-Dupek - chłopak odwrócił się ze wściekłością. -Przepraszam mówiłaś coś do mnie? -Nie widziałeś, że mnie potrąciłeś? - powiedziałam wkurzona, zbierając z podłogi wszystkie notatki, które dała mi nauczycielka. -A za kogo się uważasz, że w ogóle do mnie się odzywasz? -Lepsze jest pytanie, kim ty jesteś, myśląc, że jesteś ważniejszy od innych? - spytałam, wstając z podłogi. Chłopak podszedł do mnie, zabijając mnie wzrokiem. Miałam wrażenie, że zaraz mnie uderzy. Jednak on przypatrywał mi się nadal z nutą ciekawości i intrygi. Zacisnął usta w wąską linię. -Lepiej się pilnuj. Rodzice Rosie mają dobrze płatną pracę, jedyne co musieli robić to co jakiś czas przeprowadzać się. Kiedy przeprowadzili się do Seattle, Rosie po raz kolejny musiała zmierzyć się z nową szkołą. Już pierwszego dnia staje się tą, która postawiła się szkolnej gwieździe futbolu, czyli Nathanowi, obiektowi pożądań. W rzeczywistości się nienawidzą, ale inne okoliczności, w których się poznają, zupełnie zmienią ich oboje. Czy wyjdzie to im obojgu na korzyść?

Siedemnastoletnia Cassandra Murei mieszka sama z ojcem. Kiedy ten musi wyjechać na dwa tygodnie w delegację, dziewczyna ma spędzić ten czas u przyjaciółki Rose. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie starszy brat Rose - Collin Thompson. Collin to kapitan drużyny futbolowej i... zarozumiały dupek, który zmienia dziewczyny jak rękawiczki. On i Cassandra od razu zaczynają pałać do siebie niechęcią. W dodatku chłopak postanawia uprzykrzyć jej życie. Okazuje się, że nie bez powodu jej nie lubi - chce się zemścić za to, co matka Cass zrobiła w przeszłości. Wydaje się, że dla tej dwójki nie ma szans na pojednanie i te dwa tygodnie będą dla Cassandry udręką, a nie posmakowaniem wolności. Jednak sprawy jeszcze bardziej się komplikują, kiedy podczas gry w butelkę Collin dostaje zadanie, by pocałować Cass. Premiera 26. Października 2022! #papieroweMBFBB

- Masz zajebisty tyłek, skarbie. - A Twoja twarz kiedyś ryła beton?

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!

Część druga opowiadania; „ZŁAMALIŚMY ZASADY". Nie miałam pojęcia czy sobie bez Ciebie poradzę. Nie miałam pojęcia czy nie umrę z tęsknoty po Twoim odejściu. Nie miałam pojęcia gdzie jesteś i co robisz. Nie miałam pojęcia czy jesteś szczęśliwy. Nie miałam pojęcia czy jeszcze o mnie pamiętasz. Nie miałam pojęcia czy jeszcze mnie kochasz i czy w ogóle żyjesz. Nie byłam pewna prawie niczego. Ale wiedziałam jedno: kochałam Cię na tyle mocno, że pozwoliłam Ci odejść. [Fikcja literacka: placówki, miejsca oraz ich położenia geograficzne nie pokrywające się z informacjami rzeczywistymi]

- Gówno wiesz, myślisz, że jesteś jakaś wyjątkowa? Oświecę cię. Nie - podniosłem głos. - Może i wyżaliłem ci się, ale to była tylko chwila słabości. Może przez chwilę myślałem, że jesteś warta poznania, ale teraz wiem, że nie jesteś nic warta - wykrzyczałem. - Wiem, że tak nie myślisz. Kiedy się pocałowaliśmy pomyślałam, że może...- zaczęła nie pewnie, a jej oczy zaszkliły się. - Haha, no proszę cię. Że może co?! Myślisz, że raz czy dwa się pocałowaliśmy i może zostaniesz moją dziewczyną? Hahaha nie słyszałem bardziej absurdalnej rzeczy. Całowaliśmy się, bo miałem na to ochotę. Bo nie było żadnej innej obok. Jak nie ty to inna, nie jesteś żadnym wyjątkiem. Jesteś taka łatwa jak inne, gdybym chciał to bym cię przeleciał w tej łazience, w której skończyło się tylko na palcówce. Jesteś taka naiwna Muss! - krzyknąłem, a po policzkach dziewczynach zaczęły spływać łzy. Odwróciłem głowę w stronę okna, tak aby nie patrzeć na dziewczynę i wziąłem głęboki oddech, żeby się uspokoić. - Nie, nie myślałam o tym, żeby zostać twoją dziewczyną. Chciałam tylko pomóc ci naprawić to co już zepsułeś, tylko tyle. Ale wiesz co, miałeś rację. Jesteś cholernie zepsuty. Nie zasługujesz na miłość, Michael miał rację, zdechniesz sam, a wtedy ja nie będę miała żadnych wyrzutów, ponieważ chciałam ci pomóc, Luke - powiedziała dziewczyna cicho po czym opuściła pokój. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Życie będzie im rzucało kłody pod nogi, ale gdy zrozumieją, że się kochają i bez siebie nie przetrwają będą musieli o siebie walczyć, aby za wszelką cenę być razem. Ale czy to będzie na tyle proste, aby było możliwe? ZAKOŃCZONE! DRUGA CZĘŚĆ: You Saved Me.