildi sevdaları, ılgıt ılgıt akmadı . Çöl gibiydi, kah yaktı kavurdu.Kah ölümüne dondurdu. Çığ gibiydi, titreyerek ,kükreyerek yağdı üstlerine, çıkmak istediler,yapmadılar.Bir kez gömülen yeri göğü ayırt edemez olurdu zira. Kıyamet gibiydi onların aşkı. Sonun anaforunda el ele tutustular yazgıya inat. Eski bir şarkının unutulmus sözleriydi dillerinden dökülenler. Kimse şahit olmadı yangınlarına. Bahar gibi değildi onların aşkı . Ilık ılık yüzünüzü okşayan meltemde , iskemlede oturup izleyemezdiniz batan güneşe karşı. Zor söken safak gibiydi onların efsunu.Bulutlarin ardına gizlenmiş korkak bir güneş gibi. Ve sonu aniden biten upuzun bir yol gibiydi akıp giden zamana inat. Layemut, dedi kıza. Ölümsüz Eser Serseri adlı kitabımın devamı niteliğindedir.Telif hakkı tarafımca saklıdır. Yayınlanma Tarihi: 1 Ocak 2017