"... Rabbim, ilim bakımından herşeyi kuşatmıştır. Yine de öğüt alıp-düşünmeyecek misiniz?" (Enam Suresi, 80) Çevremizde görmediğimiz nasıl bir düzen var? Bunun küçücük bir parçasını öğrenmek isterseniz kitabımı okumanızı tavsiye ederim :)

Hepimizin hayatındaki yol kusursuz ve düz ilerlemez. Bazen çıkmaz yollar, değişen adresler... Gitmek istediğimiz yere gidemeyiz ve yolumuzu değiştirmek zorunda kalırız. Rötar yapmış bir uçak gibi, ya da uçan bir kuşun vurulup düşmesi gibi hayallerimiz de yarıda kalır. Yeni dostluklar kurarız. Ayrılıklar yaşarız. Yalnız da devam ederiz. Değişiriz, değiştiririz ve yenileniriz. Çünkü hayat yolu bu... Yolcuyuz. Neler olacağını bile tahmin edemeyiz. Baharın mutluluğunu ve heyecanını içinde taşıyan Japonya'nın en gözde çiçeği Sakura gibiyim. Çünkü her seferinde hayallerinin maceralara yol aldığı dünyada yaşayan bazen de beklenmedik sürprizleri, heyecanı ve maceraları paylaşan~ mutluluğumu yansıtan bir Sakura'yım. Sakura'nın umudu güneşi simgeler. Umutlar tükenmedikçe güneş batmaz ve sakura ölmez. Güneş de umutlarıyla yaşayan sakura'sını karanlıklarda bırakmaz ve ona her zaman tutkuyla bağlıdır. Bu benim ilk kitabım. Beğeneceğinizi umut ediyorum. Olumlu ya da olumsuz eleştirilerinizi ve yorumlarınızı belirtirseniz çok mutlu olurum :))

Hayat karmaşasinda kıyıda köşede kalan hayaller, yaşanılan gerçekler...

Hey sen evet okumak için gelen unutma bu hikayeyi kalbin seçti onu dinle umarım hikayeyi kalbini de içini de ısıtacak kadar seversin "O ilk başta asla geçmeyeceğini düşündüğüm o acı gitti. Ama gitmesi iyi mi oldu bilmiyorum. Çünkü en azından o acı bana yaşadığımı hissettiriyordu. Şimdi sanki yaşayan bir ölüyüm ne klişe değil mi yaşayan ölü ama yaşamayan biri nasıl bilecek ki sizin klişe sandığınız benim yaşadığım terk gerçek" "Onu gördüm sanki başka bir yerde başka bir dünyada gibiyim lee jong suk neden şimdi giriyosun hayatıma" herşeyden vazgeçmişken koreye giden inci lee jong suk a hayır diyebilcekmi?

(SATIŞTA) O an, bana döndü ama yüzü yoktu. Şaşkınlıkla ona baktığımda gözlerimi kıstım, korkudan nefes alamıyordum. Başında bir pelerin olduğunu ve o yüzden yüzünü sakladığını anladığımda derin bir nefes alabildim ama korkum hâlâ geçmemişti. Ve sonra konuştu. "Gelmişsin," dedi korkunç bir sesle. "Seni arıyor." Sonra garip bir şey oldu, havalandı ve üstümden uçarken bana saldırdı. Bir el ateş sesi duyduğum zaman bilincimi kaybettim. 28 Ağustos 2014