Hani bazen bir film, bir dizi seyrederken ya da bir kitap okurken 'ya ben olacaktım ki orda' deriz ya? Hah işte baktım öyle sallamakla olmuyor, ben oldum orada :) Bu kitap aslında tek kitap olmayacak.. İçinde bir sürü farklıhikaye olacak. Bazıları bir bölümlğk bazıları bir kaç.. Popüler kültürün gözdesi olan olmayan, içinde olmak istediğim ne varsa burada bulunacak.. Ulaşa bildiğim eser sahiplerinden tabii ki izin isteyeceğim ama kalkıp da Stephanie Meyer'e mail atmamı bekliyorsanız çok beklersiniz :D Fakat bu konuda bir çekincem var ki sonu ağır asabiyetle sonuçlana bilşr.. Şimdi bu yazacağım şeyden sonra muzurluk yapmak adına atılacak mesajlar dışında, 'aaa... Sen bunu çalmışsın yuh bbari isimlerini değiltirseydin' gibi, burada yayınlanan herhangi bir hikayeye atılacak mesaj direkt engelleme ile çözülecektir.. Burada yapacağım şeyi anlamamış olan bir zahmet hiç okumasın beni de sinirlendirmesin :))) Kocaman öpüldünüz :))

İki genç kız; Arya ve Mahru.... "Gelen ani fren sesi ile ne olduğunu anlayamadan babasının altında kalmıştı Arya. Vücuduna giren minik sızıları hissediyor, o sızıların babasının gövdesinden geçerek kendisine ulaştığının ayrımına varıyor ancak bir türlü inanamıyordu olanlara... Tekrar duyulan bir patinaj sesi ile babası yan tarafına düşmüş, elini Arya'nın yanağına koymuş ve diğer eli ile artık nefes almayan karsının elini avuçlarının içine almıştı..." "Bir yatakta uzanıyordu Mahru, karşısında da bir adam oturuyordu. Uyanmasını bekliyordu belli... "Günaydın" dedi adam haince sırıtırken... Mahru irkildi. Bulunduğu durum yüzünden korktu, bir şey diyemedi... "Benden ne istiyorsunuz?" Fısıltıyla çıkmıştı sesi. SAhi ne istiyorlardı ondan? Gerçi şu durumda ne isteyebileceklerini tahmin ediyor ve bu daha da korkmasına sebep oluyordu ama.. "Uzatmayacağım lafı..." dedi adam oturduğu sandalyeden kalkarken. Mahru da o anda yataktan kalkmaya çalışmış, en azından hemen doğrulmuştu... Adam hafifçe gülümsedi kızın bu hareketine. El değmemişti bu kıza henüz, tahmin ediyordu bakire olduğunu. Onu sarhoşlara çerez yapmayacaktı. Daha büyük işler için kullanabilirdi..." İki deli fırtına; Ateş ve Gökdeniz... "-"Ulan ben size okul önlerinde satılmayacak bu meret dedim mi?" -"Abi.." -"Abini de sikecem seni de şerefsiz.." -"Alın bu şerefsizi... öyle bir hale getirin ki, cesedini görenler bir daha okul olan yerin üst sokağında bile takılmasınlar.. " -"Abi yapma.. abi evde ekmek bekleyen var..." Kesişen hayatlar ve mizah dolu bir macera... 'Ha', diye geçirdi içinden Arya... 'Yok yok merak etme.... Bu gün hatun düzmeye yarın boncuk dizmeye götürecek o deve beni...' diyemedi...

RAFLARDA Ellerimi yumruk yapıp bana atak yapmasını beklemeye karar verdim.. Bu hareketim onu sinirlendirmişti.. Sanırım yani.. Gürleme gibi bir hırlayış ile üstüme atladı... Tek eliyle boynumu yakaladı ve beni ağaca iyice yapıştırdı... Vücudunu vücüduma yasladı.. Tüm ağırlığı ile bastırıyordu.. Ellerim boştaydı ama onu itişlerimi hissetmiyordu bile.. Dudaklarını kulaklarımın yanına yaklaştırdı.. Nefesini hissediyordum.. Ve bu nefes alışımı engelliyordu.. O kadar güzel kokuyordu ki.. Kulaklarımın dibinde kısa bir hırlama işittim.. Gözümden süzülen bir damla yaşa engel olamadım... Eliyle sıkmaya başladığı boğazım acıyordu.. Sonra elini biraz gevşetti ama bırakmadı... Gözlerimin içine bakıyordu...

Beni kendine doğru çekip son kalan iç çamaşırımı da yırttığında artık saklanabilecek bir yerim kalmamıştı.. Bacaklarımı aralayıp üstüme uzandığında sadece fısıldayabildim.. -"Ben hala bakireyim... Lütfen.. Lütfen.." Ama bu sözlerim onu pek etkilememişe benziyordu.. -"O halde en eğlencelisinden başlayalım" dedi ve beni yüz üstü çevirdi.. Çığlıklarım hıçkırıklara dönüşmüş, yalvarışlarım ise fısıltıyla sessizleşmişti..

"Gözlerini zorlayan yaşları tutmaya çalışarak tısladı; "Benden uzak dur. Bana dokunmana asla izin vermem." Fakat Ärne, son lafı duyduğunda bunu, genç kıza ne yapıp ne yapamayacağını gösterecek bir meydan okuma gibi gördü. Hızla ve hırsla kızın üstüne uzanıp bacaklarını açarken pantolonundan kurtuldu. Erkekliğini genç kızın kadınlığına dayarken, kızın ellerini de kafasının üstünde birleştirmiş, kıpırdamasına engel oluyordu." MS. 140'lar... Antonin Duvarı... Roma Lejyonlarının, Britanya'daki son yılları ve Antonin duvarının son esiri; doğudan getirilen, sürprizlerle dolu bir savaşçı... Vahşi savaşlar, acımasız bir dünya... Kan ve Savaş çığlıkları; kemik sesleri ve ailesinden, halkından kalanları korumak için bilinmezliğe köle olan, Antonin Duvarı'ndaki Son Esir....

-"Zaten beni kaçırmak istemezsin" dedim yine zorlama bir kahkaha ile.. Bir yandan da gözümü yoldan ayırmıyordum.. Ormanlık bir yola girdiğimizde hava da yavaş yavaş kararıyordu.. İçimin ürpermesine engel olamamıştım.. -"İşimiz çok uzun sürecek mi?" Yan gözle Xander'a bakmayı ihmal etmiyordum ama birden gözlerindeki yumuşaklık yerini kademe kademe anlamlandıramadığım bir sertliğe bırakmıştı.. -"Hayır.. Seninle biraz sohbet edicez o kadar.." Aptala yatmak en iyisiydi.. Ürkmeye başlamıştım ve bunu görsün istemiyordum.. -"Barda da konuşabilirdik.. Bu akşam geliyorum sonuçta.." Yine o salak ve zoraki gülümseme, bu sefer daha histerik ve panik olan ses tonuma eşlik etmek için yüzümdeydi.. -"Çok kalabalık" dedi sanki benimle konuşmuyormuş gibi.. Yolun geri kalanında sesimi çıkarmadım.. Beni öldürecek hali yoktu sonuçta değil mi?