© Tüm hakları saklıdır Her şey seninle güzel...

Komik, kendi halinde dişli bir kadın karakter! Koca mavi gözü ve 'Deli Feride' lakabıyla gerçekten de sevilesi. Minyon, maskot bir dişi! Feride! Disiplin adamı, karizma, kendinden hiç taviz vermeyen ama gizli bir romantik olan adam! İsmi gibi kendisi de faziletli, olgun. Zihin gücü yüksek, kültür zengini ...yürüyen bir afet! Bera! Feride kendini pek beğenmiyor! "Güzel değilim." Papağan gibi tekrarlayıp duruyor dili. Güzel olup olmadığı kimin umrunda ki? Bu ikisi normal bir şekilde girmiyorlar birbirlerinin hayatına. Biri diğerinin kapısını çalmıyor. Ya da bir yerde çarpışmıyorlar. Ya da gözgöze gelip o gözlerde tutuklu kalmıyorlar. Birbirlerini görmeden, seslerini duymadan kapılıyorlar birbirlerine. İlk anda hem de! Tesadüf dediğimiz şey nedir ki? Bir arkadaş sitesinde başlıyor hikayeleri. Kaptırıyorlar kendilerini. Sonra sahne değişiveriyor birden! Feride, bir mesaj uzağında olan adamı karşısında kanlı canlı buluveriyor! Bera, O'nun mesajlaştığı Feride olduğundan habersiz! Feride de bir türlü söylemeye cesaret edemiyor! Ve hikaye asıl şimdi başlıyor.

hayaller başka yaşam başka tanımadığınız bir ortam da bir. kere seven sevdimi ölümüne seven 17 yaşında hayatını deli dolu yaşan bir kızın mücadele verdikçe dibe vuran beklentisini boş olduğunu bilerek Yaşmak

Efken ve Zehra. Yutkundum ve tırnaklarımı etime batırıp bir yandan gülümsedin. Tam karşımdaydı. Başımı usulca yukarı kaldırdım. "Hayırlı olsun. Sonunda evleniyorsun." Boğazımda kocaman bir yumru olmuştu. Zorlanıyordum! Akmaya hazır bütün gözyaşlarımı geri gönderdim. Şimdi olmazdı, bugün olmazdı. Bugün sevdiğim adam evleniyordu! Her bir hareketimi ezberlemek istercesine yüzüme pür dikkat bakmaya başladı. Geldiğimden beri gözleri gözlerimde kenetliydi. Gözlerini gözlerimden ayırdı ve tırnaklarımla mahvettiğim ellerimi birbirinden ayırdı. Derin bir nefes aldı ve ben o nefeste kayboldum. Bu kadar zor olacağını biliyordum ama... ne bileyim işte! Çok ağır bir sınav atlatıyordum! Sabır, az daha sabır dedim kendi kendime. İki yaralı kalp, birbirine ilaç olmayı becerebildi mi? Yoksa daha fazla mı yaralandı? Her hikaye mutlu son ile bitmez. Hikâyenin nasıl devam edeceğini merak ediyor musun? Hadi gel bakalım, Efken ve Zehra da bizi neler bekliyor görelim. ★♥ Wattpadte'ki Kalbi Yaralı isimli ilk hikayedir! 11.12.2018 Başlangıç! 25.06.2019 Bitiş!

#Romantizm 1 #Mizah 2 "Bu kız, arkası dönük olan kumral saçlı kızı istiyorum." "Ama efendim, o müşteri bile değil. Sadece akrabasından anahtarlarını almaya gelmiş." Önümde mırın kırın eden adama alaycı bakışlarımı diktim. "Umurumda değil, onu istiyorum." dedim. "Efendim yüzünü bile görmediniz, nasıl sizinle bir buluşma ayarlayabiliriz ki? Belki çirkindir." "Bir şeyi iki kere söylemeyi sevmem Melih! Madem ailem bana evlilik dedi, mirastan mahrum edeceğim dedi! O zaman ben de karşılarına bir bar fahişesini götürüp, karım diye önlerine çıkarırım." Karşımda kaşlarını çatan Melih'e aldırmadan devam ettim. "Eğer onu bana 1 hafta içinde getirirsen, sana istediğin parayı nakit olarak veririm." Kaşlarının şekli düzelip gözleri parladı. "Ya seve seve, ya seve seve! O kız size gelecek!" dedi. Memnun bir şekilde arkası dönük kıza bakarken, bir anda bana doğru döndü, kısa bir bakışma olmasına rağmen masum duran yüzünü tam görebilmiştim. O kızın burada çalışmadığını söyleyip beni vazgeçirmeye çalışmıştı ama ben yemem! Daima istediğim bana gelir. Masum suratlı fahişelerden nefret ediyorum! ### Çok şey vardı anlatacak. O yüzden sustum. Birini söylesem, diğeri yarım kalacaktı. Sen duydun mu sustuklarımı? Her Hikaye Mutlu Son'la mı Biter? Hikaye'nin mutlu son ile mi mutsuz son ile mi bittiğini görmek için, okumaya ne dersin? Eee, aramıza hoşgeldin.

#Mizah 1 Sessizliğin Sesi! Adlı hikaye'de bulunan Gürkan ve Güneşin hikayesidir! İki hikaye birbirine bağlantılı değildir :) Alnını alnıma dayadı kısık kısık nefes alıp verirken "Bilmiyorsun." dedi. Gözlerim gözlerindeyken "Neyi?" diye sordum. Yavaşça dudaklarını dudaklarıma doğru yaklaştırdı. Nefesini nefesimde hissederken dudaklarıma kondurduğu varla yok arası öpücük tamamen aklımı başımdan almıştı. "Senin için buraya kadar geldiğimi, istemediğim halde bu bölümü seçtiğimi, seni küçüklüğümden beri hala sevdiğimi.." Ben öpücüğünün etkisinden çıkamamışken, bir de bu sözler kurşun gibi beynime girmişti. Yeniden dudaklarıma doğru eğildiğinde bulduğum boşluktan faydalanıp onu ittim. Suratına bir tane tokat patlattım. Yanağımdan süzülen yaş bu duyduğum şeylerin mutluluğundandı aslında. "Gerizekalı." diyerek oradan uzaklaştım. Suratımda salak bir sırıtış vardı. İşte şimdi başlıyorduk Gürkan efendi. Ben sana o kadar şeyin hesabını sormaz mıyım? Seni peşimde sürüm sürüm süründüreceğim! Çocukluktan beri birbirini seven ama bunu inkar eden iki inatçı keçi.. Bir yanda, sahiplenen bir erkek.. Bir yanda, deli bir kadın.. Kim galip gelir dersiniz? Aşk mı? İnat mı? Her hikaye mutlu son ile mi biter? Bu hikayenin nasıl bittiğini merak ediyor musun? Okumaya ne dersin? Eee aramıza hoş geldin!

"Yanlış yapıyorsun." "Ben o yanlışı seni tanımakla yaptım zaten." "Büyük hata yapıyorsun ve bunu anladığında her şey için geç kalmış olacaksın!" Suratımın ortasına tokat patlattı, üzerime eğilip "Seninle hesabımız bitmedi henüz, Ecrin!" dediğinde, gözlerimi tam gözlerine odakladım. "Ben Ecrin değilim! Damla'yım!" dedim. Elleriyle saçlarımı kavradı. "DNA testinden sonra gerçek anne babanı nasıl inkar edeceksin?" Bu soruya karşı gözlerimi gözlerinden çekmeden konuştum. "Ya o DNA testi istediğin sonucu vermezse ve ben aradığın kişi değilsem? Bu vicdan azabının altından nasıl kalkacaksın, Hamza Aksoy?" Kaşlarını çatarak bakmaya başladığında hafif bir tebessüm ettim. "Bütün bunları unutma, Hamza Aksoy! Senin en büyük vicdan azabın ben olacağım!" ### Kader, Damla ve Hamza'yı karşılaştırdığında planı neydi? Bu aşk ne kadar sağlıklı olabilirdi ki? ### Her hikaye mutlu son ile mi biter? Bu hikayenin nasıl bittiğini merak ediyor musun? Okumaya ne dersin? Eee aramıza hoş geldin!

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

Adana'nın pamuk kalpli Cemal'inin kalbini Karadeniz dağlarının sisi sardı. Nişanlısı başka bir adamla kaçınca Cemal kimseyle konuşmaz oldu. Bir fırtına tuttu savurdu yüreğini kendini doğduğu topraklarda buldu. Karanlıkta kaybolan adam bir ışık ararken bir Güneş buldu . SEVDA SERİSİ III