«Το να με εμπνέει είναι προτιμότερο από το να με αγαπά...» Η Βικτώρια Κορνέλη έχασε και τους δύο της γονείς σε ένα φρικτό αυτοκινητιστικό δυστύχημα όταν ήταν μόλις δύο μηνών. Μεγάλωσε με την αδερφή του πατέρα της, τη Νόνα, και ποτέ δεν στερήθηκε τίποτα. Οι κανόνες της, απλοί! Παίξε. Διασκέδασε. Ζωγράφισε. Φύγε! Επιστρέφει στην Κέρκυρα για να περάσει ένα ανέμελο καλοκαίρι, λίγο πριν ξεκινήσει την τελευταία της χρονιά στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού. Δεν έχει ιδέα πως ο άντρας με το τατουάζ του λιονταριού στη πλάτη, που βγαίνει μέσα από τα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου, θα ανατρέψει τους κανόνες της. Δεν έχει ιδέα πως, για τον Έκτορ Ντράγκαν Ράτκοβιτς, οι δικοί του κανόνες... δεν ανατρέπονται. Εκείνος θα παίξει. Εκείνη θα παίξει. Εκείνος θα διασκεδάσει. Εκείνη θα διασκεδάσει. Και όταν βαρεθεί το παιχνίδι της, πόσο εύκολο θα είναι να ξεφύγει από τον Πανθέρα; «Όπου κι αν πας, θα έρχομαι πάντα για σένα...»

Μπορει το μυαλο ενας ανθρώπου να τον οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα; Ποσο μαλλον αν αυτο το μυαλο ειναι ενός αθώου κοριτσιού που με βάση την νεα Πόλη που αναγκάζεται να μετακομίσει με τους γονείς της συναντάει εκείνον. Αυτος τοσο σκοτεινός,τοσο διαφορετικός και επιπόλαιος πληγώνει και εκμεταλλεύεται τους παντες γύρω του. και ομως εκεινη δεν διστάζει να τον κοιταζει στα ματια θέλοντας να τον κάνει φιλο της οπως κανει με ολους. Ειναι στα αλήθεια ομως κατι φιλικό αυτο που θελει απο εκεινον; ή ετσι νομίζει; Τα βιβλία μου: ●κρυφός έρωτας ● Him and I ● feelings ● Actor in love ●Actor in love[Book 2] ●Actor in love[Book 3] ●the wrong choice ●bad teen boy ●the new boy ●Different love

"Χάρη!" "Μωρό μου ηρέμησε" "Πώς με είπες?" Ο Χάρης και η Νικολέτα. Η Νικολέτα και ο Χάρης. #3 of high

Είχε βάλει τα γόνατά του από τη μια και απο την άλλη πλευρά του σώματός μου.. Κοίταξα το πρόσωπό του κι ένιωσα λίγο άβολα. Τότε αυτός το εκμεταλλεύτηκε παίρνοντας το παγωτό ξανά.. Το αφήνει στο κρεβάτι και γυρίζει να με κοιτάξει χαμογελώντας. Σκύβει και φέρνει τα πρόσωπά μας σε απόσταση αναπνοής. Κοίταξα τα χείλη του που για δύο εκατοστά δεν ακουμπούσαν τα δικά μου. Γύρισα το βλέμμα μου στα μάτια του κι αυτός με κοιτούσε.. "Σου'χω πει να μην τα βάζεις μαζί μου. Πάντα νικάω" μου λέει, χαμογελάει με αυτα τα υπέροχα λακάκια που έχει και με τρελαίνουν. "Γιατί δεν σηκώνεσαι έχουμε και μια ταινία να δούμε" λέει χαμογελώντας και τρώγοντας μια κουταλιά παγωτό. #4 στην εφηβικη φαντασια 25.02.2018😱😻

Ήθελα κάποιον να με αγαπήσει όπως ειμαι. Με τα σημάδια και τις ουλές, τα ανάκατα μαλλιά, το περίεργο γούστο στις ταινίες και την μουσική. Να αγαπήσει την γκρίνια και τα νεύρα μου. Ήθελα κάποιον να αγαπήσει το γέλιο και το κλάμα μου. Και ήρθες... DON'T COPY THE STORY! #18 in fanfiction (25.07.17)

Σε έναν κόσμο γεμάτο από πρόθυμες γυναίκες, η Rosie Carrington είναι μία πρόκληση για τον ακαταμάχητο και απίστευτα όμορφο Adam Mayer.Έναν άντρα που παίρνει ακριβώς αυτό που θέλει σε όλες τι πτυχές της ζωής.Αξέχαστη και ποτέ αρκετή, η Rosie είναι ένα αίνιγμα, και ο Adam δεν είναι διατεθειμένος να την αφήσει να πάει χωρίς μάχη.Η σεξουαλική χημεία τους είναι αδιαμφισβήτητη.Ξεκλειδώνει ευχαρίστηση που δεν ήξερε καν ότι ήταν πιθανή.Κατέχοντας το σώμα της, σαγηνεύει κάθε της σκέψη.Όμως η Rosie έχει τους δικούς της δαίμονες να πολεμήσει, και κανείς δεν τους έφερε στο προσκήνιο όπως εκείνος. Ένα αισθησιακό, συναισθηματικά φορτισμένο ερωτικό ειδύλλιο ανάμεσα στον Adam και την Rosie.Ελπίζω να απολαύσετε την καινούργια μου ιστορία....♡♡♡

Αυστηρώς Ακατάλληλη περιπέτεια , με εκβιασμούς , απωθημένα και σεξ ... Πληροφορίες στο κεφάλαιο της Εισαγωγής ... ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Την ένιωσα να σφίγγεται και ένα κλαψουρισμα βγήκε από τα χείλη της τα οποία τόσο θέλω να φιλήσω αυτή την στιγμή αλλά προτρέχει η ιδέα μου Όσο κατέβαινα έφτασα στην περιοχή της την φιλούσα και την έγλιφα περιμένοντας να δω πότε θα ξυπνήσει Είδη άκουγα την ανάσα της να γίνεται βαριά " Έλα πριγκίπισσα μην το παίζεις δύσκολη " Είπα πάνω στην περιοχή της αφήνοντας της ένα ακόμη φιλί και τότε άνοιξε τα μάτια της Do not copy !! Diavazete Me Dikia Sas Euthini ☄

Είναι από αυτά τα ποιήματα,που σου έρχονται.Μόνα τους.Στις 12 η ώρα το βράδυ.Όταν δεν μπορείς να κοιμηθείς.Και όταν δεν μπορείς να βρεις στυλό.