Paano kung sa hinabahaba ng inyong pagsasamahan at pagkakaibigan ay nagising ka na lang sa katotohanang inlove ka na pala sa bestfriend mo. Susugal ka kaya sa iyong nararamdamang pag-ibig o isasawalang bahala na lang dahil kaibigan mo siya? Ipagsasawalang bahala, weh?! Malaman natin....

WARNING! THIS STORY ISN'T COMPLETE ANYMORE AND ALREADY PUBLISHED UNDER VIVA-PSICOM. THE ENDING WAS DELETED... ______________________________________________ "Bakit lagi mo na akong iniiwan ngayon?" bigla kong natanong sa kanya nang pareho kaming natahimik. "Akala ko ba kailangan mo'ko para sa lunas mo..."bahagya ko siyang tiningala. "Dahil alam kong hindi ka aalis..."pabulong niyang isinagot sa akin. "Ganun' mayabang ka rin pala ah, marunong nang magyabang ang mga aswang ngayon..."nangingiti kong sagot habang nakatanaw pa rin sa malawak na kakahuyan. "Ang sarap... nakakarelax ang ganito ano." bulalas ko at inilahad ang magkabilang kamay. "Hindi masarap ang maging busaw, buong buhay namin ay nagtatago lamang sa dilim." paanas niyang sagot at tumingin na rin sa kakahuyang nadidiligan ng sinag ng buwan. “Buong buhay ko’y umikot lang sa mga punong ito, sa lugar na’to... tahimik at kuntento ako pero hindi ko alam... pakiramdam ko’y may kulang.” naramdaman kong bumuntong hininga siya. “Pakiramdam ko’y hindi ako nababagay dito...” “So naghahanap ka ng lunas...” tingala ko sa kanya at namimilog ang mga mata ko sa naiisip ko. “Sumama ka na lang kaya, isama mo ang parents mo... tutulungan ko kayong magsimula.” Pero tiningnan lamang niya ako hanggang sa bumaba ang paningin niya sa leeg ko. “Hindi ganun’ kadali ang lahat Elvira... ang ginawa kong ito’y maaaring pagmulan ng matinding labanan...” anas niya at hinawakan niya ako sa balikat hanggang sa mukhang huhubarin na naman niya ang damit ko... A FANTASY HORROR, ADVENTURE LOVE STORY WRITTEN BY IONAHGIRL23. Published: May 09, 2014 Completed: July 10, 2014

. . Kilalanin natin si Abraham, ang isa sa kambal ng mag-asawang Manuel at Elvira (from the Busaw Series, Busaw 1: Busaw, Unang Pagsibol). Kasing lakas siya ng kanyang mga magulang, kasing-makapangyarihan pero sa pag-ibig ba'y kasing tapang rin nila??? ********** "Sabihin mo na ang kailangan mo, ang gusto mong makuha para sa madaling panahon ay makaalis ka na rito.” aniya at tinitigan ako habang itinataas ang zipper ng pantalon niya. “Maipapangako ko ang kaligtasan mo ngayong gabi pero sa pagsikat ng araw at sa muling pagkalat ng dilim ay ‘di ko na hawak ang pagkakataon... alam na nila ang tungkol sa’yo.” Napasunod na lamang ako ng tingin sa kanya nang bumalik siya sa dati niyang kinauupuan. “S-sinong sila?” nakuha kong itanong. Wala kasi akong alam na sabihin kundi’ naiisip ko lamang ngayon na ganito pala katindi ang resulta nang paghahanap ko lamang sa gamot ni Stella. Hindi agad siya sumagot. Maayos siyang humarap sa akin at kahit ‘di ko na naman nakikita ang buong mukha niya’y alam kong tinititigan niya ako. “Sinong sila?” ulit niya. “Sila lang naman... ang kapatid ko, maaaring pati ang mga magulang ko at malamang... ang mga kalahi ko.” Napalunok ako ng ilang beses sa narinig ko. Buong angkan ba ng halimaw ang gustong pumatay sa akin? Doamne, te rog ajută-mă... (Lord, please help me...) by: ionahgirl23 . .

Ever since I saw you in the mall, I knew who you were. I knew you were following me, trying to keep me safe from whoever else was there for me. Mysterious yet alluring, you were absolute perfection. Any girl could fall in love with you instantly. You had a charm so strong it could make a dead person swoon. You seemed so perfect, but I could see through you. You were so transparent, so strange. I thought I could change you... but, you changed me. I had been sure you were evil. I hated you. But, you protected me. You, my guardian archangel. -Written as a letter from Holland O’Deerie to Seth McCoy- © Copyright. Aiyana Cail 2012. Not a Justin Bieber Fanfic.

Si Dominique Leonor. Isang gay na namulat sa isang marangyang pamumuhay na may simpleng hangad sa buhay...ang magkaroon ng tinatawag na buong pamilya...Magkaroon ng taong magmamahal at mamahalin...Magkaroon ng mga kaibigan na handang dumamay sa lahat ng panahon. Paano kung ang lahat ng ito ay ibigay sa kanya subalit panandalian lang? Paano niya tatanggapin kung sa isang iglap ay ang pagbaliktad ng mundong kanyang kinasanayan? Paano nito mababago ang kanyang pananaw sa kabuuan ng tunay na kahulugan ng pagmamahal?

Nasaktan ako... Ayoko na... Pero dumating siya. ==<>== Masayang kausap... Nakaka-kilig... Di mapigilan ang tuwa. ==<>==. Nabuhayan... Umibig... Ang sarap sa pakiramdam. ==<>== Subalit... May mahal na siyang iba. ==<>== Magtitiis... Maghihintay... Pero para saan? ==<>== Kakayanin... Uunawain... Kahit na ang sakit sakit na. ==<>== Aasa... Susuko... Bahala na.

BROMANCE BOYXBOY YAOI Pagkatapos ng mga samu't-saring pinagdaanan nila Eiji at Buknoy noong high school, sila'y nagbabalik para sa isa na namang adventure na syang magpapakilig, magpapatawa at magpapaiyak sa inyo ng bonggang-bonga ngayong nakatuntong na sila sa kolehiyo. Ano ang maaring mangyari sa buhay kolehiyo ng dalawa - will their relationship linger or wither. And in the end, will they still hear the words, "In love, you and I."?

BROMANCE/BOYXBOY/YAOI Kung hindi ba naman kamalas- malasan ang hapong iyon para kay Eiji! Nalaglag na nga sa manhole, napilayan, at nalaglagan pa ng bola ng basketball. Akala nya wala ng mag-aatubiling sumagip sa kanya. Ngunit sa di kanais-nais at kainis-inis na paraan, sya ay naligtas. Ngunit paano na lang kung naglaro ang tadhana at si lalaki may tama na sa kanya? Sundan ang mga nakakabaliw, nakakakilig, nakakataeng storya nila Eiji at Buknoy. :)

Change is inevitable at akma iyan sa mga nangyari kay Dominique Leonor o mas kilala sa tawag na Nikki. Mula sa mga masalimuot na nangyari dito, ay tuluyan na din itong binago ng panahon. Ang dating simple at masayahing nilalang, ngayon ay nababalot na lang ng karangyaan, kasakiman at galit. Tuluyan na din itong nawalan ng tiwala sa lahat at tanging ang sarili lang niya ang kanyang pinakikinggan. Sa pagdating ng panahon na kanyang inaasam, kayanin niya kaya ang kanyang sarili na mag-palamon sa poot sa mga tao sa kanyang nakaraan? Handa ba siyang saktan ang mga taong minsan siyang hinusgahan, subalit magpasa hanggang ngayon ay patuloy na nagmamalasakit sa kanya? Paano niya haharapin ang taong labis niyang minahal na ngayon ay nasa piling na ng taong labis niyang pinagkatiwalaan? At paano pa siya mababago ng pag-ibig kung tuluyan niya na itong kinalimutan?