Wanneer Grijze Jagers Halt en Will worden vermist in het oude, overzeese koninkrijk van Hibernia, gaat Gilan hen achterna. Hij is vastbesloten om, met de hulp van zijn vriend Arnaut, op welke manier dan ook zijn vrienden veilig en wel terug te brengen naar Araluen - maar dat is echter niet zonder enig gevaar.

Sara is verhuist, ze woont nu met een bos in haar achtertuin. als ze het bos gaat ontdekken vind ze een deur in een deurpost, veder niks. als ze daar door gaat komt ze in Araluen terecht en ontmoet ze Liza. Liza is de dochter van Will en Alyss. ze worden beste vriendinnen, maar uiteindelijk gaan ze alle bij bij iemand in de leer. gaat Sara dit dubbel leven vol houden? ( het gewone tiener leven en het leven in Araluen ) en wat als er ook nog eens problemen komen in Araluen door een of andere raren groep? en wat hebben haar ouders er mee te maken?

Silferina kijkt me nieuwsgierig aan. "Wat wil je zeggen?" Ik tuur in de verte, naar de plek waar ik het geluid hoorde. "We worden bekeken." fluister ik. Dat was niet wat ik wilde zeggen, maar het is wel van belang. Als iemand meeluistert kan ik het nooit veilig gewoon zeggen. Sil tuurt naar de plek waar ik het geluid vandaan hoorde komen. Ze knikt. Ik wilde haar nog zeggen dat ik iets anders zeggen wilde, maar ik werd ruw onderbroken door een pijl die onze kant op suist. "Duiken!" schreeuwt Will, terwijl de pijl over mijn hoofd heen suist. Ze weten het. Ze weten dat ik weten wat zij weten en waarvan zij willen dat niemand het weet. Gut wat ingewikkeld. Een tweede pijl volgt de eerste, en ik moet helemaal tegen Bellado aan liggen om niet geraakt te worden. "Snel." zeg ik in zijn oor. "Haal ons hier vandaan." Bellado hinnikt, alsof hij snapt wat ik bedoel. Net als hij weg wil schieten komt er een derde pijl op me af gesuisd. Ik wist meteen al dat die raak zou zijn, maar probeerde hem toch te ontwijken. Een felle pijnscheut vanuit mijn linkerarm baant zich een weg naar mijn mond, die zich vult met een warme schreeuw. "Tony!" hoor ik Silferina roepen. Ik haal mijn hand weg van de plek waar de pijl me raakte. Vol afschuw staar ik naar de met bloed doordrenkte hand. Mijn hoofd begint te tollen als ik ook nog iets anders zie. Een groene vloeistof, gemengd met het bloed. "Tony!" Silferina's wanhopige schreeuw was het laatste wat ik hoorde. Toen werd alles zwart.

Het geklop op hout liet me uit mijn gedachten opschrikken. Het was niet een vuist tegen de deur, wat betekende dat we eten zouden krijgen, maar alsof ze iets aan het bouwen waren. Er werd op de deur geklopt. Er kwam een Isitope naar binnen en legde het brood op de enige tafel die in deze miezerige gevangenis stond. Hij had een gezicht van 'ikweetietswatjijnietweet' en dat 'iets' was erg grappig. Ik werp vlug een blik naar buiten. Er werd aan een houten podium gewerkt. De Isitope ging weer weg en sloot de deur achter zich. "En? Wat zag je?" Iedereen keek me nieuwsgierig aan. "Een podium." antwoord ik bedrukt. "Maar dag is toch goed? Misschien gaan ze een toneelstuk opvoeren." Ik wist meteen dat Jenny de sfeer wilde beteren, maar dit nieuws was juist een domper. Dat podium kon inderdaad zijn omdat ze een toneelstuk gingen opvoeren. Maar het kan ook zijn dat ze ons gaan executeren. Eigenlijk boeit het me niet zo. Als ik dood ben kan ik bij Sil zijn.

Ik sta in een hoekje, met naast me Tony en Goldur. Wat hebben we ooit misdaan? Ik leg een pijl op mijn boog, maar voordat ik schieten kon waren ze al bij ons. Soldaten van de koning. Het hele grijze jagerskorps is opgedeeld. De meesten zitten in de gevangenis, net als Will. Andere zijn ergens, zoals Gilan. En weer anderen verraden de rest in ruil voor vrijheid, zoals de grijze jager die nu voor ons staat, naast de soldaten van de koning. Of ze ook het in bevel van koning Arnaut hier staan durf ik te betwijfelen. Wat er ook aan de hand is, we moeten iets doen. We moeten ons hergroeperen en achter de waarheid komen, alleen dan kunnen we onze onschuld bewijzen. Ik bedenk me iets. Begaan ze geen misdaad als ze mij en Goldur gevangen nemen? Dan breekt er oorlog uit tussen Emara en Araluen. Goldur vangt een zwaard op die mijn hoofd anders zou doorboren. Nee, ik denk niet dat ze daarop letten. Dan hebben we nog een optie. Vechten.

Ze zitten nog steeds achter me aan. Ik ren voor mijn leven. Ze mogen me niet opnieuw te pakken krijgen. Behendig spring ik over de stapel dozen heen dat midden op de weg staat. Waar ben ik eigenlijk? Later, eerst moet ik hier wegkomen en mijn achtervolgers zien af te schudden. Ik glip een smal zijstraatje in. Als ze me hier vinden... dan ben ik het haasje. Ik kan me hier niet verstoppen. Ik ben ook nog eens moe..... Plotseling bots ik tegen iemand op.

Kroonprinses Luciana Pike is gevlucht uit het koninkrijk Alpina. (Dat ligt in het zuid-oosten naast Teutoland, zie kaart) Nu schuilt ze in kasteel Macindaw van Araluen, het land en kasteel waar haar vader is geboren en opgegroeit en volgens hem de veiligste plek. Natuurlijk zou het dom zijn als ze haar echte naam gebruikt, dus nu leeft ze onder de schuilnaam Lucy Pine. Lucy is niet bepaald een tuttig prinsesje en leeft het liefst zonder regels en als die er zijn, dan breekt ze die. Dat zorgt ervoor dat ze in de problemen raakt en wordt veroordeelt tot leven op de landbouw. Zal ze daar moeten blijven werken? Zal iemand erachter komen wie ze is en terug moeten naar Alpina? Of blijft ze in Araluen leven en denkt iedereen dat ze Lucy Pine heet? En wat weten de Grijze Jagers precies over haar vader? Als dat nog niet alles is, word Lucy op de proef gesteld als ze te maken krijgt met de legende van de Drievoudige Rituelen van de Verraders. Kan ze ervoor zorgen dat de moorden ophouden en dat de daders achter slot en grendel komen?

Dit verhaal is de tussenperiode tussen boek 11 en boek 12 van de grijze jager serie van John Flanagan. Ik persoonlijk was nogal verward toen ik een eindje op weg was in boek 12, aangezien naar mijn idee Will eind boek 11 rond de 20 was, en begin boek 12 rond de 40. Ik vroeg me af wat er in de tussentijd allemaal gebeurd kon zijn, en dat is dus mijn inspiratie voor dit verhaal. Veel leesplezier!

COMPLEET Stel je voor: je woont in Araluen. Je bent een wees. Je bent 15 jaar. Je zwerft alleen door de bossen omdat je nergens anders terecht kan. Je bent een meisje. En je draagt grote geheimen met je mee, over je familie en verleden. Oh ja, en je bent voor de helft een Galliër. Dit is het leven van Carly. Ze zwerft al jaren in haar eentje rond, totdat ze door toeval de Grijze Jager Halt tegenkomt. Ze wordt zijn leerlinge. Maar ze is niet alleen, want Halt heeft nog een leerling van haar leeftijd: Gilan. Ze moet niet alleen zich staande zien te houden in het korps als enige meisje tussen allemaal mannen, ze moet de training van Halt zien te overleven en Gilan is erop gebrand om de geheimen van haar verleden bloot te leggen. (Speelt zich af voor De Grijze Jager, de Ruïnes van Gorlan) Hoogste rang: #158 in Fanfictie!! Cover is gemaakt door @RedRose-Arrow. Ze heeft een paar hele coole verhalen geschreven, ga die ook zeker even bekijken! Disclaimer: alle personages en hun wereld zijn bedacht door John Flanagan, auteur van Ranger's Apprentice/ De Grijze Jager. Ik leen zijn personages alleen.