"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!

Część druga opowiadania; „ZŁAMALIŚMY ZASADY". Nie miałam pojęcia czy sobie bez Ciebie poradzę. Nie miałam pojęcia czy nie umrę z tęsknoty po Twoim odejściu. Nie miałam pojęcia gdzie jesteś i co robisz. Nie miałam pojęcia czy jesteś szczęśliwy. Nie miałam pojęcia czy jeszcze o mnie pamiętasz. Nie miałam pojęcia czy jeszcze mnie kochasz i czy w ogóle żyjesz. Nie byłam pewna prawie niczego. Ale wiedziałam jedno: kochałam Cię na tyle mocno, że pozwoliłam Ci odejść. [Fikcja literacka: placówki, miejsca oraz ich położenia geograficzne nie pokrywające się z informacjami rzeczywistymi]

''- Mercy to nie tak! - krzyczał i próbował mnie zatrzymać. - A jak?! - odwróciłam się. - Chciałeś się mną zabawić? Zabawiłeś się, a teraz zostaw mnie w spokoju. - powiedziałam i ruszyłam przed siebie. - Nie rozumiesz?! Zakochałem się w Tobie! - krzyknął, a ja zatrzymałam się w pół kroku. - Na początku to był tylko zakład, chciałem Cię tylko zaliczyć. Ale to się zmieniło, gdy zabrałem Cię nad jezioro. Od tamtego czasu zacząłem coś czuć do Ciebie. Może i jestem chłopakiem, który zalicza dziewczyny, ale Ty mnie zmieniłaś. - powiedział. - Przyznaj się, z iloma dziewczynami spałeś od tamtego momentu? Od momentu kiedy zabrałeś mnie and jezioro? - spytałam. Chłopak spuścił głowę, a ja wiedziałam już całą prawdę. Po moich policzkach zaczęły spływać nowe łzy. - Z dwoma. - odpowiedział. - Żałuję tego. - A ja żałuję, że pokochałam takiego człowieka jak Ty.'' #77 in Losowo - 18.01.2016