Hayatın resmi bir çiçek bir böcek değildi. Hayatın resmi kan kırmızısı şeytanın siyah kanatıydı benim için. Şeytan bendim. Kan kırmızısı ise insanların acı çığlığının simgesiydi. --- "Geceydi seni bana taşıyan Sen geceye yakındın ben de sana... Ağır aksak işleyen zamanın Düşürdüğü tuzaklardan kurtulup Geldin, hoşgeldin... Korkularınla, sırlarınla, çocukluğunla Ve sadece gözlerine derin bakabilenlerin Görebileceği acılarınla geldin... Îyi ki geldin...!!" "Hani geceden sonra doğar ya güneş, Aklıma ilk sen gelirsin Sonra bir çiğ tanesi olup yüreğime düşersin. Gün geçer herşey biter ama Sen bendeki tek BİTMEYENSİN...!!" Kolarımı yanımda duran kadınıma sarıp huzurlu kokosunun içime çektim. İşte hayat buydu. Kadınım ve gece.

Hayat benim için çikolata gibiydi. Hiç bir şey onun gibi olamazdı benim kalbimde. Sakarlık ve çikolatayı birleştirirsek ben çıkardım ortaya. Bunu herkes bilirdi yahu. Hayatı çok umursamıyordum ben ya. Belki de en sevmediğin özellikti bu. En sevdiğim özellik anlaşıldığı üzere çikolata... Ama ya aşk ve çikolata yan yana gelirse ne olur? Tabi ki ben çikolatayı seçerim. Yani heralde seçerim. Bilemiyorum... --- "Allahım evde çikolata kalmamış. Ben nasıl nefes alabiliyorum allahım. Son dakikalarım mı yoksa? Ölmeden önce tek isteğim çikolata yemek. Cennette çikolata var mı allahım?" "İyi misin sen? Alt tarafı iki dakika markete gittim. Çikolata aldım merak etme." "Seni seviyorum çikolatam."

#1 in Genç Kız Edebiyatı 6.11.2015 ©Tüm Hakları Saklıdır. Bir kadın kendini değiştirmek istediğinde, ona engel olabilecek hiçbir yemek yoktur. Öykü, hayatını zorlaştıracak her şeye sahipti. Çalıştığı dergide gıcık bir müdire √ İnsanın dikkatini dağıtacak türden yakışıklı bir patron √ Fazla kilolar √ Sürekli topuz yapılan saçlar √ Paçoz kıyafetler √ Bu liste böyle uzayıp giderdi. Ancak bir gün bir şey oldu ve Öykü artık böyle devam edemeyeceğine karar verdi. Hayatını değiştirecekti. Ve buna, fazla kilolarından kurtularak başlamalıydı. Onlardan kurtulmak için ihtiyacı olan şeyler onda var mıydı peki? Fazlasıyla vardı. Azim √ Uyuz ve süper çekici müdiresi Seçil, ondan dergiye bir köşe hazırlamasını istemişti. Öykü, yeterince iyi yazılar yazamazsa işini kaybedeceğini biliyordu. İlham gelsin diye beklerken, aradığı şeyi aynada gördü. Kendini yazacaktı. Kendi zayıflama hikayesini ve bugüne kadar neler yaşadığını... Bu büyük riskti çünkü ilgi çekici bir konu gibi görünmüyordu. Ancak ilk yazı yayınlandığında, herkesi şaşkına uğratacak gelişmeler oldu. Artık Öykü'nün hayatı, kontrol edemeyeceği bir şekilde değişmişti. Külkedisi, küllerinden doğacaktı!