''Önünde iki yol var, birincisi en az yirmi yıl gideceğin yerde yani cezaevinde yaşamak,ikincisi kocanın gerçek katillerini bulup hayatına devam etmek.Karar senin,ben gidiyorum'' İlk kez birisi katil olmadığımı düşünüyordu. ''Kocamı öldürmediğimi nereden biliyorsun'' ''Çünkü katiller zeki olur''
Topuklarımdan çıkan ses harabede yankılanırken kulağıma gelen tehlikeli bağırışla duraksadım. ''SEZA!'' Arkamı dönüp Ömer'in yüzüne baktım. Ömer'in yüzünde hayal kırıklığı karışmış öfke vardı. Bu bakışları çok iyi biliyordum. Sessizce fısıldadım. ''Hass*ktir!''. Öğrenmişti... Artık her şeyi biliyordu... Yapmam gereken...
Kendim için de bir mezar kazdım... Her şey bittiğinde;huzurla,sonsuz uykuya dalacağım. Bazen ölüm sonsuz mutluluktur... Hikayenin Telif Hakkı Saklıdır.